«Δεύτερη Κυριακή του Μαΐου: ίσως από τις σημαντικότερες γιορτές της χρονιάς!»

 

Της Ειρήνης Αποστολίας Παρμενίδου

Αφιερωμένο στη μητέρα μας, Αναστασία

 

Στις 12 Μαΐου φέτος γιορτάσαμε για άλλη μια χρονιά την Γιορτή της Μητέρας, αφιερωμένη σε όλες τις μανούλες ανεξαρτήτως ηλικίας, εθνικότητας, κοινωνικοοικονομικού και μορφωτικού επιπέδου. Γιατί η μητρότητα δεν γνωρίζει σύνορα, ούτε κάνει διακρίσεις, και πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πράξεις αγάπης από τα παιδιά και την οικογένεια που τιμούν με διαφορετικό τρόπο, αλλά ακριβώς το ίδιο ιδανικό: την αξία της μητέρας, του ρόλου της και της ανιδιοτελούς αγάπης της.

Η σύγχρονη αυτή γιορτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην αρχαιότητα, όπου οι Αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τη Γαία, μητέρα Γη και τη Ρέα, μητέρα των Θεών, ενώ οι Ρωμαίοι την Κυβέλη ως τιμή της γονιμότητας, της αναπαραγωγής και της φυσικής δημιουργίας. Αρκετά χρόνια αργότερα, οι πρώτοι Χριστιανοί αφιέρωναν την τέταρτη Κυριακή των νηστειών για να τιμήσουν την Παναγία και να ενθαρρύνουν τους πιστούς έτσι να επιστρέψουν στην εκκλησία για μια ξεχωριστή και ειδική ετήσια λειτουργία. Μέσα στο πέρασμα των αιώνων η γιορτή ενσωματώθηκε στον θεσμό της οικογένειας και ανά τον κόσμο γιορτάζεται με διαφορετικό τρόπο ξεκινώντας από μια διαφορετική ιστορία.

Διεθνώς ξεκίνησε και εγκαθιδρύθηκε από τις ΗΠΑ κατά τον 20^ο αιώνα, όταν η Ann Maria Reeves Jarvis, κοινωνική ακτιβίστρια, τρία χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της, το 1908, έκανε την πρώτη μνημόσυνη τελετή στο όνομά της, στην Μεθοδιστική Επισκοπική Εκκλησία Andrews στο Grafton της Δυτικής Βιρτζίνιας, όπου φιλοξενείται εκεί μέχρι σήμερα το ιερό της Διεθνούς Ημέρας της Μητέρας. Η δράση της, όμως, είχε ήδη ξεκινήσει από το 1865, που διοργάνωσε το κίνημα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με όνομα, Mother’s Day Meetings, ώστε μητέρες να συγκεντρώνονται και να ανταλλάσσουν απόψεις και εμπειρίες. Παράλληλη ήταν και η δράση της Julia Ward Howe, συγγραφέα, η οποία το 1870 διοργάνωσε εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης για μητέρες με το σύνθημα «peace and motherhood», για να μη στέλνονται τα παιδιά στον πόλεμο. Η επίσημη αναγνώριση στην Αμερική ήρθε το 1914 από τον Πρόεδρο Γούντροου Ουίλσον.

Εκτός, όμως, από τις ΗΠΑ, το πιο όμορφο σε αυτή την γιορτή είναι ότι η εγκαθίδρυσή της στις διάφορες χώρες έγινε μέσα από μια διαφορετική ιστορία και ανάλογα με την πολιτιστική παράδοση της χώρας γιορτάζεται με διαφορετικό τρόπο. Ξεκινώντας, λοιπόν, από τη δική μας χώρα, το 1929 γίνεται για πρώτη φορά σύνδεση με τη γιορτή της Υπαπαντής στις 2 Φεβρουαρίου, που συνδέεται με την επίσκεψη της Παναγίας στην εκκλησία μετά το σαράντισμα του Χριστού για ευλογία. Το 1960 η γιορτή αλλάζει και μετατίθεται επίσημα για τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, ακολουθώντας το πρότυπο της κινητής εορτής στη Δύση. Στο Ην.Βασίλειο η γιορτή της Μητέρας λαμβάνει χώρα δύο μήνες νωρίτερα, δηλαδή την τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής, ενώ την ίδια ημερομηνία ακολουθούν η Ιρλανδία και η Νιγηρία. Μεταφερόμενοι στην Ασία, η Κίνα καθιέρωσε το 1997 την γιορτή αφιερωμένη κυρίως στις φτωχές μητέρες στις αγροτικές περιοχές και στη Ταϊλάνδη γιορτάζεται στις 12 Αυγούστου που συμπίπτουν με τα γενέθλια της σημερινής βασίλισσας Sirikit. Συνεχίζοντας, στη Μέση Ανατολή δεν γιορτάζεται πάντα Κυριακή σε όλον τον αραβικό κόσμο. Ο δημοσιογράφος Μουσταφά Αμίν καθιέρωσε επίσημα τη γιορτή στην Αίγυπτο το 1956. Επέλεξε την πρώτη ημέρα της άνοιξης στις 21 Μαρτίου ως μέρα εορτασμού, γιατί οι Αιγύπτιοι τιμούσαν τις μητέρες με βάρκες γεμάτες λουλούδια ως σύμβολο νέας ζωής. Ακόμη, στην Ινδονησία η 22^η Δεκεμβρίου είναι επίσημη αργία από το 1953 με απόφαση του Προέδρου Σουκάρνο, η οποία συνέπεσε με την 25^η επέτειο του Συνεδρίου Γυναικών Ινδονησίας. Τέλος, στην Αιθιοπία διοργανώνεται το πολυήμερο φεστιβάλ Antrosht, όπου οικογένειες το φθινόπωρο διοργανώνουν ένα μεγάλο γλέντι με άφθονο φαγητό και τραγούδι.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι εκδήλωσης της αγάπης προς τις μητέρες, από την απονομή μιας ανθοδέσμης ή ακριβών δώρων μέχρι μια απλή εκδήλωση ευγνωμοσύνης με ένα «Σ’αγαπώ και Σ’ευχαριστώ» γεμάτο νόημα. Ανεξαρτήτως του πότε, πού ή με ποιον τρόπο γιορτάζεται, οφείλουμε να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας, αλλά ιδίως στις μητέρες, την ανεκτίμητη συμβολή τους στην ανατροφή μας, τις αξίες και τα ιδανικά που μας μεταλαμπαδεύουν, ώστε να αναγνωρίζουμε όλες τις θυσίες που έκαναν για εμάς βάζοντας λίγο ή πολύ τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Ευχαριστούμε λοιπόν!

 

Στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν από τις ιστοσελίδες wecare.gr, naftemporiki.gr, newsit.gr και haritidis.gr