Το νεανικό έγκλημα αποτελεί ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα σε όλες τις αναπτυγμένες κοινωνίες. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα φαινόμενα της νεανικής βίας και παραβατικότητας αρχίζουν να πληθαίνουν στην χώρα μας. Φαινόμενα όπως οι νεανικές συμμορίες, εκφοβισμός συνομηλίκων, άσκηση βίας, τραυματισμοί και αφαίρεση ζωής, εμπορία και χρήση ναρκωτικών ουσιών, υπερκατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών, σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση, πορνογραφία κ.α. Πάντοτε υπήρξαν τέτοιου είδους εγκληματικές καταστάσεις. Οι κυριότερες διαφορές με των σημερινών είναι πρωτίστως η συχνότητα με την οποία διαπράττονται, η βαρύτητά τους, η οργάνωση και οι αιτίες.
Ανήλικοι παραβάτες, σύμφωνα με τον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα θεωρούνται όσοι κατά την εκτέλεση της πράξης έχουν ηλικία μεταξύ 8 με 18 ετών. Διαχρονικά, έχουμε τρεις μεγάλες κατηγορίες αδικημάτων στην παραβατικότητα των ανηλίκων. Οι σωματικές βλάβες, τα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας και οι παραβάσεις ειδικών ποινικών νόμων. Στην Ελλάδα παρουσιάζεται σταδιακή αύξηση στην παραβατικότητα των ανηλίκων. Ολοένα και περισσότεροι νέοι που διαπράττουν σοβαρά εγκλήματα, οδηγούνται στα σωφρονιστικά ιδρύματα. Το ποσοστό των έγκλειστων νέων ανέρχεται σήμερα στο 4,4% του συνόλου των κρατουμένων.
Οι λόγοι που μπορεί να ωθήσουν έναν έφηβο στην εγκληματικότητα είναι πολλοί και σύνθετοι, ωστόσο, οι ειδικοί συμφωνούν ότι υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα αίτια. Αρχικά η οικογένεια παίζει μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη ενός εφήβου. Η ενδοοικογενειακή βία, η γονική αδιαφορία, οι κακές συνήθειες και γενικά ένα ακατάλληλο περιβάλλον μπορεί να ωθήσει ένα παιδί σε πράξεις βίας. Στη συνέχεια, αρκετές φορές, τα ανήλικα παιδιά που εμφανίζουν παραβατική συμπεριφορά είναι θύματα βίας. Όσα έχουν βιώσει βία στο σχολείο, στο δρόμο, σε δραστηριότητες κι ανάλογα με την ψυχοσύνθεσή τους, μπορεί να επιλέξουν να αντιδράσουν με ένα παρόμοιο τρόπο.
Έπειτα μεγάλο ρόλο παίζουν οι αξίες, τα πρότυπα συμπεριφοράς και τα κίνητρα που διαμορφώνονται κατά την παιδική ηλικία καθώς συμβάλλουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του παιδιού. Ειδικά κατά την εφηβεία, όπου οι έφηβοι προσπαθούν να ορίσουν τη δική τους ταυτότητα, η επιρροή των γονιών αντικαθίσταται από την επιρροή των συνομηλίκων και των φίλων τους. Ως εκ τούτου, ο λόγος για την παραβατικότητα ανηλίκων μπορεί να είναι ο μιμητισμός. Μπορούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα ενός συγγενικού τους προσώπου ή συνομηλίκου τους που είναι επιρρεπής σε παραβατικές πράξεις. Επίσης μπορεί να ευθύνεται η ψυχολογική πίεση.
Η κακή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η αδιάφορη στάση των γονιών, το αίσθημα κατωτερότητας, η έλλειψη προσοχής και πολλοί άλλοι λόγοι μπορούν να οδηγήσουν σε διάφορους τύπους ψυχολογικών ζητημάτων σε παιδιά και εφήβους. Για παράδειγμα κατάθλιψη, φόβο, υπερβολική επιθετικότητα κ.λπ. Αυτό μπορεί να προκαλέσει τον ανήλικο ασφυκτική πίεση και να εκδηλωθεί σε παραβατικότητα.
Οι παραβατικές συμπεριφορές των ανηλίκων προκαλούν βαθιά θλίψη και απογοήτευση. Η κοινωνία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην πρόληψη αυτών των περιστατικών και να υιοθετήσει τρόπους καταπολέμησης του φαινομένου.
Εξαρχοπούλου Ευσεβία
Πηγές:
https://www.postmodern.gr/neaniki-paravatikotita-se-ellada-kai/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου