Ενυδρειοπονία, μία Λύση στα Σύγχρονα Προβλήματα

 

Λόγω της συνεχούς αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού, η αύξηση της ζήτησης της τροφής θα ανέβει παράλληλα. Για αυτόν τον λόγο η παραγωγή τροφίμων πρέπει να ανταποκριθεί σε αυτή τη ζήτηση και να παράξει περισσότερα τρόφιμα με όσον το δυνατόν λιγότερη - έως ελάχιστη χρήση άλλων πόρων` ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι επιβλαβείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις στον πλανήτη μας, που ίσως αποδειχθούν μοιραίες σε αυτόν. Έτσι λοιπόν ο κλάδος της υδατοκαλλιέργειας και πιο συγκεκριμένα η ενυδρειοπονία -ιδίως τα τελευταία 20 χρόνια είναι επιζήτητη.

Το σύστημα της ενυδρειοπονίας, για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια από τους Αζτέκους (διάφορες φυλετικές ομάδες οι οποίες κατοικούσαν στο κεντρικό Μεξικό και κυριάρχησαν σε πολλά τμήματα της Κεντρικής Αμερικής). Οι οποίοι με τη δημιουργία καναλιών με νερό όπου περιέχονταν ψάρια, καλλιεργούσαν τα φυτά τους ανάμεσα σε λόφους.

Λίγο αργότερα, παρεμφερής τακτική χρησιμοποιήθηκε από τους Ταϊλανδούς, τους Ινδονήσιους και τους Κινέζους στους ορυζώνες τους. Ωστόσο, σε σύγκριση με τους Αζτέκους, εδώ χρησιμοποιούνταν και χέλια εκτός από ψάρια.

"Σύστημα ενυδροπενίας μικρής κλίμακας"

Η ‘‘Ενυδρειοπονία’’ λοιπόν είναι μία διαδικασία παραγωγής φυτών χωρίς την παρουσία εδάφους, η οποία εκμεταλλεύεται τα απόβλητα των ψαριών τα οποία είναι πλούσια με διάφορες πολύτιμες για τα φυτά ουσίες που χρειάζονται ώστε να αναπτυχθούν. Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της ενυδρειοπονίας είναι η ελάφρυνση του προβλήματος της παγκόσμια πείνας, η οποία μαστίζει τον πλανήτη μας εδώ και πολλά χρόνια και έχει ως τώρα κοστίσει της ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όλη η διαδικασία αρχίζει με την τροφοδοσία ψαριών τα οποία παράγουν κάποια απόβλητα. Αυτά τα απόβλητα, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, είναι γεμάτα με διάφορα συστατικά και θρεπτικές ουσίες. Ένα από τα κύρια αυτά συστατικά είναι η αμμωνία, η οποία από τα απόβλητα πηγαίνει στο νερό και το οποίο με τη σειρά του κατευθύνεται στους θαλάμους καλλιέργειας φυτών. Εκεί, βρίσκονται διάφορα βακτήρια των οποίων η δουλειά είναι να μετατρέπουν την αμμωνία σε άζωτο, δηλαδή το βασικό στοιχείο θρέψης των φυτών. Το νερό αυτό έπειτα ‘’φιλτράρεται’’ από τις ρίζες των φυτών και αντλείται πίσω στα ψάρια.

Η βιώσιμη αυτή μέθοδος της ενυδρειοπονίας  παράγει 8 με 12 φορές περισσότερα προϊόντα ανά τετραγωνικό μέτρο, δεν απαιτεί τη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, μειώνει τη χρήση ποσίμου νερού έως και 90% για την άρδευση, και τέλος ελαχιστοποιούνται και οι εκπομπές ρύπων στο περιβάλλον.

Συμπερασματικά, η μέθοδος της υδατοκαλλιέργειας και πιο συγκεκριμένα της ενυδρειοπονίας, είναι μία πολύ καλή στρατηγική με σκοπό τη μείωση του περιβαλλοντολογικού μας αποτυπώματος καθώς και την απάντηση στη ζήτηση τροφίμων λόγω της αύξησης του πληθυσμού.

Γιαννακούδης Δημήτριος

Τμήμα Α’1, 2022

 Βιβλιογραφία

OECON_Group,. ΕΝΥΔΡΕΙΟΠΟΝΙΑ: ΕΝΑ ΒΙΩΣΙΜΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ. ec.europa.eu.

ΜΑΘΗΤΕΣ_ΤΗΣ_Β’_ΤΑΞΗΣ_ΤΟΥ_ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ_ΑΓΙΟΥ_ΜΥΡΩΝΑ_ΚΡΗΤΗΣ, 22 Απριλίου 2019. Ενυδρειοπονία, μια θρεπτική… συμβίωση. openedtech.ellak.gr.

Παναγιώτης_Καψής_(Ηλεκτρολόγος_Μηχανικός), Φεβρουάριος 2014. ΕΝΥΔΡΕΙΟΠΟΝΙΑ. cropscience.gr.

Ταμπραντζής_Βασίλης, 29 Μαΐου 2020. Ενυδρειοπονία: Ένας βιώσιμος συνδυασμός. maxmag.gr.

Χρυσαφίτης_Σπυρίδων_∆έδες_&_Κωνσταντίνος, 2017. Ενυδρειοπονία-η χρήση αποβλήτων υδατοκαλλιέργειας για τη µαζική παραγωγή φυτών. repository.library.teimes.gr.

Χρυσοχόου_Νικολέτα_Τζώρτζη_&_Αφροδίτη, Μάιος 2017. Τα ψάρια με τα φυτά συναντιούνται στην ενυδρειοπονία. ypaithros.gr.