Logo με θέμα προστασία του Θερμαϊκού κόλπου από τους μαθητές της Β Λυκείου

 

Logo με θέμα προστασία του Θερμαικού κόλπου .

 Ψηφιακά δημιουργήματα από τους μαθητές της Β Λυκείου 

 link 

https://docs.google.com/presentation/d/e/2PACX-1vQ9Guuu6XjfqpNBJ28z1bmSI2Paeei1i1N61f4hnekVYZM3Ncfk9lkzvuctHciznw/pub?start=false&loop=false&delayms=3000

Ρύπανση στον Θερμαϊκό κόλπο Προκλήσεις και λύσεις.

 Ο Θερμαϊκός Κόλπος είναι ο μεγαλύτερος κόλπος του Αιγαίου πελάγους. 

Βρέχει τη Θεσσαλονίκη στο βορειότερο σημείο του, την Πιερία , ένα τμήμα του Νομού Λάρισας στα δυτικά και τη Χαλκιδική στα ανατολικά.

 Ο Θερμαϊκός Κόλπος  υποφέρει από διάφορες εστίες ρύπανσης.

Οι σημαντικότερες μπορούν να εντοπιστούν στις εκβολές των ποταμιών και καναλιών.

Στα πλαίσια του <Προγράμματος Σπουδών “Δράσεις Ενεργού Πολίτη”  οι μαθητές της Β λυκείου παρακολουθήσαν την παρακάτω παρουσίαση με θέμα

 <Ρύπανση στον Θερμαϊκό κόλπο Προκλήσεις και λύσεις.> 

το link της παρουσίασης Οι μαθητές της Β λυκείου

https://docs.google.com/presentation/d/e/2PACX-1vSLSfRGbpfwRsQUjrgs0snX27AsOsnTtakQ3IG19UX-WrHxm3VjDN2g21RekNF3aw/pub?start=false&loop=false&delayms=3000

 

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ

Η κολύμβηση είναι ένα τεχνικό και απαιτητικό άθλημα μέσα στο νερό. Συνήθως θεωρείται ατομικό άθλημα αλλά είναι και ομαδικό λόγω των σκυταλών. Θεωρείτε ολυμπιακό άθλημα από το 1896 και έχει παγκόσμια πρωταθλήματα από το 1973.

  Οι κολυμβητικοί αγώνες μπορούν να λάβουν μέρος σε πισίνα 50 μέτρων (ολυμπιακή πισίνα) ή 25 μέτρων. Υπάρχουν τέσσερα στυλ κολύμβησης, το ελεύθερο, το ύπτιο, το πρόσθιο και η πεταλούδα. Το ελεύθερο είναι το πιο γρήγορο από τα στυλ. Το σώμα βρίσκεται σε πρηνή θέση παράλληλο με τον βυθό, στηρίζεται στην κίνηση των χεριών και των ποδιών, ενώ ο κορμός στρίβει ελαφρώς, το κεφάλι στην αγωνιστική του μορφή είναι μέσα στο νερό στρίβοντας ανά τακτά διαστήματα πλάγια, για να επιτρέψει την εισπνοή με το στόμα. Το ύπτιο είναι το δεύτερο ταχύτερο στυλ μετά το ελεύθερο. Το σώμα βρίσκεται σε ύπτια θέση, στηρίζεται στην εναλλασσόμενη κίνηση των χεριών και των ποδιών, το πλεονέκτημα του είναι ότι έχετε το κεφάλι συνεχώς έξω από το νερό, πράγμα που βοηθάει στην αναπνοή. Το πρόσθιο θεωρείται το πιο τεχνικό αλλά και το πιο αργό στυλ κολύμβησης. Μιμείται την κίνηση του βατράχου λόγω της ταυτόχρονης κίνησης των χεριών και των ποδιών, στην αγωνιστική μορφή το κεφάλι μένει μέσα στο νερό σηκώνοντας το ανά τακτά διαστήματα για να πάρει αναπνοή ο αθλητής. Η πεταλούδα θεωρείται το πιο δύσκολο και κουραστικό στυλ από τα τέσσερα. Ιδιαίτερα πολύπλοκος είναι ο συνδυασμός τραβήγματος και επαναφοράς των χεριών και τινάγματος των ποδιών με το ‘’σπάσιμο’’ της μέσης.

  Οι ολυμπιακοί αγώνες γίνονται σε πισίνα 50 μέτρων, θα υπάρχουν 17 ατομικά αγωνίσματα από το 2028 και 7 ομαδικά. Τα ατομικά αγωνίσματα είναι τα εξής: 50m, 100m, 200m, 400m, 800m, 1500m ελεύθερο ανδρών και γυναικών, 50m, 100m, 200m ύπτιο ανδρών και γυναικών, 50m, 100m, 200m, πρόσθιο ανδρών και γυναικών, 50m, 100m, 200m πεταλούδα ανδρών και γυναικών και 200m, 400m μεικτή (και τα τέσσερα στυλ μαζί με την εξής σειρά: πεταλούδα, ύπτιο, πρόσθιο και ελεύθερο) ανδρών και γυναικών. Τα ομαδικά αγωνίσματα, οι λεγόμενες σκυτάλες, είναι οι εξής: 4*100m ελεύθερο ανδρών και γυναικών, 4*200m ελεύθερο ανδρών και γυναικών, 4*100m μεικτή ανδρών και γυναικών και 4*100m μεικτή mixed (άνδρες και γυναίκες μαζί, δύο και δύο). Όπως προανέφερα, από το 2028 θα είναι 17 τα ατομικά αθλήματα γιατί προστεθήκαν τα αγωνίσματα των 50 μέτρων στο ύπτιο, πρόσθιο και πεταλούδα.

 

  Παγκόσμια πρωταθλήματα, όμως, μπορούν να λάβουν μέρος και σε πισίνα 25 μέτρων όπου μπαίνουν κάποια επιπλέον αγωνίσματα. Σε πισίνα 25 μέτρων γίνονται όλα τα προαναφερόμενα 24 ατομικά και ομαδικά αγωνίσματα συν 100m μεικτή ανδρών και γυναικών, 4*50m  ελεύθερο mixed και 4*50m μεικτή mixed.

  Η κολύμβηση είναι ένα από τα καλύτερα αθλήματα από το πως γυμνάζει όλο το σώμα μέχρι και στον ‘’καθαρισμό’’  του μυαλού. Η κολύμβηση ενισχύει την ευλυγισία, βελτιώνει τη στάση του σώματος, γυμνάζει κάθε μέρος του σώματος, βοηθάει στην πρόσθεση ύψους και ‘’χτίζει’’ και σφίγγει τους μύες, βοηθάει στην μείωση βάρους, βελτιώνει την ψυχική υγεία, μειώνει το άγχος, ενισχύει την αυτοπεποίθηση και πολλά άλλα.

 

Χριστοφή Άννα

ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ/MICHELANGELO

Ένας απο τους πιο γνωστούς ζωγράφους στον κόσμο είναι και ο Μιχαήλ Άγγελος του οποιου τα έργα είναι παγκοσμίως διάσημα. Γεννήθηκε το 1475 και πεθανε το 1564 ήταν απο τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της αναγέννησης, ηταν ζωγράφος , γλύπτης , αρχιτεκτονας και ποιητης.Ηταν γενικά ενας άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα , πάθος για την τέχνη και αφοσίωση στο έργο του, ακόμα και σε μεγαλύτερη ηλικία.

Ένα απο τα γλυπτά του ηταν και αυτό της Παναγίας που κρατά τον Ιησού μετά την αποκαθήλοση ( εικονα 1 ) . Απο τις πιο όμορφες εικονογραφίες-αγιογραφίες ειναι και η πολυσυζητημενη εικονα του Θεού και του Αδάμ (εικονα 2). Τέλος, σημαντικη δουλειά ειναι και η αγιογράφιση της ΚΑΠΕΛΑ ΣΙΞΤΙΝΑ στο Βατικανο (εικονα 3 )

ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΟΥ MICHELANGELO

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ

Μια απο τις πιο σημαντικές και γνωστή αγιογραφία του ειναι αυτή, στην Καπέλα Σιξστίνα στο Βατικανό

Σεραφείμ Μπασμάς

ΨΕΥΔΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Τα ψευδονέα ή ψευδείς ειδήσεις (γνωστά και ως fake news), είναι ένα είδος 

προπαγάνδας που γίνεται με σκόπιμη παραπληροφόρηση που διαδίδεται με παραδοσιακά μέσα μαζικής ενημέρωσης ή με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η διασπορά ψευδών ειδήσεων προκαλείται συχνά από δημοσιογράφους που πληρώνουν πηγές πληροφοριών, μια αμφιλεγόμενη πρακτική που ονομάζεται πληρωμένη δημοσιογραφία. Οι ειδήσεις τελικά συχνά αναστέλλονται ως παραπληροφόρηση, αλλά περιστασιακά καταφέρνουν να φθάσουν μέχρι τα παραδοσιακά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Τα ψευδονέα γράφονται και δημοσιεύονται συνήθως με σκοπό να παραπλανήσουν, προκειμένου να βλάψουν έναν οργανισμό, ένα νομικό ή φυσικό πρόσωπο, ή και για οικονομικά ή πολιτικά οφέλη, συχνά χρησιμοποιώντας τίτλους με εντυπωσιασμό, ή εξ ολοκλήρου κατασκευασμένους για την αύξηση της αναγνωσιμότητας.

Οι ψευδείς ειδήσεις μπορούν να έχουν ψηφιακό ή έντυπο περιεχόμενο. Επίσης, μπορεί να λάβουν τη μορφή ολόκληρων ιστοσελίδων που έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μοιάζουν με αξιόπιστα ειδησεογραφικά sites.

Ο σκοπός των ψευδών ειδήσεων μπορεί να είναι εμπορικός, όπως η προώθηση ενός προϊόντος ή η δημιουργία κίνησης (traffic) προς μία ιστοσελίδα (clickbait), ή να είναι πολιτικός (παραπληροφόρηση-διαμόρφωση της κοινής γνώμης). Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητά μας, άρα και η αξιολόγηση των ειδήσεων που προβάλλουν αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία.

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΝ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΗΣ

 Αν το κείμενο που διαβάζουμε μας προτρέπει να το αναπαράγουμε αυτό θα πρέπει να μας υποψιάσει.

 Αν έχει μη λειτουργικούς/ενεργούς συνδέσμους (link).

 Υπερβολικοί τίτλοι ή τίτλοι που δεν έχουν σχέση με το κείμενο της ανάρτησης.

 Όσο πιο απίστευτοι είναι οι ισχυρισμοί σε ένα κείμενο, τόσο πιο ατράνταχτες αποδείξεις και στοιχεία θα πρέπει να το συνοδεύουν.

 Αν το κείμενο συνοδεύεται από φωτογραφίες άσχετες με το θέμα, ή αν το θέμα της ανάρτησης, είναι η φωτογραφία/ες και αυτή/ες έχουν κακή ανάλυση είναι μια ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.

 Αν δεν υπάρχει συντάκτης.

 Αν στο κείμενο υπάρχουν πολλά ορθογραφικά λάθη.

 Αν αντί για ημερομηνία το κείμενο μας δίνει το χρόνο της ιστορίας που περιγράφει με λέξεις, όπως χθες, προχθές, την προηγούμενη βδομάδα κ.λπ.

ΠΩΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ

 Αξιολογούμε τις πληροφορίες που βρίσκουμε στο Διαδίκτυο και ελέγχουμε το

συγγραφέα, την προέλευση της σελίδας και τη βιβλιογραφία της πληροφορίας.

 Αναπτύσσουμε κριτική σκέψη και εμπιστευόμαστε το ένστικτο και τη λογική μας. Αν

κάτι μας φαίνεται απίστευτο, τότε είναι πολύ πιθανό να είναι ψέμα ή να περιέχει μεγάλες

ανακρίβειες.

 Χρησιμοποιούμε πολλαπλές πηγές πληροφοριών και διασταυρώνουμε τις πληροφορίες

που βρίσκουμε στο Διαδίκτυο.

 Επισκεπτόμαστε βιβλιοθήκες, όχι απλώς το Διαδίκτυο, και χρησιμοποιούμε ποικιλία

πηγών, όπως εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία.

 Μαθαίνουμε πώς λειτουργεί το Διαδίκτυο και πρέπει να γνωρίζουμε πως ο καθένας

μπορεί να δημιουργήσει μια διαδικτυακή τοποθεσία, χωρίς να τον ελέγχει κανείς. Γι’

αυτό το λόγο πρέπει να χρησιμοποιούμε πηγές που γενικά θεωρούνται έγκυρες.

 Μαθαίνουμε πώς να διακρίνουμε ένα γεγονός από μια άποψη.

 Εγκαθιστούμε φίλτρα λογισμικού που μπορούν να αποκλείσουν πηγές που περιέχουν

μίσος, ρατσισμό και άλλου είδους προπαγάνδα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΛΕΚΟΥ, ΒΙΒΗ ΝΙΩΤΗ

ΚΡΙΤΙΚΗ

Η σύνθετη πνευματική λειτουργία και ικανότητα του ανθρώπου, να εξετάζει σε βάθος την ουσία των πραγμάτων με εναλλακτικούς τρόπους σκέψης χωρίς να περιορίζεται στα φαινόμενα, να ελέγχει, να συγκρίνει πρόσωπα, πράγματα, γεγονότα, καταστάσεις και να εκφέρει την άποψή του αντικειμενικά για κάθε ατομική ή ομαδική ανθρώπινη δημιουργική έκφραση.

ΜΟΡΦΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ

α. Θετική - εποικοδομητική κριτική (επιδοκιμασία, επιβράβευση, ενθάρρυνση, τεκμηριωμένη διαπίστωση αρνητικών και γόνιμος εντοπισμός τους προς διόρθωση του δημιουργού). 

β. Αρνητική - κακοπροαίρετη κριτική (αποδοκιμασία, αρνητισμός, μηδενισμός, εμπάθεια, μισαλλοδοξία, συμφεροντολογία).

γ. Κριτική προς τους άλλους. 

δ. Αυτοκριτική.

ε. Κριτική στην καθημερινή ζωή, τέχνη,  επιστήμη, πολιτική

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

1. Υψηλό μορφωτικό επίπεδο

2. Ανιδιοτέλεια

3. Κοινωνική συνείδηση και υπευθυνότητα, ευαισθησία, σεβασμός στο

συνάνθρωπο

4. Ισχυρό αίσθημα δικαίου

5. Έλλειψη δογματισμού, φανατισμού, μισαλλοδοξίας, προκαταλήψεων,

διάθεσης για επιβολή με κάθε τρόπο προσωπικών συμφερόντων

6. Διαρκής αναζήτηση της αλήθειας, μέσω της προσεκτικής εξέτασης και

παρατήρησης

7. Δημοκρατικό πολίτευμα, ελευθερία σκέψης και έκφρασης,

8. Πλουραλισμός

9. Ύπαρξη ουσιαστικής παιδείας με στόχο τη διαμόρφωση «μορφωμένων»

ανθρώπων, με γνώσεις, ηθική, αξίες, πρότυπα και υπεύθυνη

δραστηριοποίηση φορέων ενημέρωσης, πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας

που έχει ως στόχο να διαμορφώσει αντικειμενικά την κοινή γνώμη

ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Πνευματικός τομέας

1. Η άσκηση της κριτικής, αλλά και της αυτοκριτικής, συμβάλλει στην

πνευματική εξέλιξη και πρόοδο του ανθρώπου. Η άσκηση της κριτικής,

διατηρεί σε διαρκή εγρήγορση το άτομο.

2. Ο άνθρωπος οξύνει τον νου του, ωθείται σε γόνιμο και δημιουργικό

εσωτερικό διάλογο.

3. Μέσω της κριτικής ο άνθρωπος διαρκώς αμφισβητεί και αναζητεί την

αλήθεια, τη γνησιότητα, το αυθεντικό. Δεν αποδέχεται τίποτε χωρίς να το

σκεφτεί, αλλά πείθεται μόνο με λογικά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα.

4. Απομακρύνεται από τις προκαταλήψεις, τη δεισιδαιμονία, το δογματισμό,

αποκτά εσωτερική, πνευματική ελευθερία.

5. Η εποικοδομητική κριτική και αυτοκριτική οδηγεί στην αυτογνωσία και την

ετερογνωσία, προϋποθέσεις της προσωπικής και κοινωνικής εξέλιξης.

Ψυχικός τομέας

1. Επιβεβαίωση και αναγνώριση των ικανοτήτων μας (ηθική ικανοποίηση).

2. Αυτοπεποίθηση από τη θετική κριτική.

3. Απόκτηση ατομικής και κοινωνικής ταυτότητας και συνείδησης, αφού η

άποψη για τον εαυτό μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την άποψη τω

άλλων για εμάς.

Κοινωνικός τομέας

1. Το άτομο με υπευθυνότητα ασκεί καθημερινά έλεγχο σε κάθε είδους

πληροφορία. Έτσι αποσοβείται ο κίνδυνος της παραπληροφόρησης, δεν

γίνεται παθητικός δέκτης των καταστάσεων αλλά ενεργεί με την δική του

βούληση και έτσι αποφεύγει τη μαζοποίηση.

Πολιτικός τομέας

1. Καλλιεργεί ενεργούς πολίτες, θεσμοφύλακες της δημοκρατίας και των

δημοκρατικών θεσμών.

2. Περιορίζονται οι αυθαιρεσίες, αφού ασκείται διαρκής έλεγχος στους

πολιτικούς και στον τρόπο άσκησης της πολιτικής και εξυγιαίνεται ο

πολιτικοκοινωνικός βίος.

Πολιτιστικός τομέας

1. Ανανεώνονται και εξελίσσονται οι επιστήμες, τα γράμματα, η τεχνική, οι

τέχνες και η καθημερινότητα.

2. Η άκριτη αποδοχή ή απόρριψη των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων, μπορεί να οδηγήσει στην υποβάθμιση του πολιτιστικού επιπέδου, αλλά και την απομάκρυνση του καλλιτέχνη και του έργου του από το ευρύτερο κοινό.

Ευάγγελος Μπουτακίδης, Θανάσης Παπαδόπουλος,

Κων/νος Μπαλόμπας

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

 

Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι μια ποικιλία πολλών και διάφορων αθλημάτων η οποία πραγματοποιείται κάθε τέσσερα χρόνια.Οι Ολυμπιακοί αγώνες ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα και έχουν αναβιωθεί απο τον Πιέρ ντε Κουμπερτέν και τον Έλληνα Δημήτριο Βικέλα στα τέλη του 19ου αιώνα.Οι ολυμπιακοί αγώνες, που περιλάμβαναν συμμετέχοντες και θεατές από όλη την Ελλάδα και όχι μόνο αποτελούσαν το σημαντικότερο πολιτιστικό γεγονός στην αρχαία Ελλάδα και διοργανώνονταν από το 776 π.Χ. έως το 393 μ.Χ., μετρώντας έτσι 293 συνεχόμενες ολυμπιάδες.Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η άθληση, το υγιές σώμα και το ανταγωνιστικό πνεύμα αποτελούσαν μεγάλο κομμάτι της εκπαίδευσης των Ελλήνων.

Είναι ένας παγκόσμιος θεσμός , στον οποίο συμμετέχουν πολλά κράτη.Εκτός των Ολυμπιακών αγώνων υπάρχουν και οι χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες.Ο σκοπός για την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων ήταν η προώθηση της ειρήνης και τησ φιλίας μεταξύ των λαών , η ανάδειξη του <<ευ αγωνίζεσθαι>>,

η ενίσχυση της σωματικής και ψυχικής καλλιέργειες των πρωταγωνιστών , η διάδοση του ολυμπιακού πνεύματος  και τέλος η ένωση των ανθρώπων ανεξαρτήτως θρησκείας , εθνικότητας , φύλου αλλά και φυλής.

Σεραφείμ Μπασμάς

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

 ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ – ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

ΑΙΤΙΑ
Ο ρατσισμός έχει πολλές και σύνθετες αιτίες, που πηγάζουν τόσο από ατομικό όσο και από κοινωνικό και ιστορικό επίπεδο. Οι βασικότερες αιτίες περιλαμβάνουν:

1. Άγνοια και έλλειψη παιδείας: Η άγνοια για άλλους πολιτισμούς, έθνη ή κοινωνικές ομάδες οδηγεί συχνά σε φόβο και προκατάληψη.
2. Φόβος του διαφορετικού: Πολλοί άνθρωποι τείνουν να απορρίπτουν το «άλλο» ή το «ξένο», θεωρώντας το απειλή για την ταυτότητα ή την ασφάλειά τους.
3. Οικονομικός ανταγωνισμός: Σε περιόδους κρίσης ή ανεργίας, κάποιες ομάδες στοχοποιούνται ως υπεύθυνες για την οικονομική δυσπραγία (π.χ. μετανάστες, μειονότητες).
4. Κοινωνικά στερεότυπα και προκαταλήψεις: Αυτά διαιωνίζονται μέσω των ΜΜΕ, της οικογένειας και του σχολείου και διαμορφώνουν αρνητικές εικόνες για ορισμένες ομάδες.
5. Πολιτική χειραγώγηση: Ορισμένες πολιτικές δυνάμεις προωθούν ρατσιστικά αφηγήματα για να κερδίσουν ψήφους ή να ελέγξουν τη δημόσια γνώμη.
6. Ιστορικές ανισότητες και αποικιοκρατία: Παλαιά συστήματα καταπίεσης (όπως η δουλεία ή η αποικιοκρατία) έχουν αφήσει βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις ανωτερότητας ή κατωτερότητας.

Έλλειψη επαφής με άλλες ομάδες: Η απομόνωση οδηγεί σε στερεοτυπικές εικόνες, καθώς δεν υπάρχει άμεση επαφή για να καταρριφθούν οι μύθοι.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Οι συνέπειες του ρατσισμού είναι πολυεπίπεδες και επηρεάζουν τόσο τα άτομα που υφίστανται διακρίσεις όσο και το σύνολο της κοινωνίας. Παρακάτω παρατίθενται οι κυριότερες:

🧍‍♂️ Ατομικές συνέπειες

1. Ψυχολογικά προβλήματα: Άγχος, κατάθλιψη, μειωμένη αυτοεκτίμηση, ψυχικό τραύμα.
2. Περιορισμένες ευκαιρίες: Δυσκολίες στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην εργασία ή στην υγειονομική περίθαλψη.
3. Κοινωνικός αποκλεισμός: Περιθωριοποίηση, απομόνωση και αίσθηση ότι το άτομο δεν ανήκει.
4. Βία και κακομεταχείριση: Ρατσιστικές επιθέσεις, λεκτική ή σωματική βία.
   
   

4. ---

🏙️ Κοινωνικές συνέπειες

1. Διάσπαση της κοινωνικής συνοχής: Δημιουργία «εμείς και οι άλλοι», ενίσχυση της δυσπιστίας και του μίσους.
2. Ανισότητες: Διαιώνιση κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ πληθυσμιακών ομάδων.
3. Ριζοσπαστικοποίηση: Ο ρατσισμός μπορεί να οδηγήσει τόσο σε εξτρεμιστικές ιδεολογίες όσο και σε κοινωνικές εντάσεις ή συγκρούσεις.
4. Απώλεια ταλέντου και δυναμικού: Άτομα με ικανότητες αποκλείονται άδικα από την κοινωνική και επαγγελματική πρόοδο.

---

🌍 Οικονομικές συνέπειες

1. Μείωση παραγωγικότητας: Όταν κάποιοι πολίτες αποκλείονται λόγω ρατσισμού, περιορίζεται η οικονομική αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους.
2. Αύξηση δημόσιου κόστους: Αντιμετώπιση των συνεπειών του κοινωνικού αποκλεισμού (π.χ. υγεία, πρόνοια, εγκληματικότητα) επιβαρύνει το κράτος.

---

⚖️ Πολιτικές συνέπειες

1. Υπονόμευση της δημοκρατίας: Ο ρατσισμός έρχεται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές της ισότητας και της δικαιοσύνης.
2. Ενίσχυση ακραίων πολιτικών δυνάμεων: Ο ρατσιστικός λόγος συχνά χρησιμοποιείται για πολιτική σκοπιμότητα, οδηγώντας στην άνοδο του
   φανατισμού.
   
   
   
   
   
   ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

Η αντιμετώπιση του ρατσισμού απαιτεί συντονισμένες ενέργειες σε ατομικό, κοινωνικό, πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Ακολουθούν οι βασικότεροι τρόποι:

---

🧠 1. Εκπαίδευση και ενημέρωση

• Παιδεία για τη διαφορετικότητα από το σχολείο: διδασκαλία σεβασμού, ανεκτικότητας και πολυπολιτισμικότητας.
• Καταπολέμηση στερεοτύπων μέσω μαθημάτων ιστορίας, κοινωνιολογίας και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
• Ενημερωτικές καμπάνιες από ΜΜΕ και φορείς, με στόχο την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης.

---

🤝 2. Προώθηση του διαλόγου και της επαφής

• Διαπολιτισμικές δράσεις (π.χ. φεστιβάλ, πολιτιστικά προγράμματα) που φέρνουν σε επαφή διαφορετικές ομάδες.
• Ομαδικά έργα και προγράμματα σε σχολεία, γειτονιές και χώρους εργασίας που ενισχύουν τη συνεργασία και την κατανόηση.

---

⚖️ 3. Νομικά μέτρα και θεσμική προστασία

• Εφαρμογή νόμων κατά των διακρίσεων (π.χ. στο χώρο εργασίας, στη στέγαση, στην παιδεία).
• Καταγραφή και τιμωρία ρατσιστικών εγκλημάτων με αυστηρότητα.
• Στήριξη των θυμάτων ρατσισμού με νομική και ψυχολογική βοήθεια.

---

🏛️ 4. Πολιτική και θεσμική δράση

• Καθολική συμμετοχή όλων των ομάδων στη λήψη αποφάσεων (συμμετοχή σε κόμματα, συμβούλια κ.ά.).
• Καταπολέμηση της ξενοφοβικής ρητορικής από πολιτικούς και δημόσια πρόσωπα.
• Στήριξη ΜΚΟ και φορέων που δραστηριοποιούνται κατά του ρατσισμού.

---

🧍‍♀️ 5. Ατομική ευθύνη και δράση

• Αυτοκριτική και ενσυναίσθηση: αναγνώριση και αποδόμηση των δικών μας προκαταλήψεων.
• Μη ανοχή στη ρατσιστική συμπεριφορά: παρέμβαση όταν γινόμαστε μάρτυρες διακρίσεων ή επιθέσεων.
• Υπεράσπιση των θυμάτων: στήριξη με λόγια και πράξεις.
  
  

Ουζουνίδης  Νεόφυτος
Μιχαλόπουλος Διονύσης
Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος

ΜΟΔΑ

Ορισμός:

Μόδα ονομάζεται η περιοδική και διαρκώς μεταβαλλόμενη τάση που επικρατεί μεταξύ των μελών ενός κοινωνικού συνόλου και αφορά στην αμφίεση και, γενικότερα, στον τρόπο συμπεριφοράς και σκέψης.

Χαρακτηριστικά Μόδας:

• Μεταβλητότητα

• Μαζοποίηση

• Τυποποίηση

• Νεωτερικότητα

• Ρήξη με το προηγούμενο κατεστημένο

• Tάση επιβολής και παγίωσης

Θετικές Συνέπειες:

• Καλλιεργεί και αναπτύσσει τη δημιουργική φαντασία και το αίσθημα του ωραίου.

• Ενισχύει την οικονομία με τη διακίνηση του χρήματος και, κυρίως, με την αύξηση των εξαγωγών.

• Καταπολεμά την ανεργία με τη δημιουργία θέσεων εργασίας, καθώς αυξάνεται η παραγωγή και ο καταναλωτισμός.

• Με τη μόδα εκφράστηκαν πολιτικά και κοινωνικά κινήματα, μουσικά ή άλλα καλλιτεχνικά ρεύματα (φεμινιστικό κίνημα, χίπις, πανκς κ.λπ.).

• Μέσω της ποικιλίας των επιλογών αμφίεσης εκφράζεται η προσωπική ελευθερία και καθίσταται δυνατή η διαμόρφωση μιας ιδιαίτερης εικόνας του εαυτού μας.

• Εξασφαλίζει ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς σε όσους η εμφάνιση αποτελεί αιτία εσωστρέφειας και ανασφάλειας.

Αρνητικές Συνέπειες:

• Τροφοδοτεί το καταναλωτικό πνεύμα και προκαλεί οικονομικά προβλήματα σε όσους προσπαθούν να ακολουθήσουν πιστά τις επιταγές της.

• Προκαλεί άγχος και αγωνία, μήπως τυχόν η ασυνεπής παρακολούθησή της προξενήσει κοινωνική περιθωριοποίηση και υποβάθμιση.

• Στερεί από τον άνθρωπο πολύτιμο χρόνο, καθώς αυτός επιδίδεται στην υπερεργασία, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της. Ο χρόνος αυτός θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε πνευματικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

• Οδηγεί πολλές φορές, ιδίως τους άνεργους νέους, στη βία και την εγκληματικότητα, προκειμένου να επιτευχθεί η ανταπόκριση στα κελεύσματά της.

• Καλλιεργεί το μιμητισμό, ο οποίος γενικεύεται σε μια ευρύτερη αποδοχή έξωθεν εντολών. Παράλληλα, εξασθενεί την κρίση και την ιδιαιτερότητα.

• Αλλοτριώνει γενικότερα τον άνθρωπο με την προβολή των ασήμαντων και εφήμερων, και τον παραγκωνισμό των σημαντικών προτεραιοτήτων. Διασαλεύει δηλαδή την ιεράρχηση των αξιών.

• Συντελεί στην αλλοτρίωση της εθνικής ταυτότητας και στην επιβολή της παγκόσμιας ομοιομορφίας ως προς την αμφίεση, τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής.

Τρόποι Αντιμετώπισης:

Η μόδα αποτελεί σημαντικό στοιχείο της σύγχρονης ζωής. Θα ήταν λοιπόν ουτοπικό να προτείνει κάποιος την κατάργησή της. Ωστόσο, χρειάζεται κανείς να:

• θέτει προσωπικά κριτήρια ως προς την αποδοχή της μόδας, έτσι ώστε να μη γελοιοποιείται με επιλογές που δεν ταιριάζουν στην προσωπικότητά του.

• συνειδητοποιεί ότι η μόδα δεν αποτελεί αυτοσκοπό.

• κατανοεί ότι το ρούχο δεν υπάρχει, για να καταδυναστεύει το σώμα και το πνεύμα του ανθρώπου, αλλά για να το προστατεύει και να το αναδεικνύει.

• εναρμονίζει την αμφίεσή του με τα κλιματολογικά και κοινωνικά δεδομένα κάθε εποχής.

• μην προσκολλάται και υποδουλώνεται στις νέες τάσεις, αλλά να ιεραρχεί σωστά τις προτεραιότητές του.

• αντιστέκεται στην «πλύση εγκεφάλου» που επιχειρούν οι διαφημίσεις για την προώθηση της μόδας.

Στεφανία Ματθαίου , Ναταλία Περγαμηνέλη