ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΥΨΟΣ

 

ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΥΨΟΣ

Το άλμα εις ύψος είναι ένα από τα αγωνίσματα του στίβου. Οι αγωνιζόμενοι πρέπει να πάρουν φόρα και να περάσουν πάνω από τον πήχη χωρίς να τον ρίξουν κάτω. Το αγώνισμα είναι, μαζί με το άλμα επί κοντώ, ένα από τα δύο κάθετα αγωνίσματα άλματος στο Ολυμπιακό πρόγραμμα στίβου. Από την αρχαιότητα, οι αγωνιζόμενοι έχουν εισαγάγει όλο και πιο αποτελεσματικές τεχνικές για να φτάσουν στις σύγχρονες μορφές.

Οι άλτες πρέπει να απογειώνονται από το ένα πόδι (η επικίνδυνη απογείωση με τα δύο πόδια, όπως συνέβαινε σε κάποιες παλαιότερες μορφές αλμάτων, απαγορεύεται αυστηρά). Ένα άλμα θεωρείται αποτυχημένο εάν ο αθλητής ρίξει τον πήχη, αγγίξει το έδαφος ή χτυπήσει το επίπεδο του πλησιέστερου άκρου του πήχη πριν από την εκτίναξη (ή φυσικά αν απογειωθεί με τα δύο πόδια).

Οι αγωνιζόμενοι μπορούν να αρχίσουν να πηδούν σε οποιοδήποτε ύψος ανακοινωθεί από τον επικεφαλής κριτή ή μπορούν να περάσουν κατά την κρίση τους. Οι περισσότεροι αγώνες αναφέρουν ότι τρία διαδοχικά χαμένα άλματα, σε οποιοδήποτε ύψος ή συνδυασμό υψών, θα αποκλείσουν τον άλτη από τη διοργάνωση. Η νίκη πηγαίνει στον άλτη που ξεπερνά το μεγαλύτερο ύψος στον αγώνα. Εάν δύο ή περισσότεροι άλτες έρθουν ισόπαλοι σε τελικό αποτέλεσμα τότε λαμβάνονται υπόψη: 1) οι λιγότερες αποτυχίες στο ύψος στο οποίο σημειώθηκε η ισοπαλία και 2) οι λιγότερες αποτυχίες σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Εάν το αγώνισμα παραμένει ισόπαλο για την πρώτη θέση, οι άλτες έχουν ένα άλμα, ξεκινώντας από το επόμενο ύψος πάνω από την υψηλότερη επιτυχία τους. Οι άλτες έχουν μία προσπάθεια σε κάθε ύψος. Εάν μόνο ένας πετύχει, αυτός ή αυτή κερδίζει. Αν το κάνουν περισσότεροι από ένας, αυτοί δοκιμάζουν με τον πήχη σε μεγαλύτερο ύψος. Εάν κανένας δεν κατάφερει να περάσει, όλοι συνεχίζουν με τον πήχη σε χαμηλότερο ύψος.

Η περιοχή άλματος περιλαμβάνει ένα διάδρομο μήκους τουλάχιστον 15 μέτρων, μία εγκάρσια ράβδο (πήχη) μήκους τεσσάρων μέτρων και ένα στρώμα πρόσκρουσης. Για να ολοκληρώσουν το άλμα εις ύψος οι άλτες τρέχουν προς τον πήχη επιχειρώντας να τον περάσουν. Τα παπούτσια για άλτες στους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορούν να έχουν μέγιστο πάχος 13 χιλιοστών στη σόλα και 19 χιλιοστών στη φτέρνα.

 

ΠΗΓΕΣ

 

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BB%CE%BC%CE%B1_%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%8D%CF%88%CE%BF%CF%82

ΜΠΑΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

 

 

ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ

ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ

Το άλμα επί κοντώ ή ο επικοντισμός είναι κλασικό αγώνισμα του στίβου, στο οποίο ο αθλητής χρησιμοποιεί ευλύγιστο (πλέον) κοντάρι από υαλοβάμβακα ή ανθρακονήματα για να υπερπηδήσει ένα οριζόντιο πήχη. Το αγώνισμα φαίνεται να είναι γνωστό από τους Κρήτες και τους Κέλτες. Αναγνωρίστηκε ως ολυμπιακό αγώνισμα στους Πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής (1896) για τους άνδρες και το 2000 για τις γυναίκες.

Η προέλευση του άλματος επί κοντώ χάνεται στα βάθη της αρχαιότητας, καθώς θεωρείται πως ανακαλύφθηκε φυσικά σαν μέθοδος υπέρβασης διαφόρων εμποδίων, ειδικά βάλτων αλλά και ψηλών αντικειμένων όπως τοίχους. Αν και το άλμα επί κοντώ δεν ήταν μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαίας Ελλάδας, ήταν ένα άθλημα που ασκούνταν και μπορεί να το δει κανείς σε πολλά αρχαία ελληνικά κεραμικά. Η χρονολόγηση μερικών από αυτά τα ευρήματα έχει τοποθετηθεί γύρω στο 500 π.Χ., αλλά η θόλος με κοντάρι δεν περιοριζόταν μόνο στην Αρχαία Ελλάδα, υπάρχουν επίσης στοιχεία της πρακτικής της στην αρχαία Ιρλανδία και τη Γαλλία και υπάρχουν αιγυπτιακά δείγματα που χρονολογούνται από το 2500 π.Χ. πολεμιστές που κάνουν άλμα με κοντάρι πάνω από τοίχους.

Οι πρώτοι αγώνες που περιελάμβαναν άλμα με επί κοντώ πιστεύεται ότι διεξήχθησαν το 1829 στην Ιρλανδία.

Στους αγώνες σε κάθε αθλητή δίνονται τρεις ευκαιρίες να ξεπεράσει ένα καθορισμένο ύψος. Ένας πήχης στηρίζεται σε δύο ορθοστάτες, ώστε να πέφτει εύκολα αν χτυπηθεί. Το ύψος αυξάνεται σταδιακά μέχρι να αναδειχθεί νικητής μέσω της διαδικασίας αποβολής.

ΠΗΓΕΣ

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BB%CE%BC%CE%B1_%CE%B5%CF%80%CE%AF_%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CF%8E

ΜΠΑΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

 

Wimbledon

    Wimbledon 

Το Wimbledon είναι ενα από τα τέσσερα μεγάλα τουρνουά του αγωνίσματος της αντισφαίρισης (τεννις) . Αυτό και το γαλλικό open, γνωστό και ως Roland Garros ξεχωρίζουν σημαντικά ανάμεσα στα τέσσερα Grand Slams του αθλήματος συγκεντρώνοντας ετησίως πολλούς φιλάθλους του αθλήματος.Αυτο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή είναι οι δυο επιφάνειες στις οποίες διεξάγεται το τουρνουά οι οποίες διαφέρουν από τα αλλα. Επιφάνεια του Wimbledon → χόρτο 

 French open → χώμα 

  Ειδικότερα, το Wimbledon είναι το παλιότερο τουρνουά στο άθλημα της αντισφαίρισης καθώς η ίδρυση του ταξιδεύει πίσω στο 1877 αλλα και το πιο γνωστό μεταξύ άλλων.Διεξαγεται στις εγκαταστάσεις All England Law Tennis and Croquet Club στη πόλη του Γουίμπλεντον της Αγγλίας από τα τέλη Ιουνίου και ολοκληρώνεται στα μέσα του επόμενου μήνα. Πρόκειται για το πιο εκλεπτυσμένο αγώνισμα στο τέννις όχι μόνο για την ιστορία του αλλα και της συσχέτισης του με την βρετανική παράδοση αλλά και την την βασιλική οικογένεια της Βρετανίας καθώς στην απονομή των κυπέλλων εκπροσωπείται η βασιλική οικογένεια. Ιδιαίτερη παράδοση είναι ο αυστηρός κανονισμός της απαίτησης των τενιστων να φορούν ολόλευκη εμφάνιση κατά τη διάρκεια των αγώνων αλλά και της παρουσίας τους στο Court. Πολυνικες στο αγώνισμα ο θρύλος του τέννις ο Ελβετός Ροτζερ Φέντερερ ο αποκαλούμενος "βασιλιάς του χόρτου" καθώς είχε διαπρέψει σε αυτή την επιφάνεια του αθλήματος έχοντας κατακτήσει 8 τίτλους, ακολουθεί ο Σέρβος Νόβακ Τζόκοβιτς έχοντας κατακτήσει 7 τίτλους σε τελικούς του τουρνουά. Τα χρηματικά έπαθλα προστέθηκαν το 1968 καθώς το τέννις βρίσκεται στη λίστα των πιο ακριβοπληρωμένων αθληματων στο κόσμο.Νικητες του τουρνουά το 2025 ήταν η Πολωνή Inga Swiatek στο αγώνισμα των γυναικών και ο Ιταλός Jannik Sinner και οι δυο αθλητές βρίσκονται στους τρεις κορυφαίους της κατάταξης τους. Πολλές διάσημες προσωπικότητες από όλους τους χώρους παρευρίσκονται στη διεξαγωγή των αγώνων και κυρίως στο τελικό των αντρών στο Κεντρικό γήπεδο.

Πρόκειται για ενα άθλημα δύσκολο και πιεστικό για το οποίο χρειάζεται να καταβάλει κάποιος μεγάλη προσπάθεια αλλά και να γίνουν μεγάλες θυσίες για την κατάκτηση της κορυφής και της επωνυμίας στο άθλημα.

Πηγές:www.wikipedia.org

Παρασκευή Κουτσογεωργάκη

 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΝΤΡΑΓΚΟΜΙΡΟΒΑ - ΕΝΑ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ

 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΝΤΡΑΓΚΟΜΙΡΟΒΑ - ΕΝΑ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ

 

                         

 

Η Αναστασία γεννήθηκε το 2003 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής. Παρά την καταγωγή της από τη Βουλγαρία, απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα και από νεαρή ηλικία αγωνίζεται με τα χρώματα της Ελλάδας στο έπταθλο γυναικών.

Σε νεαρή ηλικία η Αναστασία περνούσε δυσκολίες και οι προπονήσεις την βοηθούσαν να εξωτερικεύσει τα προβλήματά της. Το 2020 μάλιστα, υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό στο πόδι , και υπήρχαν ελάχιστες πιθανότητες να περπατήσει ξανά, πόσο μάλλον να συνεχίσει να αγωνίζεται. Από τότε όμως, η Αναστασία έχει καταρρίψει πανελλήνια ρεκόρ, έχει λάβει διακρίσεις σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και φεστιβάλ και πρόσφατα αναδείχθηκε στην δεύτερη καλύτερη αθλήτρια όλων των εποχών στο έπταθλο στην Ελλάδα.

Εκτός από τον αθλητισμό, εκφράζεται μέσα και από την ζωγραφική, όπως είναι εμφανές από τον χαρακτηριστικό τρόπο που βάφεται σε κάθε αγώνα και από τα τατουάζ της. Κάθε τατουάζ που έχει κάνει συμβολίζει κάτι από την ζωή της. Σύμφωνα με την ίδια: “Ο πατέρας μου έπινε και κάπνιζε, για αυτό έχω τατουάζ ένα τραπουλόχαρτο που μέσα έχει ένα μπουκάλι αλκοόλ και είναι καμμένο. Είναι κακές συνήθειες που εύχομαι κανένας να μη ζήσει.”

Η Αναστασία Ντραγκομίροβα είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα αθλήτριας που δεν τα παρατάει ποτέ. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια, πάλευε με την κατάθλιψη στην εφηβεία, αλλά ποτέ δεν τα παράτησε. Ακόμα και όταν τραυματίστηκε σοβαρά, δεν σταμάτησε να αγωνίζεται. Η Αναστασία είναι ένα ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση τόσο στον χώρο του αθλητισμού, όσο και στην καθημερινή μας ζωή.

 

Πηγές:

 https://mpaladofatses.gr/αναστασία-ντραγκομίροβα-στο-mpaladofatses-gr-πάν/

https://www.segas.gr/valkaniko-2025-astamatiti-i-ntragkomiro/

https://bwincares.gr/athletes/anastasia-dragomirova/

https://www.segas.gr/athletes/anastasia-ntragkomirova/

 

-Σοφία Μωραΐτη

 

 

ΠΩΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

 ΠΩΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Το Μπάσκετ η αλλιώς καλαθοσφαίριση , είναι ένα γνωστό παιχνίδι από το 1891. Το μπάσκετ είναι ένα ομαδικό άθλημα όπου χωρίζονται μια παρέα 10 ατόμων σε 2 διαφορετικές ομάδες οπού ανταγωνίζονται σε ένα μεγάλο ορθογώνιο γήπεδο με 2  ψηλές  μπασκέτες  οπού πρέπει να βάλουν και τους περισσότερους πόντους, καθώς  ταυτόχρονα να εμποδίσουν την αντίπαλη ομάδα να σουτάρει στην δικιά τους μπασκέτα. Το εύστοχο σουτ βαθμολογείται με δύο πόντους, εκτός αν γίνει πίσω από τη γραμμή των τριών πόντων  που αξίζει τρεις πόντους. Έπειτα , εάν κάποιος κάνει κάποιος φάουλ τότε η αντίπαλη ομάδα έχει μπάλα και μπορεί να σουτάρει  μία, δύο ή τρεις ελεύθερες βολές. Εάν το παιχνίδι λήξει με το αποτέλεσμα ισόπαλο, οι ομάδες συνεχίζουν σε πεντάλεπτη παράταση και αν καταλήξει πάλι σε ισοπαλία τότε δίνονται νέες παρατάσεις μέχρι να αναδειχθεί νικητής. Είναι το άθλημα που επηρεάζεται και εξαρτάται, περισσότερο από κάθε άλλο, από τις αποφάσεις των διαιτητών. Κάθε αγώνας διαρκεί 4 περιόδους ίσης διάρκειας. Ανάμεσα στην 1η και τη 2η, καθώς και ανάμεσα στην 3η και την 4η, μεσολαβεί διάλειμμα 2 λεπτών. Ανάμεσα στην 2η και την 3η, υπάρχει διάλειμμα 15 λεπτών, το λεγόμενο ημίχρονο. Κάθε προπονητής έχει το δικαίωμα να καλέσει τους παίκτες του στον πάγκο για να τους δώσει οδηγίες, τέσσερις φορές στον αγώνα. Αυτό λέγεται time-out και κατά τη διάρκειά του ο αγώνας διακόπτεται για 1 λεπτό, ενώ οι παίκτες συγκεντρώνονται στους πάγκους.  Δεν επιτρέπεται να τρέχει κάποιος κρατώντας την μπάλα (βήματα): Πρέπει ή ταυτόχρονα να κτυπά τη μπάλα στο πάτωμα (ντρίπλα) ή να σταματήσει και να δώσει πάσα. Αλλιώς, ο αγώνας διακόπτεται και η μπάλα πηγαίνει στην αντίπαλη ομάδα. 
Εδώ βλέπουμε έναν από τους δημοφιλέστερους μπασκετμπολίστες Lebron james να βάζει καλάθι 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ
Το μπάσκετ δημιουργήθηκε από τον  Καναδό καθηγητή φυσικής  Δρ. Τζέιμς Νάισμιθ τον Δεκέμβριο 1891. Προσπαθούσε να κρατήσει μία τάξη δραστήρια με την οποία έκανε μάθημα μια βροχερή μέρα. Αναζητούσε ένα δυναμικό παιχνίδι εσωτερικού χώρου και στα κατάλληλα επίπεδα φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια του μακρύτατου χειμώνα της Νέας Αγγλίας. Έγραψε τους βασικούς Κανόνες της Καλαθοσφαίρισης και κάρφωσε ένα καλάθι ροδάκινων  σε ύψος 3,03 μέτρων. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα δίχτυα καλαθοσφαίρισης, αυτό το καλάθι ροδάκινων αρχικά διατηρούσε τον πάτο του, και οι μπάλες έπρεπε να ανακτηθούν με το χέρι μετά από κάθε «καλάθι» ή πόντο που σημειωνόταν, από κάποιον που ανέβαινε σε σκάλα, και να ριχθούν πάλι πίσω στον αγωνιστικό χώρο.  Αυτό αποδείχθηκε αναποτελεσματικό και χρονοβόρο. Έτσι σύντομα το κάτω μέρος του καλαθιού αφαιρέθηκε, πράγμα που επέτρεπε να ξαναπέφτει απευθείας η μπάλα. 
ΠΗΓΕΣ

Καλαθοσφαίριση - Βικιπαίδεια

Σεραφείμ Μπασμάς

Οδυσσέας Ελύτης

 Ο Οδυσσέας Ελύτης ηταν ενας απο τους γνωστοτερους ποιητες, γεννήθηκε 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο Κρήτης και πεθανε στις  18 μαρτιου το 1996 στην Αθήνα. ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του '30 Βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό  Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, ο δεύτερος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.Τα γνωστοτερα ποιηματα του ηταν το Άξιον εστί , ο ηλιος ο πρωτος και οι προσανατολισμοι πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες.

Αυτη ειναι μια εικονα του Οδυσσέα Ελύτη

  

ΝΕΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
Ήταν το τελευταίο από τα έξι παιδιά του Παναγιώτη Αλεπουδέλη και της Μαρίας Βρανά. Ο πατέρας του καταγόταν από τον συνοικισμό Καλαμιάρη της  παναγιούδας Λέσβου και είχε εγκατασταθεί στην πόλη του Ηρακλείου από το 1895, όταν σε συνεργασία με τον αδελφό του ίδρυσε ένα εργοστάσιο σαπωνοποιίας και πυρηνελαιουργίας Το 1914 ο πατέρας του μετέφερε τα εργοστάσιά του στον πειραιά και η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο Οδυσσέας Ελύτης εγγράφηκε το 1917 στο ιδιωτικό σχολείο Δ. Ν. Μακρή, όπου φοίτησε για επτά χρόνια,  Ο ίδιος ο Βενιζέλος είχε στενές σχέσεις με την οικογένεια και είχε φιλοξενηθεί συχνά στην οικία της στο κτήμα του Ακλειδιού. Αποκορύφωμα των διώξεων που γνώρισε η οικογένειά του ήταν η σύλληψη του πατέρα του. 
ΠΗΓΕΣ 

Οδυσσέας Ελύτης - Βικιπαίδεια

Σεραφείμ Μπασμάς

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

 

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

 

Ένα εξαιρετικά παλιό και πραγματικά ασυνήθιστο έθιμο είναι το «El Colacho» ή το φεστιβάλ « Διώξιμο του Σατανά », το οποίο λαμβάνει χώρα στη μικρή πόλη Castrillo de Murcia της Ισπανίας.

Κάθε χρόνο την Κυριακή μετά τη γιορτή του Corpus Christi (καθολική γιορτή) , άνδρες ντύνονται ως διάβολος (Colacho) φορώντας κίτρινες και κόκκινες στολές και μάσκες  τρέχουν στους δρόμους  μιλώντας προσβλητικά στους χωρικούς και μαστιγώνοντάς τους με μια αλογοουρά δεμένη σε ένα ραβδί. Όταν τα τύμπανα αναγγέλλουν την άφιξη των μαυροντυμένων atabalero, ευσεβών ανδρών που έχουν έρθει για να διώξουν το κακό, ξεκινά το el salto del Colacho - η φυγή του διαβόλου. Πηδάνε πάνω από μωρά που γεννήθηκαν τον τελευταίο χρόνο, τα οποία έχουν τοποθετηθεί σε στρώματα στον δρόμο. Μετά το άλμα, τα μωρά πασπαλίζονται με ροδοπέταλα και επιστρέφονται στους γονείς τους.

Αυτή η παράδοση ξεκίνησε περίπου το 1620 και πιστεύεται ότι καθαρίζει τα μωρά από το προπατορικό αμάρτημα και τα προστατεύει από τα κακά πνεύματα και τις ασθένειες. Ενώ το έθιμο μπορεί να φαίνεται ανησυχητικό και επικίνδυνο, δεν έχουν αναφερθεί ποτέ σοβαροί τραυματισμοί. Είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα μιας τελετουργίας με παγανιστικές ρίζες που έχει ενσωματωθεί σε μια καθολική γιορτή, ένα κοινό φαινόμενο σε πολλά μέρη της Ευρώπης όπου οι αρχαίες παγανιστικές παραδόσεις έχουν συγχωνευτεί με θρησκευτικές γιορτές.

 

Σοφία Μωραΐτη

 

Πηγές:  https://www.nationalgeographic.com/culture/article/el-colacho-baby-jumping-festival-murcia-spain

https://www.easterneye.biz/el-colacho-spain-devil-jump-tradition/

 

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ : ΣΟΥΜΟ

 Η ΕΜΦΆΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΟΥΜΟ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 

 Το 1991 ένας παλαιστής Σούμο , εμφανίστηκε στο δημοφιλέστερο Arcade παιχνίδι Street fighters
 II. Ο παλαιστής Σούμο  αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο ως ένας από τους δύο εκπροσώπους των ιαπωνικών πολεμικών τεχνών. Μια φιγούρα ονόματι Ε.Honda η οποία είναι μια φανταστική έκδοση του παραδοσιακού ιαπωνικού Σούμο.Παρά την αμφιλεγόμενη και μη αυθεντική απεικόνιση που προκάλεσε αναταραχή μετά την κυκλοφορία του παιχνιδιού, ο Honda ενσωματώνει πολλά από τα τυπικά στοιχεία ενός παλαιστή σούμο, όπως το συγκεκριμένο, βαρύ σωματικό του, το χαρακτηριστικό κότσο και, φυσικά, τις πολεμικές κινήσεις.Η πάλη Σούμο δεν είναι μόνο ένα άθλημα άλλα και κουλτούρα .Οι παλαιστές σούμο, που αναφέρονται ως rikishi ή αλλιώς ισχυρή αντρες αλλά και ευέλικτοι και γρήγοροι  κάτι περισσότερο από το βάρος τους, καθώς πρέπει να είναι όχι μόνο ισχυροί.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΤΟΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΟΥΜΟ
 Η ιστορία του σούμο χρονολογείται από εκατοντάδες χρόνια πριν, αλλά δεν ήταν ακριβώς όπως είναι σήμερα. Μέχρι τον 17ο και 18ο αιώνα, ο όρος «σούμο» χρησιμοποιούνταν ως γενικός όρος για διάφορες μορφές πάλης σε διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα και για εντελώς διαφορετικούς σκοπούς.Ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα γραπτά κείμενα της Ιαπωνίας, το Kojiki  (Χρονικό των Παλαιών Πραγμάτων), που συντάχθηκε το 712 μ.Χ., αναφέρει ότι δύο θεοί, ο Takemikazuchi και ο Takeminakata , ανταγωνίζονταν για την κυριαρχία των ιαπωνικών νησιών μέσω του σούμο. Η νίκη του Takemikazuchi επί του αντιπάλου του επέτρεψε στην υπέρτατη θεά του ήλιου Amaterasu Omikami.
Πρώιμα ιαπωνικά έγγραφα δείχνουν ότι, κατά την περίοδο Χεϊάν, η πάλη αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος των τελετουργικών συναντήσεων και ιεροτελεστιών που πραγματοποιούνταν στην αυτοκρατορική αυλή στο Χεϊάνκιο  (σημερινό Κιότο). Γνωστή ως sechie zumo , πραγματοποιούνταν σε συγκεκριμένες ημερομηνίες του έτους για να προφητεύσει τη θέληση των θεών. Αυτές οι παραστάσεις δεν ήταν ανοιχτές στο ευρύ κοινό, αλλά εξυπηρετούσαν τελετουργικές και μαντικές λειτουργίες, εκτός από την ψυχαγωγία των ευγενών. Αντίθετα, οι χωρικοί φαίνεται να πραγματοποιούσαν αγώνες πάλης για να εξασφαλίσουν τη γονιμότητα και την ευημερία, ειδικά στην αρχή της ετήσιας περιόδου συγκομιδής. Τον 16ο αιώνα, μια νέα μορφή που ονομάζεται kanjin zumo  (κυριολεκτικά «σούμο ενθάρρυνσης ) εμφανίστηκε στο πλαίσιο των κοινοτήτων των ναών και των ιερών που διοργάνωναν τουρνουά σούμο ως δραστηριότητες συγκέντρωσης χρημάτων για την ανακατασκευή των κτιρίων των ναών

Σεραφείμ Μπασμάς
ΠΗΓΕΣ :https://deeperjapan.com/journal/sumo-tradition-religion-and-sport

ΚΑΛΙΤΕΧΝΗΣ , LEONARDO DA VINCI

 Ένας από τους πιο δημοφιλέστερους καλλιτέχνες είναι και ήταν ο Leonardo Da Vinci ο οποιός ζωγράφισε την διάσημη εικόνα της Mona Lisa.

 Οι γονείς του Λεονάρντο δεν ήταν παντρεμένοι όταν γεννήθηκε. Ο πατέρας του, Σερ Πιέρο, ήταν φλωρεντινός συμβολαιογράφος και γαιοκτήμονας, ενώ η μητέρα του, Κατερίνα, ήταν μια νεαρή χωριατοπούλα που λίγο αργότερα παντρεύτηκε έναν τεχνίτη. Ο Λεονάρντο μεγάλωσε στην οικογενειακή έπαυλη του πατέρα του, όπου τον αντιμετώπιζαν ως «νόμιμο» γιο και έλαβε την συνήθη στοιχειώδη εκπαίδευση της εποχής: ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Ο Λεονάρντο δεν μελέτησε σοβαρά τα λατινικά, τη βασική γλώσσα της παραδοσιακής μάθησης, παρά μόνο πολύ αργότερα, όταν απέκτησε από μόνος του μια πρακτική γνώση της γλώσσας. Επίσης, δεν ασχολήθηκε με τα ανώτερα μαθηματικά  προχωρημένη γεωμετρία και αριθμητική παρά μόνο όταν ήταν 30 ετών, οπότε άρχισε να τα μελετά με επιμελή επιμονή.Ο Leonardo Da Vinci άρχιζε να ζωγραφίζει από την ηλικία 15.Εργάστηκε επίσης στο διπλανό εργαστήριο του καλλιτέχνη Αντόνιο Πολλαϊουόλο.Το 1482 ο Λεονάρντο μετακόμισε στο Μιλάνο για να εργαστεί στην υπηρεσία του δούκα της πόλης  ένα εκπληκτικό βήμα αν σκεφτεί κανείς ότι ο 30χρονος καλλιτέχνης είχε μόλις λάβει τις πρώτες σημαντικές παραγγελίες από την γενέτειρά του, τη Φλωρεντία: τον ημιτελή πίνακα «Η προσκύνηση των Μάγων» για το μοναστήρι του San Donato a Scopeto και έναν πίνακα για το ιερό της εκκλησίας του Αγίου Βερνάρδου στο Palazzo della Signoria, ο οποίος δεν ξεκίνησε ποτέ. Ο leonardo da vinci πεθανε στις 2 Μαΐου  το 1519 σε ηλικια 67 χρόνων στην Γαλλία , στο κάστρο Clos Luce , λέγεται ότι πέθανε στην αγκαλια του Βασιλιά Φραγκίσκου Α' πιθανοτητα για να φανεί πόσο τον τιμούσαν.

Σεραφείμ Μπασμάς

ΠΗΓΕΣ : https://www.britannica.com/biography/Leonardo-da-Vinci

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΣΤΗΚΕ Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ;

 

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΣΤΗΚΕ Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ;

 

Ο όρος «ρομαντισμός» αναφέρεται σε ένα πνευματικό και καλλιτεχνικό κίνημα που ξεκίνησε την Ευρώπη τα τέλη του 18^ου αιώνα  και άνθησε κατά την περίοδο 1800-1850. ØΜε επίκεντρο την Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία εξαπλώθηκε δυναμικά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και εξακολουθεί να επηρεάζει και σήμερα όλους τους τομείς της τέχνης.

            Το κίνημα έδωσε έμφαση στο έντονο συναίσθημα καθώς και  έδωσε μια νέα σημασία σε αισθήματα συμπάθειας, δέους, θαυμασμού και τρόμου. Οι ρομαντικοί στοχαστές εξιδανικεύαν τη φύση, ήταν συχνά καχύποπτοι για την εκβιομηχάνιση, αντίθετοι στην βιομηχανική επανάσταση,  κατά του ορθολογισμού, και συχνά δόξαζαν το Μεσαίωνα  απεικονίζοντας τους μεσαιωνικούς  ανθρώπους  με εξιδανικευμένες μορφές. Πιο έντονα εκδηλώθηκε μέσα από τις εικαστικές τέχνες, τη μουσική και τη λογοτεχνία και είχε επίσης σημαντικό αντίκτυπο στην ιστοριογραφία, την εκπαίδευση, το σκάκι, την αρχιτεκτονική τις κοινωνικές, τις φυσικές επιστήμες και την πολιτική.  Ο Ρομαντισμός συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του εθνικισμού. Οι ρομαντικοί στοχαστές αποθέωναν την ιδέα του έθνους, της κοινής γλώσσας, ιστορίας, θρησκείας και παράδοσης, κάτι που βρήκε απήχηση σε πολλούς λαούς που αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους . Η τέχνη έγινε το μέσο για την έκφραση των συναισθημάτων του καλλιτέχνη – μελαγχολία, απαισιοδοξία, θλίψη, αλλά και πάθος και ορμητικότητα. Κύριοι εκπρόσωποι ήταν ο  Francisco de Goy (Γκόγια) στην Ισπανία, ο Eugene Delacroix (Ντελακρουά) στην Γαλλία, ο Caspar Friedrich (Φρίντριχ) στη Γερμανία και ο Γύζης, Ν. Λύτρας στην Ελλάδα.

 Συνοψίζοντας, ο ρομαντισμός δεν ήταν απλώς ένα καλλιτεχνικό ρεύμα, αλλά μια κρίση της ευρωπαϊκής συνείδησης και ένας βαθύς αναπροσανατολισμός στον τρόπο σκέψης, αντίληψης και έκφρασης, που διαμόρφωσε την Ευρώπη του 19ου αιώνα σε πολλαπλά επίπεδα.

 

Πηγές:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

https://chpapathan.sites.sch.gr/wp-content/uploads/2020/01/%CE%A1%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82.pdf

-Σοφία Μωραΐτη

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης  είναι ένα διεθνές δικαστήριο που έχει την έδρα του στο Λουξεμβούργο. Το ΔΕΕ εκδίδει αποφάσεις για υποθέσεις που του υποβάλλονται. Αποστολή του είναι να ερμηνεύει και να εφαρμόζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και χαρακτηρίζεται από τη σύνθετη φύση του και την υπερεθνική του λειτουργία και εξουσία. Από κάθε κράτος- μέλος της Ε.Ε.  συμμετέχει ένας δικαστής. Το Δικαστήριο επικουρείται από 11 γενικούς εισαγγελείς. Οι δικαστές του Δικαστηρίου εκλέγουν από τις τάξεις τους έναν Πρόεδρο και έναν Αντιπρόεδρο για τριετή ανανεώσιμη θητεία.

Το ΔΕΕ αποτελείται από δύο δικαιοδοτικά όργανα, το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο. Το Δικαστήριο, ασχολείται με αιτήματα από εθνικά δικαστήρια για προδικαστικές αποφάσεις, ορισμένες αγωγές ακύρωσης και εφέσεις. Αποτελείται από έναν δικαστή από κάθε χώρα μέλος της ΕΕ, καθώς και 11 γενικούς εισαγγελείς. Το Γενικό Δικαστήριο εκδικάζει όλες τις προσφυγές ακύρωσης που ασκούνται από ιδιώτες, εταιρείες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, από κράτη μέλη της ΕΕ. Δηλαδή, το Γενικό Δικαστήριο ασχολείται κυρίως με το δίκαιο του ανταγωνισμού, τις κρατικές ενισχύσεις, το εμπόριο, τη γεωργία και τα εμπορικά σήματα. Από το 2020 το δικαστήριο αυτό αποτελείται από 54 δικαστές.

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) δημιουργήθηκε σταδιακά, με την εξέλιξη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Αρχικά, ιδρύθηκε ως Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) το 1952, με τη Συνθήκη των Παρισίων. Σκοπός της ήταν να θέσει την παραγωγή και εμπορία του άνθρακα και του χάλυβα, δηλαδή των δύο κύριων πρώτων υλών της πολεμικής βιομηχανίας μέχρι και το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπό κοινή διαχείριση των πρώην εμπολέμων κρατών. Στη συνέχεια, με τη Συνθήκη της Ρώμης το 1957, μετονομάστηκε σε Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ). Τέλος, μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας το 2009, έλαβε την ονομασία που έχει σήμερα, Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ανακεφαλαιώνοντας, βλέπουμε ότι το ΔΕΕ είναι ένα πολύ σημαντικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την πολύπλοκη δομή και την υπερεθνική του εξουσία, αποτελεί έναν πυλώνα της ευρωπαϊκής έννομης τάξης, διασφαλίζοντας την ενιαία ερμηνεία και εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου προς όφελος όλων των κρατών μελών και των πολιτών τους.

 

Πηγές:

https://www.echr.coe.int/documents/d/echr/Questions_Answers_ELL

https://european-union.europa.eu/institutions-law-budget/institutions-and-bodies/search-all-eu-institutions-and-bodies/court-justice-european-union-cjeu_el

https://www.europarl.europa.eu/factsheets/el/sheet/26/%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82

https://left.gr/news/parapompi-tis-elladas-sto-eyropaiko-dikastirio-gia-apotyhia-horotaxikis-organosis-toy

 

-Σοφία Μωραΐτη

 

 

Ρωσική Τέχνη: Ο Βασίλι Καντίνσκι

 Ρωσική Τέχνη: Ο Βασίλι Καντίνσκι

Ο Βασίλι Καντίνσκι (WassilyKandinsky) θεωρείται ο πατέρας της αφηρημένης τέχνης. Η συμβολή του στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού καλλιτεχνικού κινήματος του 20ού αιώνα είναι τεράστια. Ως Ρώσος καλλιτέχνης που έδρασε κυρίως στη Γερμανία και τη Γαλλία, ο Καντίνσκι ένωσε στοιχεία της ρωσικής λαϊκής παράδοσης με τη φιλοσοφία, τη μουσική και τις σύγχρονες θεωρίες της τέχνης.  Γεννημένος στη Μόσχα το 1866, ο Καντίνσκι σπούδασε νομικά πριν στραφεί στην τέχνη. Το 1911 ίδρυσε μαζί με τον FranzMarc την καλλιτεχνική ομάδα DerBlaueReiter στο Μόναχο. Η φιλοσοφία του ήταν ότι η τέχνη πρέπει να προκαλεί συναισθήματα με τρόπο ανάλογο της μουσικής. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από έντονα χρώματα, αφηρημένες φόρμες και πνευματικότητα.

Ο Καντίνσκι συνέβαλε στην ανάπτυξη του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Η διδασκαλία του στο Bauhaus στη Γερμανία έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης σχεδιαστικής αντίληψης. Η σκέψη του συνεχίζει να εμπνέει καλλιτέχνες, σχεδιαστές και θεωρητικούς της τέχνης μέχρι σήμερα.Περιγραφή: Εικόνα που περιέχει πολυχρωμία, τέχνη, μοτίβο, ζωγραφική

Το περιεχόμενο που δημιουργείται από AI ενδέχεται να είναι εσφαλμένο. Περιγραφή: Εικόνα που περιέχει τέχνη, ζωγραφιά, εικονογράφηση, ζωγραφική

Το περιεχόμενο που δημιουργείται από AI ενδέχεται να είναι εσφαλμένο. Πηγές και Υλικό

1. https://www.dailyartmagazine.com/wassily-kandinsky-abstract-paintings/

2. https://www.tate.org.uk/art/artists/wassily-kandinsky-1382 

ΜΠΑΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 

 

Αθλητισμός και Αναπηρία: Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες

 

Αθλητισμός και Αναπηρία: Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες

Ο αθλητισμός αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μέσα κοινωνικής ένταξης και ενδυνάμωσης για άτομα με αναπηρία. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, ως θεσμός, ενισχύουν τη διαφορετικότητα, την αποδοχή και την αναγνώριση των ικανοτήτων αυτών των αθλητών.

Οι ρίζες του κινήματος ξεκινούν το 1948 στο νοσοκομείο StokeMandeville της Αγγλίας, όταν ο νευροχειρουργός SirLudwigGuttmann οργάνωσε αγώνες για βετεράνους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη. Το 1960 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι επίσημοι Παραολυμπιακοί Αγώνες στη Ρώμη με τη συμμετοχή 400 αθλητών από 23 χώρες.

Οι αγώνες περιλαμβάνουν κατηγορίες για κινητικές, οπτικές, νοητικές και άλλες αναπηρίες. Σήμερα, συμμετέχουν χιλιάδες αθλητές από περισσότερες από 160 χώρες, καλύπτοντας δεκάδες διαφορετικά αθλήματα, όπως στίβος, κολύμβηση, μπάσκετ με αμαξίδιο, πινγκ-πονγκ και άλλα.

Τα τελευταία χρόνια έχουν ενσωματωθεί νέα αθλήματα όπως το Para-Taekwondo και το Para-Badminton. Επιπλέον, γίνονται προσπάθειες για συμπερίληψη του κοινού μέσω τεχνολογιών επαυξημένης πραγματικότητας και VR εμπειριών για να βιώνουν όλοι τις συγκινήσεις των αγώνων.

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες είναι πολλά περισσότερα από μια αθλητική διοργάνωση. Αντιπροσωπεύουν την αντοχή, την αλληλεγγύη και το δικαίωμα όλων στην ισότιμη συμμετοχή. Μέσα από αυτούς, καταρρίπτονται στερεότυπα και ενδυναμώνονται κοινωνίες.

Πηγές και Σύνδεσμοι

1. https://www.britannica.com/sports/Paralympic-Games

2. https://www.lemonde.fr/en/sports/article/2024/08/25/paris-2024-paralympic-games-the-flame-was-lit-in-stoke-mandeville-the-birthplace-of-paralympism_6721348_9.html

3. https://europost.gr/paraolympiakoi-agones-chrysos-o-gkavelas/

 ΜΠΑΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

   

 

 

ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ;

 

ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΝ  ΤΟΥΡΙΣΜΟ;

 

 

Ένα αναμφίβολα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας της χωράς μας στηρίζεται στον τουρισμό. Έτσι θα μπορούσε κάνεις να υποθέσει πως όλες οι χώρες όχι μόνο τον αποδέχονται, αλλά τον επιδοκιμάζουν και προωθούν τον τουρισμό  εντός των συνόρων τους.

Αν και η υπόθεση αυτή είναι ενήμερη σωστή, δεν αποτελεί κανόνα που ισχύει για όλες τις χώρες. Ο  υπερτουρισμός είναι ένα αρνητικό  φαινόμενο που προκαλείται από τον άμετρο τουρισμό. Προορισμοί  όπου οι ντόπιοι ή οι επισκέπτες αισθάνονται ότι υπάρχει υπερβολικός αριθμός επισκεπτών και η ποιότητα ζωής υποβαθμίζεται σε απαράδεκτα επίπεδα ως αποτέλεσμα αυτού. Οι ντόπιοι πολίτες δυσκολεύονται να μετακινηθούν στην πόλη τους λόγω των υπέρμετρων οχημάτων των πολυάριθμων τουριστών, αδυνατούν να απολαύσουν τα όμορφα τοπία που τους  προσφέρει εξαιτίας της υπερπληρότητας, καθώς και δυσπράγουν στο μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού τους βίου. Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται τα αποτελέσματα από μια έρευνα που διεξήχθη το 2023 χρησιμοποιώντας δεδομένα από την Euromonitor International, μια εταιρεία έρευνας αγοράς, που ανέλυσε τον αριθμό των εισερχόμενων αφίξεων το 2023 σε σύγκριση με τον πληθυσμό πόλεων. Σύμφωνα με την έρευνα, αυτές είναι οι 10 ευρωπαϊκές πόλεις που πάσχουν από το φαινόμενο του υπερπληθυσμού:

 

ΚΑΤΑΤΑΞΗ	ΠΟΛΗ	ΧΩΡΑ	ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΩΝ ΑΝΑ ΚΑΤΟΙΚΟ
1	Ντουμπρόβνικ	Κροατία	27.42
2	Ρόδος	Ελλάδα	26.33
3	Βενετία	Ιταλία	21.26
4	Ηράκλειο	Ελλάδα	18.43
5	Φλωρεντία	Ιταλία	13.81
6	Ρέικιαβικ	Ισλανδία	12.10
7	Άμστερνταμ	Ολλανδία	12.09
8	Λισαβόνα	Πορτογαλία	11.14
9	Πόρτο	Πορτογαλία	10.55
10	Δουβλίνο	Ιρλανδία	9.07

 

Όπως βλέπουμε από τον πίνακα, η χώρα μας έχει καταλάβει την δεύτερη και την τέταρτη θέση. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά του υπερτουρισμού , ειδικά στην Ρόδο και στο Ηράκλειο, που θα υπερασπίζονται την ομαλή καθημερινότητα των κατοίκων και συγχρόνως να  διαμορφώνουν μια κατάσταση στην οποία ο τουρισμός θα ευδοκιμούσε, όχι όμως υπέρμετρα.

Πηγές: https://www.holidu.co.uk/magazine/european-cities-overtourism-index

           https://www.archstudies.gr/cgibin/pages/index.pl? arlang=English&argenkat=ARTICLES&type=article&arcode=200811215804

 

 

Σοφία Μωραΐτη