Φιλία! Μια λέξη, μια έννοια που περιγράφει δεκάδες συναισθήματα
και μια ιδιαίτερη σχέση ανθρώπων. Με αφορμή την παγκόσμια
ημέρα φιλίας που πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιουλίου θα
αναπτύξουμε την φιλία και την ευγενή άμιλλα. Η έννοια της φιλίας
υπήρχε από την Αρχαία Ελλάδα αφού ο Αριστοτέλης την αναφέρει
στο έβδομο βιβλίο του από τα «Ηθικά Νικομάχεια». Αναφέρει πως:
«η φιλία είναι ένα είδος αρετής ή τουλάχιστον συνυφασμένη με την
αρετή. Εκτός όμως απ΄ αυτό, η φιλία είναι και πράγμα πάρα πολύ
αναγκαίο στη ζωή του ανθρώπου, γιατί κανείς δεν θα προτιμούσε
να ζει χωρίς φίλους, έστω κι αν έχει στην κατοχή του όλα τα άλλα
αγαθά».
Οι φιλίες είναι σημαντικές και στα πλαίσια της άθλησης. Συνήθως
οι φίλοι που κάνουμε στον αθλητισμό είναι και οι πιο αληθινοί. Μαζί
τους γελάμε, κλαίμε, ιδρώνουμε, νευριάζουμε, χαιρόμαστε,
πανηγυρίζουμε. Όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα τα προσφέρει
ο κοινός στόχος που έχει μια ομάδα και η εμπιστοσύνη που
χτίζεται γύρω από αυτήν και τους ανθρώπους της. Ένας φίλος
περνάει από πολλές «δοκιμασίες» μέχρι να κερδίσει την εκτίμηση
και την αγάπη σου. Οι μεγάλοι λένε πως οι εφηβικές σχέσεις φιλίας
δεν είναι πραγματικές, πως πρέπει να εμπιστευόμαστε μόνο την
οικογένεια μας. Ίσως έχουν δίκιο, όμως κάποια από τα
προβλήματά μας δεν είναι εύκολα κατανοητά από τους ενήλικους.
Σε αυτές τις περιπτώσεις οι φίλοι είναι αυτοί που καταφεύγουμε.
Φίλοι από το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ ή το μπάσκετ ή απλώς φίλοι.
Κύριο μέρος του αθλητισμού είναι και το εὖ αγωνίζεσθαι ή αλλιώς
fair play. Τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται τους συναγωνιστές
τους και να βάζουν την υγεία πάνω από την πολυπόθητη νίκη και
τον εγωισμό τους. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα. Οι
περισσότεροι έχουμε ακούσει για αυτόν τον αθλητή αγώνων
δρόμου που όταν ο μπροστινός του έπαθε μια κράμπα τον
βοήθησε να σηκωθεί και να τερματίσει πρώτος όπως του άξιζε.
Ακόμη, είναι γνωστά τα γεγονότα ευγενούς άμιλλας στο
ποδόσφαιρο όπου αθλητές διώχνουν την μπάλα όταν
συνειδητοποιούν πως κάποιος συναθλητής και ανταγωνιστής τους
έχει τραυματιστεί γνωρίζοντας πως βρίσκονται σε μια ευνοϊκή
θέση. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι αναγκαίο κι όμως ο
άνθρωπος καταφέρνει σε πολλές περιπτώσεις να δείξει τον ήμερο
εαυτό του και να αγωνιστεί χωρίς μίσος προς τον αντίπαλο.
Ο αθλητισμός ενώνει και μέσω αυτού δημιουργούνται σχέσεις,
φιλίες, προκαλούνται έντονα συναισθήματα και άνθρωποι έξω ή
μέσα από τα γήπεδα διδάσκονται ηθικές αξίες που είτε είχαν
ξεχάσει είτε αδιαφορούσαν γιατί έτσι τους βόλευε. Η σωματική
άσκηση ωφελεί το ανθρώπινο σώμα αλλά συγχρόνως συμβάλλει
στην εύθυμη διάθεση και ψυχολογία μας. Οπότε ο καθένας από
εμάς μαζί με το κράτος οφείλει να προστατεύει τον χώρο του
αθλητισμού και να τον κρατεί υγιή. Είναι γνωστό εξάλλου πως
«όπου άμιλλα ενταύθα και νίκη εστίν» (Αριστοτέλης), δηλαδή όπου
υπάρχει άμιλλα υπάρχει και νίκη.
Φωτεινίδου Ελίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου