ΣΚΟΤΑΔΙ

 ΣΚΟΤΑΔΙ

Το σκοτάδι καταπίνει το φως,

το δωμάτιο αρχίζει να στενεύει όλο και

περισσότερο,

με τρομακτικούς ήχους να το κατακλύζουν,

όταν αντικρίζει προσβλητικά σχόλια γι'

αυτόν στην οθόνη

Ο ιδρώτας κατρακυλά στο μέτωπό του

κι ο ήλιος πουθενά.

Η μοναξιά έρπεται μέσα αρπάζοντας τον

σβέρκο του από πίσω

Αυτή η ολόμαυρη ψυχή, κάρβουνο,

έχει χάσει τα πάντα...

μαζί και την ελπίδα.

Τα μάτια του θολωμένα,

Και τα πάντα γύρω του αρχίζουν να

ξεθωριάζουν,

και μετά...

πέφτει.

Δεν μπορεί να ελέγξει καμία κίνησή του,

γιατί τα φτερά του είναι κομμένα και δεν

μπορεί να πετάξει πια

και όλα πάνε λάθος...

Το σώμα πεθαίνει σιγά-σιγά,

και ο νους του παραιτείται.

To κορμί του προσκρούει το έδαφος,

με το κινητό σπασμένο,

να είναι σφιγμένο στο χέρι του.

Το πρόσωπό του χλωμό,

γεμάτο με σκοτάδι.

Αλήθεια...

Πώς νιώθεις για αυτό που αποκαλείς

πλάκα;

Νίτσο Ραφαέλα  Γ1