Στις 8 Μαρτίου 2022 αφιερώθηκαν δύο διδακτικές ώρες στο σχολείο μας για ενημέρωση και συζήτηση με τους μαθητές για τη σχολική βία. Στη συνέχεια οι μαθητές μας συμμετείχαν δημιουργικά και έγραψαν τα δικά τους ποιήματα, άρθρα και διηγήματα. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους για τη συμμετοχή τους στις δράσεις του σχολείου που για άλλη μια φορά μας συγκίνησε και μας ενθουσίασε. Δημοσιεύουμε τα καλύτερα ποιήματα.
Λέξεις - μαχαίρια
Στο μυαλό μουτζούρες και σχόλια
λόγια απρόσμενα και πικρά,
συναισθήματα θλίψης και ντροπής.
Γιατί σε μένα; Εγώ φταίω;
Πίσω από το δέρμα μου κρυφτό
μην βγω και φανώ. Πίσω
από τα μάτια τρόμος κι ενοχή
μην βγω και αισθανθώ.
Πού να το πω και ποιος θα ακούσει;
κι αν είναι της μοίρας γραφτό
πρέπει να το υποστώ.
Έτσι είμαι, δεν αλλάζει
τι κι να παραπονεθώ
τι κι αν παραπονεθούν οι άλλοι
και το στόμα τους γεμίσει με κακό.
και στη δύση ήρθε η ώρα
να μιλήσω, να ακουστώ.
Τύψεις για το εγώ μου
θα εξαφανιστούν
και θα κοιμηθώ ήσυχα το βράδυ
στο κέλυφος που αγαπώ.
Ζορκάδη Ραφαέλα, Α1
Δεν θα το πω
Δεν θα το πω πουθενά
Πως στο σχολείο με βαράνε
δυνατά
Πως στην αυλή μου κλέβουν
τα λεφτά
Πως είμαι στεναχωρημένος
βαρυά
Δεν θα το πω πουθενά
Πως αδιαφορούνε οι
καθηγητές
Πως μέσα μου ρωτάω εσύ τι
φταις
Πως μου έκλεψαν την
τσάντα μου εχθές
Δεν θα το πω πουθενά
Πως σήμερα θα είναι η
τελευταία μου βραδιά
Πως θα φύγω από το σπίτι
μου μακριά
Αναζητώντας λίγη ανθρωπιά.
Μαρίνο Μπεϊλερι Α4
Μίλα
Τον υπολογιστή ενεργοποιώ
Μηνύματα εισέρχονται στο
λεπτό
Νταήδες που μέσα τους
τρέμουν
Και μόνο αυτοί ξέρουν πώς
αντέχουν
Για βία ψυχολογική
Μίλα για σένα, μίλα για
μένα
Και για παιδιά τρομαγμένα
Μικρό αγόρι
Μικρό αγόρι, που μοναχό του κάθεται
Το περιγελούν και το χτυπάν.
Παιδιά αθώα και καλά.
Χωρίς λόγο, ξεκάθαρα για μαγκιά,
Ούτε έφταιξε σε τίποτα,
Ούτε κανέναν πείραξε.
Έχει μια μόνο διαφορά,
Από άλλη χώρα ήρθε προσφυγάκι
Κι όμως είναι περισσότερο Ελληνάκι
Από άλλα πολλά παιδιά.
Παπαδόπουλος Ορφέας Β4
Τα σχολικά τα χρόνια
Πάντα μου έλεγαν ότι τα
σχολικά
Τα χρόνια είναι τα
καλύτερα.
Κάθε μέρα όμως στο
σχολείο επιβίωνα
Δεν κατάλαβα ποτέ, γιατί
εγώ;
Γιατί ήμουν τόσο
διαφορετικός, τι είχα;
Ήμουν παχουλός, μάλλον γι
αυτό.
Δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω
Όμως σήμερα μιλάω γι
αυτό.
Κατάφερα να πω σε όλους
ποιοι ήταν
Και τι έκαναν και τώρα
καταλαβαίνω
Πώς είναι τα σχολικά τα
χρόνια για μας
Τους διαφορετικούς… Δύσκολα.
Αναστασία Ποντγκόρναγια Β4
Τελεία
Του αρέσει να σκέπτεται τη ζωή σαν μια παράγραφο
Πρωταγωνιστής σε ένα κόσμο άδικο
Πρόσωπα φίλων - λέξεις «εχθρών»
Προσβολές χειρότερες των μαχαιριών.
(Είναι ακόμα η αρχή , δεν θέλει να βάλει τέλεια)
Η σκυτάλη της πληγωμένης ψυχής
Στο κορμί περνάει
Και το ματωμένο σώμα, ποτέ δεν ξεχνάει
(Δεν θέλει να βάλει τελεία)
Όπου ο ήρωας θα υποκύπτει στον εχθρό;
Δεν το φανταζόταν, έτσι, θα μπορούσε να ήταν μια άλλη
ιστορία.
Εσπέρια Δημοπούλου, Κασάπη Μαρία Γ1
Ο θύτης και ο παρατηρητής
Ένα χαρούμενο παιδί με στόχους και ελπίδες
Πήγε στο σχολείο με κατεβασμένες παρωπίδες.
Έτυχε να βρει μπροστά του όλους του νταήδες
Τον κορόιδευαν πολλοί, κάτι που δεν είδες…
Δεν βοηθήσατε ποτέ το άτυχο παιδί
Και βρεθήκατε στην ίδια κατηγορία όλοι μαζί.
Δεν βοηθάς κανέναν με το να γίνεις αδρανής
Γι αυτό, λάβε δράση για να το σώσεις το κάθε παιδί.
Βοήθα και εσύ να εξαλείψεις τον εκφοβισμό
Μίλα και πράξε τα σωστό.
Το bullying είναι μορφή ρατσισμού
Ρατσισμός είναι να μισείς κάτι που τυχαία δεν είσαι…
Αναστάσης Πασχαλίδης, Γεωργία Παπανδρέου,
Φαίη Παπαγεωργίου, Ιουλία Παπαναστασίου Γ3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου