Εδώ και πολλές δεκαετίες, εκατομμύρια άνθρωποι μάχονται καθημερινά για την θέσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα ορίζονται ως κάποια βασικά δικαιώματα και προνόμια τα οποία έχει ο άνθρωπος από την γέννησή του και ανεξαρτήτως καταγωγής, φύλου, χρώματος ή θρησκεύματος. Τα δικαιώματα αυτά είναι ιερά και απαράβατα. Ωστόσο, αναπτυσσόμενες χώρες μαστίζονται από την ισχυρή παραβίαση των δικαιωμάτων αυτών. Διάφοροι παράγοντες και ατυχείς συγκυρίες έχουν αναγάγει αυτό το αποτέλεσμα και οι μάχες συνεχίζονται καθημερινά για την καταπολέμηση της αδικίας αυτής.
Οι αναπτυσσόμενες ή αλλιώς τριτοκοσμικές χώρες πλήττονται από την παραβίαση των δικαιωμάτων τους για πολλούς λόγους. Αρχικά, το χαμηλό βιοτικό επίπεδο των πολιτών διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό, καθώς με την έλλειψη χρηματικών πόρων εκλείπουν και τα απολύτως απαραίτητα όπως η τροφή, η στέγαση, το νερό και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτό αποδίδεται στην εκμετάλλευση που βιώνουν από ισχυρότερες χώρες του βορρά, οι οποίες υποδύονται πως βοηθούν τις χώρες αυτές, ενώ στην πραγματικότητα τις χρησιμοποιούν για να ληστέψουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτουν αλλά και να επιβάλλουν σκληρή εργασία στους άπορους κατοίκους τους.
Ένας ακόμη λόγος της παραβίασης των δικαιωμάτων αφορά τη δομή και τη λειτουργία του πολιτικού και κοινωνικού τους συστήματος. Οι άνθρωποι αυτοί, εξαιτίας των προαναφερθέντων στερούνται σε μεγάλο βαθμό το δικαίωμα στη μόρφωση. Με αυτόν τον τρόπο, πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης και δουλείας και αδυνατούν να αναζητήσουν εργασία. Ακόμη, η κυβέρνηση βρίσκεται στα χέρια σκληρών δικτατόρων οι οποίοι επιβάλλουν τυραννικά καθεστώτα με ακραίες νομοθεσίες και τιμωρίες, που από μόνο του αυτό καταπατά το βασικό δικαίωμα της ελευθερίας και υποβιβάζει τον άνθρωπο σε υποχείριο των ισχυρών. Ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως τα γυναικόπαδα, διαγράφονται εντελώς από την εικόνα, στερούμενες πρακτικά από κάθε δικαίωμα. Αυτό οδηγεί και στην ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας στις χώρες αυτές καθώς δε υπάρχει άλλο μέσο επιβίωσης.
Κλείνοντας, συμπεραίνουμε πως τα ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούνται αυτονόητα για τις ισχυρές χώρες με όλες τις οικονομικές ανέσεις. Στην πραγματικότητα, όμως, αποτελούν ένα άφταστο όνειρο για τους κατοίκους των τριτοκοσμικών χωρών οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε μηχανές για τους ισχυρούς και δεν έχουν την ευκαιρία να ζήσουν μια κανονική, άνετη και ευτυχισμένη ζωή.
Αθανασιάδου Γωγώ
ΠΗΓΕΣ:
http://lyk-ag-triad.arg.sch.gr/drupal/?q=el/node/181
https://lykeiodoukas.wordpress.com/2019/11/14/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2
%ce%af%ce%b1%cf%83%ce%b7-
%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%af%ce%bd%cf%89%ce%bd-
%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%89%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου