Σάββατο 12 Μαρτίου 2022

ΚΑΖΑ ΜΠΙΑΝΚΑ: ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ



Η Κάζα Μπιάνκα ή Βίλα Μπιάνκα χτίστηκε στις αρχές του 20ου αι. από τον ιταλοεβραίο βιομήχανο Ντίνο Φερνάντες Ντίαζ σε σχέδια του Πιέτρο Αρριγκόνι. Το αρχοντικό ονομάστηκε Casa Bianca από το όνομα της ελβετίδας συζύγου του Blanche ή Bianca Meyer στην οποία το πρόσφερε ως γαμήλιο δώρο. Βρίσκεται στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Όλγας και Θεμιστοκλή Σοφούλη. Είναι από τα πιο γνωστά αρχοντικά της πόλης, τόσο για τη μοναδική του αρχιτεκτονική όσο και για μια ρομαντική ιστορία: το ειδύλλιο της κόρης της οικογένειας Αλίνας με τον ανθυπολοχαγό Αλιμπέρτη σε μια εποχή που η διαφορά των κοινωνικών τάξεων και των θρησκευτικών πεποιθήσεων λειτουργούσε αποτρεπτικά.


Το 1941 η Κάζα Μπιάνκα επιτάχθηκε από τους Ιταλούς και ο όροφος του κτηρίου χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του Ιταλού πρόξενου, ενώ το ζεύγος Αλιμπέρτη (ανθυπολοχαγός Σπύρος Αλιμπέρτης – Aline Diaz) συνέχισε να κατοικεί στο ισόγειο. Αργότερα η έπαυλη πέρασε στους Γερμανούς. Για μερικά χρόνια, τη δεκαετία του ’60, στον όροφο της έπαυλης λειτούργησε νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο. Το 1965 η έπαυλη αγοράστηκε από τους Ν. και Γ. Τριάρχου και τους Σουζάνα και Σολομών Μαλλάχ. Το 1976 ολοκληρώθηκε η διαδικασία χαρακτηρισμού, από τις αρμόδιες υπηρεσίες, της Κάζα Μπιάνκα ως διατηρητέο έργο τέχνης. Την τριετία 1994 – 1997 πραγματοποιήθηκαν εργασίες αναστήλωσης από μία ομάδα αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών. Τέλος από το 2013 έως και σήμερα στεγάζει την Δημοτική πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, η οποία περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής και κατασκευές καλλιτεχνών.

Η Βίλα Μπιάνκα, εξαίρετο δείγμα εκλεκτικισμού,  συγκεντρώνει στοιχεία από πολλά αρχιτεκτονικά ρεύματα. Κυριαρχείται από Μπαρόκ, Αρτ Νουβώ, αναγεννησιακά στοιχεία και ξεχωρίζει για τους όμορφους εξώστες και τους ανοιχτούς χώρους της.


Εντός της Βίλα Μπιάνκα υπάρχουν συλλογές και έργα τέχνης του Νικόλαου Γύζη, του Γιώργου Παραλή, του Πολύκλειτου Ρέγκου, του Ν.Γ. Πεντζίκη, της Βάσως Κατράκη, του Σπύρου Βασιλείου, της Όπυς Ζούνη, του Αλέκου Φασιανού, του Παναγιώτη Τέτση, του Σπύρου Παπαλουκά, του Μιχαήλ Τόμπρου, του Κενάν Μεσαρέ, του Σωτήρη Χρηστίδη, του Αγήνορα Αστεριάδη. Επίσης διαθέτει και σημαντική συλλογή εικόνων που χρονολογούνται από τον 14ο μέχρι και τον 19ο αιώνα.

                                           ΓΡΑΤΣΑΝΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΠΗΓΕΣ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CE%B6%CE%B1_%CE%9C%CF%80%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BA%CE%B1

 https://www.thessalonikiguide.gr/place/dimotiki-pinakothiki-thessalonikis-casa-bianca/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η Aμ, ο Σαλβαντόρ και ο Πάμπλο

 Γίνεται πολύς λόγος, και όχι αναίτια, για τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης και για τις συνέπειές τους σχεδόν σε κάθε τομέα της ανθρώπι...