Ολυμπιακοί αγώνες και τέχνη

 

	Ολυμπιακοί αγώνες και τέχνη

 

 

 

 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μια αθλητική διοργάνωση πολλών αθλημάτων που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια.Η καταγωγή των αγώνων είναι από την Αρχαία Ελλάδα και αναβιώθηκαν από τον Γάλλο Βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν και τον Έλληνα Δημήτριο Βικέλα στα τέλη του 19ου αιώνα. Αλλά από την αρχαιότητα μέχρι και τώρα, οι ολυμπιακοί αγώνες δεν είναι μόνο ένα αθλητικό γεγονός, αλλά και πολιτισμικό. Στην αρχαιότητα,οι καλλιτέχνες αποτύπωναν αγώνες δρόμου, πάλης, δισκοβολίας, άρσης βαρώνκαι ιππικούς αγώνες σε μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία, ανάγλυφα και γλυπτά. Τώρα έχουμε τις τελετές έναρξης και λήξης.

Στην αρχαιότητα, είχαν αγάλματα όπως του Δισκοβόλου (Μύρων) ή του Δορυφόρου (Πολύκλειτος) αναδεικνύουν το «κάλλος και δύναμη» του αθλητή, ενώ τα ολυμπιακά τρόπαια (στεφάνι ελιάς) συνδέονταν με θρησκευτική και καλλιτεχνική αξία.Οι ίδιοι οι αγώνες γίνονταν σε ιερό χώρο, την Ολυμπία, και συνοδεύονταν από μουσική, ποίηση και γιορτές.Μετά το 1896, η τέχνη γίνεται ξανά συνοδός του αθλητισμού.Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν ήθελε οι Ολυμπιακοί να συνδυάζουν αθλητισμό και πολιτισμό, γι’ αυτό από το 1912 μέχρι το 1948 υπήρχαν ακόμη και διαγωνισμοί καλλιτεχνών (ποίηση, ζωγραφική, αρχιτεκτονική, μουσική, γλυπτική).

Στις σύγχρονες τελετές έναρξης και λήξης κάθε Ολυμπιάδας, οι διοργανώτριες χώρες παρουσιάζουν την ιστορία, τον πολιτισμό και τις καλλιτεχνικές τους παραδόσεις. Για παράδειγμα, στην Αθήνα το 2004 που αναφέρθηκε στην ιστορία της Ελλάδας, από τα αγγεία και τα αγάλματα έως την σύγχρονη Ελλάδα. Επίσης, στο Πεκίνο το 2008 που χρησιμοποίησαν το θέατρο, την μουσική, τον χορό και την τεχνολογία για να απεικονίσουν την κουλτούρα τους.Η μουσική, ο χορός, το θέατρο, η χρήση φωτός, προβολών και τεχνολογίας μετατρέπουν τις τελετές σε παγκόσμια καλλιτεχνικά θεάματα.

Από τα αγγεία και τα αγάλματα που «πάγωναν» την κίνηση του αθλητή στην αιωνιότητα, έως τις ζωντανές, πολυδιάστατες παραστάσεις των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων, η τέχνη εκφράζει το ίδιο ιδανικό: την αναζήτηση αρμονίας ανάμεσα στο σώμα, το πνεύμα και τον πολιτισμό.

  Άννα Χριστοφή

 

Πηγές:

·       https://www.artmajeur.com/el/magazine/2-nea-technes/the-forgotten-olympics-kallitechnikoi-diagonismoi-apo-to-1912-eos-to-1948/335971

·       https://www.fhw.gr/olympics/ancient/gr/207c.html

·       https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%AF_%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82_2004

·       https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%AF_%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82_2008#%CE%9B%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82

·       https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82

Η φωτογραφία στον αθλητισμό

 

	Η φωτογραφία στον αθλητισμό

 

Η αθλητική φωτογραφία είναι πολλά περισσότερα από μια απλή απεικόνιση ενός αγώνα. Είναι μια καλλιτεχνική πράξη που συνδυάζει τεχνική, παρατηρητικότητα και αίσθηση της στιγμής, αποτυπώνοντας το ανθρώπινο σώμα και πνεύμα στα όριά τους. Μέσα από τον φακό, η ένταση, η ταχύτητα και η συγκίνηση της νίκης αποκτούν μια διαχρονική διάσταση, που ξεπερνά το ίδιο το γεγονός.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της αθλητικής φωτογραφίας είναι η ικανότητά της να μεταφέρει την ψυχολογία των αθλητών. Το σφιγμένο πρόσωπο του δρομέα λίγο πριν τη γραμμή του τερματισμού, η έκρηξη χαράς στον πανηγυρισμό, ακόμα και η απογοήτευση μιας ήττας, γίνονται εικόνες που μιλούν πιο δυνατά από χίλιες λέξεις. Ο φωτογράφος ΄΄συλλαμβάνει΄΄ την ένταση όχι μόνο στην κίνηση, αλλά και στην έκφραση.

Με την τεχνολογία της φωτογραφίας υψηλής ταχύτητας, οι στιγμές που διαδραματίζονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου μένουν για πάντα. Ένα καρφί στο βόλεϊ, το πέταγμα ενός ποδοσφαιριστή στον αέρα, οι σταγόνες νερού που εκτοξεύονται από έναν κολυμβητή, όλα γίνονται σύμβολα της δύναμης και της ακρίβειας της ανθρώπινης κίνησης.Η κορύφωση κάθε αγώνα βρίσκεται στη στιγμή της επιτυχίας ή της λύτρωσης. Το χρυσό μετάλλιο που κρέμεται στο λαιμό, το χέρι που υψώνεται στον ουρανό, η αγκαλιά της ομάδας, όλα αυτά αποτελούν εικόνες που ενσαρκώνουν τον κόπο, την προσπάθεια και την αφοσίωση που προηγήθηκαν.

 Για τον θεατή, μια τέτοια φωτογραφία δεν είναι απλώς μια καταγραφή, είναι μια είσοδος στο συναίσθημα, εκεί όπου το μάτι απλώς βλέπει μια ροή, ο φακός αποκαλύπτει τη λεπτομέρεια.

Άννα Χριστοφή

Πηγές:

·       https://www.sony.gr/alphauniverse/stories/legendary-sports-pictures

·       https://www.fractalart.gr/techni-kai-athlitismos/

·       https://www.sport24.gr/longreads/otan-i-athlitiki-fotografia-ginetai-texni/

 

ΕΝΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΠΥΡΑΣ - OKTOBERFEST

 

ΕΝΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΠΥΡΑΣ - OKTOBERFEST

 

Το Οκτόμπερφερστ είναι μία πολύ δημοφιλής γιορτή στη Γερμανία. Το 1810 έγινε το πρώτο Οκτόμπερφεστ ως εορτασμός του γάμου πρίγκιπα της Βαυαρίας Λουδοβίκου με την πριγκίπισσα Θηρεσία της Σαξονίας ‑ Χιλντμπουργκχάουζεν. Η βασιλική οικογένεια είχε προσκαλέσει όλους τους πολίτες του Μονάχου να συμμετάσχουν στις εορταστικές εκδηλώσεις, οι οποίες κράτησαν πέντε ημέρες.

Σήμερα, το Οκτόμπερφεστ γιορτάζεται κάθε χρονο δεκαέξι ημέρες πριν από την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου σε μία περιοχή στο Μόναχο που ονομάζεται Ερεζίνβίζε (Το λιβάδι της Τερέζας) και έχει διάρκεια  δύο εβδομάδες. Αν και ξεκίνησε ως γιορτή για να τιμήσουν τον γάμο του βασιλικού ζευγαριού, στις μέρες μας επίκετνρο της γιορτής είναι η μπύρα, τα  λουκάνικα και η εύθυμη μουσική της περιοχής από ορχήστρες πνευστών.

Πρωταγωνιστικό ρόλο του φεστιβάλ παίζει η μπύρα. Κατά την ημέρα των εγκαινίων, όταν το ρολόι σημάνει δώδεκα το μεσημέρι,  ο δήμαρχος του Μονάχου  ανοίγει με ένα σφυράκι το πρώτο βαρέλι μπύρας, αναφωνώντας: «O zapft is!», δηλαδή «Το βαρέλι είναι στη διάθεσή σας!».Η μπύρα για την περίσταση είναι πιο σκούρα και δυνατή απ' ό,τι συνήθως. Σερβίρεται σε ποτήρια του ενός λίτρου, που ονομάζονται «Μας». Μόνο στις έξι ζυθοβιομηχανίες του Μονάχου επιτρέπεται να προμηθεύουν με μπύρα τη γιορτή: Lowenbrau, Spaten, Augustiner, Hofbrau, Paulaner και Hacker-Pchorr.

Το Οκτόμπερφεστ είναι ένα αξιοσημείωτο φεστιβάλ που λαμβάνει χώρα στο Μόναχο της Γερμανίας κάθε χρονο δεκαέξι ημέρες πριν από την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου. Κάθε χρόνο  πάνω από έξι εκατομμύρια λάτρεις της μπύρας και της γερμανικής κουλτούρας επικσκέπτονται το φεστιβάλ. Μόνο 24 φορές έχει ακυρωθεί από το 1810 – λόγω πολεμικών συγκρούσεων και επιδημιών.

 

Πηγές:  https://www.sansimera.gr/articles/123#goog_rewarded

                       https://www.emirates.com/gr/greek/experience/seasonal-occasions/oktoberfest/?webview=true

                    https://www.travel.gr/experiences/oktoberfest-i-apolyti-vayariki-empeiria-me-ekat/

 

-Σοφία Μωραΐτη

ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΥΨΟΣ

 

ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΥΨΟΣ

Το άλμα εις ύψος είναι ένα από τα αγωνίσματα του στίβου. Οι αγωνιζόμενοι πρέπει να πάρουν φόρα και να περάσουν πάνω από τον πήχη χωρίς να τον ρίξουν κάτω. Το αγώνισμα είναι, μαζί με το άλμα επί κοντώ, ένα από τα δύο κάθετα αγωνίσματα άλματος στο Ολυμπιακό πρόγραμμα στίβου. Από την αρχαιότητα, οι αγωνιζόμενοι έχουν εισαγάγει όλο και πιο αποτελεσματικές τεχνικές για να φτάσουν στις σύγχρονες μορφές.

Οι άλτες πρέπει να απογειώνονται από το ένα πόδι (η επικίνδυνη απογείωση με τα δύο πόδια, όπως συνέβαινε σε κάποιες παλαιότερες μορφές αλμάτων, απαγορεύεται αυστηρά). Ένα άλμα θεωρείται αποτυχημένο εάν ο αθλητής ρίξει τον πήχη, αγγίξει το έδαφος ή χτυπήσει το επίπεδο του πλησιέστερου άκρου του πήχη πριν από την εκτίναξη (ή φυσικά αν απογειωθεί με τα δύο πόδια).

Οι αγωνιζόμενοι μπορούν να αρχίσουν να πηδούν σε οποιοδήποτε ύψος ανακοινωθεί από τον επικεφαλής κριτή ή μπορούν να περάσουν κατά την κρίση τους. Οι περισσότεροι αγώνες αναφέρουν ότι τρία διαδοχικά χαμένα άλματα, σε οποιοδήποτε ύψος ή συνδυασμό υψών, θα αποκλείσουν τον άλτη από τη διοργάνωση. Η νίκη πηγαίνει στον άλτη που ξεπερνά το μεγαλύτερο ύψος στον αγώνα. Εάν δύο ή περισσότεροι άλτες έρθουν ισόπαλοι σε τελικό αποτέλεσμα τότε λαμβάνονται υπόψη: 1) οι λιγότερες αποτυχίες στο ύψος στο οποίο σημειώθηκε η ισοπαλία και 2) οι λιγότερες αποτυχίες σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Εάν το αγώνισμα παραμένει ισόπαλο για την πρώτη θέση, οι άλτες έχουν ένα άλμα, ξεκινώντας από το επόμενο ύψος πάνω από την υψηλότερη επιτυχία τους. Οι άλτες έχουν μία προσπάθεια σε κάθε ύψος. Εάν μόνο ένας πετύχει, αυτός ή αυτή κερδίζει. Αν το κάνουν περισσότεροι από ένας, αυτοί δοκιμάζουν με τον πήχη σε μεγαλύτερο ύψος. Εάν κανένας δεν κατάφερει να περάσει, όλοι συνεχίζουν με τον πήχη σε χαμηλότερο ύψος.

Η περιοχή άλματος περιλαμβάνει ένα διάδρομο μήκους τουλάχιστον 15 μέτρων, μία εγκάρσια ράβδο (πήχη) μήκους τεσσάρων μέτρων και ένα στρώμα πρόσκρουσης. Για να ολοκληρώσουν το άλμα εις ύψος οι άλτες τρέχουν προς τον πήχη επιχειρώντας να τον περάσουν. Τα παπούτσια για άλτες στους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορούν να έχουν μέγιστο πάχος 13 χιλιοστών στη σόλα και 19 χιλιοστών στη φτέρνα.

 

ΠΗΓΕΣ

 

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BB%CE%BC%CE%B1_%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%8D%CF%88%CE%BF%CF%82

ΜΠΑΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

 

 

ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ

ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ

Το άλμα επί κοντώ ή ο επικοντισμός είναι κλασικό αγώνισμα του στίβου, στο οποίο ο αθλητής χρησιμοποιεί ευλύγιστο (πλέον) κοντάρι από υαλοβάμβακα ή ανθρακονήματα για να υπερπηδήσει ένα οριζόντιο πήχη. Το αγώνισμα φαίνεται να είναι γνωστό από τους Κρήτες και τους Κέλτες. Αναγνωρίστηκε ως ολυμπιακό αγώνισμα στους Πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής (1896) για τους άνδρες και το 2000 για τις γυναίκες.

Η προέλευση του άλματος επί κοντώ χάνεται στα βάθη της αρχαιότητας, καθώς θεωρείται πως ανακαλύφθηκε φυσικά σαν μέθοδος υπέρβασης διαφόρων εμποδίων, ειδικά βάλτων αλλά και ψηλών αντικειμένων όπως τοίχους. Αν και το άλμα επί κοντώ δεν ήταν μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαίας Ελλάδας, ήταν ένα άθλημα που ασκούνταν και μπορεί να το δει κανείς σε πολλά αρχαία ελληνικά κεραμικά. Η χρονολόγηση μερικών από αυτά τα ευρήματα έχει τοποθετηθεί γύρω στο 500 π.Χ., αλλά η θόλος με κοντάρι δεν περιοριζόταν μόνο στην Αρχαία Ελλάδα, υπάρχουν επίσης στοιχεία της πρακτικής της στην αρχαία Ιρλανδία και τη Γαλλία και υπάρχουν αιγυπτιακά δείγματα που χρονολογούνται από το 2500 π.Χ. πολεμιστές που κάνουν άλμα με κοντάρι πάνω από τοίχους.

Οι πρώτοι αγώνες που περιελάμβαναν άλμα με επί κοντώ πιστεύεται ότι διεξήχθησαν το 1829 στην Ιρλανδία.

Στους αγώνες σε κάθε αθλητή δίνονται τρεις ευκαιρίες να ξεπεράσει ένα καθορισμένο ύψος. Ένας πήχης στηρίζεται σε δύο ορθοστάτες, ώστε να πέφτει εύκολα αν χτυπηθεί. Το ύψος αυξάνεται σταδιακά μέχρι να αναδειχθεί νικητής μέσω της διαδικασίας αποβολής.

ΠΗΓΕΣ

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BB%CE%BC%CE%B1_%CE%B5%CF%80%CE%AF_%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CF%8E

ΜΠΑΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

 

Wimbledon

    Wimbledon 

Το Wimbledon είναι ενα από τα τέσσερα μεγάλα τουρνουά του αγωνίσματος της αντισφαίρισης (τεννις) . Αυτό και το γαλλικό open, γνωστό και ως Roland Garros ξεχωρίζουν σημαντικά ανάμεσα στα τέσσερα Grand Slams του αθλήματος συγκεντρώνοντας ετησίως πολλούς φιλάθλους του αθλήματος.Αυτο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή είναι οι δυο επιφάνειες στις οποίες διεξάγεται το τουρνουά οι οποίες διαφέρουν από τα αλλα. Επιφάνεια του Wimbledon → χόρτο 

 French open → χώμα 

  Ειδικότερα, το Wimbledon είναι το παλιότερο τουρνουά στο άθλημα της αντισφαίρισης καθώς η ίδρυση του ταξιδεύει πίσω στο 1877 αλλα και το πιο γνωστό μεταξύ άλλων.Διεξαγεται στις εγκαταστάσεις All England Law Tennis and Croquet Club στη πόλη του Γουίμπλεντον της Αγγλίας από τα τέλη Ιουνίου και ολοκληρώνεται στα μέσα του επόμενου μήνα. Πρόκειται για το πιο εκλεπτυσμένο αγώνισμα στο τέννις όχι μόνο για την ιστορία του αλλα και της συσχέτισης του με την βρετανική παράδοση αλλά και την την βασιλική οικογένεια της Βρετανίας καθώς στην απονομή των κυπέλλων εκπροσωπείται η βασιλική οικογένεια. Ιδιαίτερη παράδοση είναι ο αυστηρός κανονισμός της απαίτησης των τενιστων να φορούν ολόλευκη εμφάνιση κατά τη διάρκεια των αγώνων αλλά και της παρουσίας τους στο Court. Πολυνικες στο αγώνισμα ο θρύλος του τέννις ο Ελβετός Ροτζερ Φέντερερ ο αποκαλούμενος "βασιλιάς του χόρτου" καθώς είχε διαπρέψει σε αυτή την επιφάνεια του αθλήματος έχοντας κατακτήσει 8 τίτλους, ακολουθεί ο Σέρβος Νόβακ Τζόκοβιτς έχοντας κατακτήσει 7 τίτλους σε τελικούς του τουρνουά. Τα χρηματικά έπαθλα προστέθηκαν το 1968 καθώς το τέννις βρίσκεται στη λίστα των πιο ακριβοπληρωμένων αθληματων στο κόσμο.Νικητες του τουρνουά το 2025 ήταν η Πολωνή Inga Swiatek στο αγώνισμα των γυναικών και ο Ιταλός Jannik Sinner και οι δυο αθλητές βρίσκονται στους τρεις κορυφαίους της κατάταξης τους. Πολλές διάσημες προσωπικότητες από όλους τους χώρους παρευρίσκονται στη διεξαγωγή των αγώνων και κυρίως στο τελικό των αντρών στο Κεντρικό γήπεδο.

Πρόκειται για ενα άθλημα δύσκολο και πιεστικό για το οποίο χρειάζεται να καταβάλει κάποιος μεγάλη προσπάθεια αλλά και να γίνουν μεγάλες θυσίες για την κατάκτηση της κορυφής και της επωνυμίας στο άθλημα.

Πηγές:www.wikipedia.org

Παρασκευή Κουτσογεωργάκη