Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022

 

ΚΡΙΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ/ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ Β1 ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ «ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΗΡΩΕΣ…»

Μαθητές και μαθήτριες του Β1, αφού παρακολούθησαν στις 17/05/2022 στην αίθουσα πληροφορικής μία σύντομη ενημέρωση για τη συγγραφή ενός κριτικού σημειώματος, αποτίμησαν τα έργα των συμμαθητών/-τριών τους που συμμετείχαν στη δράση «Ας μιλήσουμε για ήρωες...». Πρόκειται για άσκηση καλοπροαίρετης κριτικής, η οποία εστίασε τόσο στο περιεχόμενο όσο κα τη μορφή των έργων, εισάγοντας μία καλή πρακτική, που θα θέλαμε να συνεχιστεί. Τους ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκρισή τους.

                                                                                          ΕΠΙΤΡΟΠΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

 

Κριτικό σημείωμα για την «Επιστολή προς τη Μαντώ Μαυρογένους» της Π. Σ.

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, οι μαθητές του σχολείου μας αξιοποίησαν την καλλιτεχνική πτυχή του χαρακτήρα τους και δημιούργησαν μία σειρά από έργα σχετιζόμενα με τον ξεσηκωμό του έθνους. Από ποιήματα, επιστολές μέχρι και πίνακες ζωγραφικής περιελάμβανε η συλλογή των έργων των μαθητών, οι οποίοι αδιαμφισβήτητα απέδωσαν φόρο τιμής που αναγνώριζε την επιτυχία της επανάστασης και την συμβολή των ηρώων σε αυτήν. Επιπλέον το έργο των μαθητών αναδεικνύει τη σημασία  της τέχνης ως αντανάκλαση των ιστορικών γεγονότων ενώ ενδυναμώνει τη σχέση των μαθητών με την ιστορία της χώρας.

   Από το σύνολο των έργων μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση εκείνο της Π.Σ., η οποία συνέταξε μία φανταστική επιστολή προς την ηρωίδα του Αγώνα Μαντώ Μαυρογένους.  Η Π. Σ. υποδύεται, στην πραγματικότητα, ένα δεκαοκτάχρονο κορίτσι από τη Σκιάθο το οποίο εκφράζει το θαυμασμό του προς τη ηρωίδα μέσω μιας προσωπικής επιστολής προς εκείνη. Η επιστολή αυτή περιλαμβάνει αναφορές στη συμβολή της στον Αγώνα και το χαρακτήρα της Μαντώς ενώ αποδίδει και τα συναισθήματα που γεννά στη συντάκτρια η προσωπικότητα και το έργο της.

    Η Σ. κατόρθωσε να καταστήσει την επιστολή μια κατάθεση ψυχής στην ηρωίδα. Επιπλέον, εμπλουτίζει το έργο της με ποιητικά στοιχεία, όπως εικόνες και ποιητικό λεξιλόγιο, κάτι το οποίο θεωρώ πως εντείνει συναισθηματικά το έργο. Παράλληλα πέτυχε να αποδώσει σε ικανοποιητικό επίπεδο τα δεδομένα της εποχής και να εισάγει τον αναγνώστη στο χώρο της Επανάστασης «επαναφέροντας στη ζωή τη θρυλική μορφή της Μαντώς Μαυρογένους. Εντυπωσιακό είναι για μένα επίσης το γεγονός ότι απέδωσε εξαιρετικά την αμηχανία που νιώθει και το δέος που προκάλεσε σε ένα δεκαοκτάχρονο κορίτσι ο θρύλος της ηρωίδας. Θεωρώ επίσης εντυπωσιακό ότι κατόρθωσε να συνδυάσει την ποιητικότητα της τέχνης με την προσωπικότητα της επιστολής. Επιπλέον  τοποθετώντας τον εαυτό της στη θέση της κοπέλας από τη Σκιάθο, ενστάλαξε κάποιες από τις απόψεις της έφηβης του 21ου αιώνα στη συνείδηση της έφηβης του 19ου , χωρίς παρ’ όλα αυτά να παραβιάζεται αισθητά ο κανόνας της αληθοφάνειας.

    Από την άλλη πλευρά γίνεται ευδιάκριτο σε ορισμένα σημεία πως η Σ. υπερβάλλει ως προς την έκφραση του δέους της απέναντι στη Μαντώ σε μια προσπάθεια να προσδώσει συναισθηματική ένταση στην επιστολή της. Έτσι το κείμενο σε ορισμένα σημεία μοιάζει «ψεύτικο» και απομακρύνεται από τη σφαίρα του ρεαλισμού. Παράλληλα υπάρχει εκτεταμένη αναφορά στη ζωή και την προσωπικότητα της Μαντώς, σε σημείο που από επιστολή, το κείμενο να μετατρέπεται σε βιογραφία σε ορισμένα αποσπάσματα. Επομένως είναι φανερό πως το έργο της Σ. παρουσιάζει κάποιες αδυναμίες ως προς τους κανόνες που θέτει το κειμενικό είδος της επιστολής.

    Συνολικά, ωστόσο, πρόκειται για ένα αξιόλογο έργο, το οποίο εκφράζει έντονα συναισθήματα, αποδίδει το θαυμασμό που νιώθει ένα κορίτσι του τότε, καθώς κι ένα κορίτσι του σήμερα, μπροστά σε μια εθνική ηρωίδα. Δεν αποτελεί ένα «στεγνό» μαθητικό έργο αλλά διατηρεί τον επικοινωνιακό χαρακτήρα της επιστολής και ζωντανεύει το παρελθόν στα μάτια του αναγνώστη. Θεωρώ, επιπλέον, πως τα ψεγάδια στο ύφος του κειμένου φανερώνουν πως πρόκειται για τα αγνά συναισθήματα και τις σκέψεις μιας έφηβης, κάτι το οποίο ενισχύει τη γνησιότητα του κειμένου. Στο σύνολο, λοιπόν, πρόκειται για μια επιτυχημένη επιστολή, η οποία μεταδίδει επιτυχώς το μήνυμα εκτίμησης και θαυμασμού της νέας γενιάς απέναντι στους ήρωες του παρελθόντος, ένα πνεύμα που διακατέχει το σύνολο των έργων όλων των μαθητών.

                                                                                                       Νίκος  Γαλάνης (Β1)

 

 

Κριτικό σημείωμα για το σύνολο των έργων

    Όλοι οι μαθητές που συμμετείχαν στην έκθεση σχετικά με τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση, φαίνεται πως κατέβαλαν σημαντική προσπάθεια αποσπώντας χρόνο από το πιεστικό τους πρόγραμμα, για να τιμήσουν αυτό το ορόσημο για την ελληνική ιστορία.

    Τα έργα, τα οποία έχουν εκτεθεί, κρεμασμένα σε έναν τοίχο του σχολείου, αποτελούν τόσο έργα ζωγραφικής όσο και κείμενα, επιστολές και ποιήματα με θεματολογία τον αγώνα του 1821. Ακόμα υπάρχουν αντίστοιχες ενδιαφέρουσες εργασίες και έρευνες στην ιστοσελίδα και το blog του σχολείου.

    Οι ζωγραφιές, αν και πολλές είναι εμπνευσμένες σε μεγάλο βαθμό από υπάρχοντα έργα τέχνης, είναι –σε μεγάλο βαθμό- αξιοπρεπέστατες. Σημαντικό να επισημανθεί είναι η χρήση διαφορετικών υλικών σε αυτές. Ξυλομπογιές, μαρκαδόροι, μολύβι, τέμπερες και άλλα συνδυάζονται και παράγουν αυτό το έντονο χρωματικό αποτέλεσμα, με αυτό που δεσπόζει να είναι βέβαια το μπλε και οι αποχρώσεις του, που προκαλούν ηρεμία και γαλήνη στο θεατή και φυσικά παραπέμπουν στη χώρα μας και τον αγώνα για την ελευθερία, όπως και στην καθιέρωση της γαλανόλευκης. Αν και στο σύνολο όλα τα υλικά δένουν, μεμονωμένα δεν έχει γίνει σε όλα εξίσου καλή δουλειά, ώστε να αναμειχτούν αρμονικά τα υλικά. Μ’ αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι τα έργα είναι ερασιτεχνικά Όμως η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να έχουμε μεγάλες προσδοκίες, εφόσον οι μαθητές δεν είναι εξειδικευμένοι στην τέχνη. Τελικά η πράξη και η σκέψη του να τιμήσουν μ’ αυτόν τον τρόπο την πατρίδα είναι πιο σημαντική από το αποτέλεσμα. Όμως, πρέπει να αναφερθεί αυτή η αδυναμία, ιδιαίτερα ορισμένων έργων.

    Τα κείμενα είναι επίσης αξιοπρεπή και αποτελούν μια σύνδεση των τότε γεγονότων με τη σημερινή ευγνωμοσύνη προς αυτά. Τόσο οι επιστολές όσο και το ποίημα υμνούν τα κατορθώματα των ηρώων και αναδεικνύουν τη σημασία που έχουν αυτά για το σημερινό ελληνισμό. Η εμφάνιση αυτών των γραπτών είναι επίσης προσεγμένη, καθώς το ένα είναι χειρόγραφο με καλλιγραφικά γράμματα ενώ τα υπόλοιπα έχουν επίσης καλλιγραφική γραμματοσειρά.

    Όλα τα έργα είναι καδραρισμένα και αποτελούν ωραία στολίδια για το σχολικό περιβάλλον. Βέβαια, εάν κάποιος είναι ιδιαίτερα παρατηρητικός, θα προσέξει ότι είναι λίγο στραβά τοποθετημένα, γεγονός το οποίο δε γίνεται αντιληπτό εξ αρχής, ώστε να επηρεάζει τη γενικότερη εικόνα υπερβολικά.

    Ακόμη, οι εργασίες και οι έρευνες των παιδιών πάνω στο θέμα παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς παρουσιάζουν με οπτικό τρόπο γεγονότα ή το φέρνουν στο σήμερα. Για παράδειγμα, η εργασία που αναδεικνύει οδούς της Θεσσαλονίκης που έχουν πάρει τα ονόματά τους από ήρωες ή γεγονότα του 1821, αποτελεί μια καινοτόμα ιδέα, που προσελκύει τόσο τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου, όσο και όσους θα δουν την παρουσίαση στο διαδίκτυο. Δυστυχώς όμως, σε αντίθεση με τα έργα ζωγραφικής και τα κείμενα που εκτίθενται στο σχολικό χώρο, οι εργασίες αυτές υπάρχουν μόνο σε ηλεκτρονική μορφή. Επομένως, για να τις δει κάποιος, θα πρέπει να γνωρίζει πού ακριβώς βρίσκονται στους ιστότοπους για τους μαθητές και να έχει υπάρξει ενδεχομένως παρότρυνση από τους καθηγητές να ψάξουν και να παρακολουθήσουν την παρουσίαση.

    Γενικότερα αυτό το σύνολο έργων τέχνης, λογοτεχνίας και εργασιών αποτελεί μια ολοκληρωμένη από πολλές πλευρές πρωτοβουλία, όπως και μια ωραία κίνηση, που λειτουργεί έτσι, ώστε να μας υπενθυμίσει τα ηρωικά κατορθώματα και να τα φέρει στο σήμερα. Τιμάται η μνήμη όλων όσων αγωνίστηκαν για την πατρίδα από τους νέους οι οποίοι είναι το μέλλον της. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

                                                                                      Κατερίνα Χρυσομαλλίδου (Β1)

 

 

 

Τρίτη 17 Μαΐου 2022

Σχολιασμός έργων για το 1821

Όπως θα έχουμε παρατηρήσει όλοι, στο διάδρομο του σχολείου μας υπάρχουν έργα των συμμαθητών μας που σχετίζονται με τον Αγώνα του 1821. Όλοι οι μαθητές έχουν προσπαθήσει και, είτε έχουν ζωγραφίσει είτε έχουν γράψει κείμενα, έχουν περάσει το μήνυμα του Αγώνα και έχουν τονίσει τη γενναιότητα αυτών που πολέμησαν.

    Κάθε έργο έχει τη δική του ξεχωριστή και μοναδική ομορφιά. Όσον αφορά τη ζωγραφική, τα πορτρέτα και τα τοπία που έχουν σκιτσάρει τα παιδιά, μπορεί να μην είναι πλήρως ρεαλιστικά, αλλά τα περισσότερα έχουν μια κλίση προς τα  εκεί. Γενικά, το κυριότερο είναι πως είναι κατανοητά από το θεατή και περνάει το μήνυμα του κάθε μαθητή με το πρόσωπο, το αντικείμενο ή το τοπίο που έχει ζωγραφίσει.

    Από τη άλλη πλευρά υπάρχει και η τέχνη της γραφής. Κάποιοι από εμάς επιλέξαμε να γράψουμε κείμενα και επιστολές προς τους ήρωες του 1821 και προς τιμήν τους. Μέσω αυτών δηλώνουμε πόσο τους θαυμάζουμε για τη θυσία τους και τους ευχαριστούμε που υπήρξαν γενναίοι και δυνατοί απέναντι σους εχθρούς τους και κατάφεραν να προστατέψουν την Ελλάδα, τη χώρα μας.

    Συνοψίζοντας όλα τα έργα που δημιουργήθηκαν από εμάς είναι φορτισμένα με πολλών ειδών συναισθήματα, που αναδύονται σε κάθε τέτοιου είδους εορτασμό.

                                                                                                      Νίτσο  Ραφαέλα (Β1)

Κριτικό σημείωμα για το ζωγραφικό έργο «ΣΗΜΑΙΑ» της Κ. Λ.

 

Όλοι οι μαθητές που συμμετείχαν στην έκθεση για την επέτειο των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, ωθούμενοι από την αγάπη και την εκτίμηση τους για την πατρίδα, προσπάθησαν και δημιούργησαν αξιοπρεπέστατα έργα τα οποία κρεμάστηκαν, λίγο στραβά, σε έναν διάδρομο του σχολείου. Προσωπικά ένα από τα έργα που προσέλκυσαν το ενδιαφέρον μου ήταν η «Σημαία.» της Κ. Λ., μαθήτριας της  Β΄ τάξης. Το έργο αυτό μπορεί να μην είναι σύνθετο και με κάποια συγκεκριμένη τεχνική αλλά αυτή η απλότητα  είναι που το κάνει ιδιαίτερο. Το γεγονός ότι κάνει την σημαία να αγκαλιάζει τα βουνά και την αφήνει άσπρη με λίγο χρώμα στον σταυρό της ενώ το υπόλοιπο έργο κυμαίνεται σε γκρι τόνους καθιστά την σημαία το κύριο θέμα.

                                                                                                Τσάνταλη Άννα (Β1)

 

 

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η μουσική ως μέσο έκφρασης

  Η μουσική είναι μία από τις πιο σημαντικές τέχνες. Από την αρχαιότητα ακόμη βλέπουμε την σημασία της για διάφορους πολιτισμούς αλλά και τι...