Λογοκρισία, το Αθώο Όπλο

Λογοκρισία ονομάζεται «ο προληπτικός έλεγχος που ασκείται συνήθως από μια αρχή σε προϊόντα του γραπτού ιδίως λόγου αλλά και σε θεάματα ή ακροάματα με δικαίωμα επέμβασης στο περιεχόμενό τους». H λογοκρισία έχει αναδειχθεί ως μια ισχυρή δύναμη που ρίχνει μια απειλητική σκιά στην ελευθερία της έκφρασης και την απεριόριστη πρόσβαση στις πληροφορίες.

Μάρτυρες γινόμαστε αυτής της φίμωσης της πληροφορίας που πραγματοποιείται για διάφορους λόγους. Πιο συγκεκριμένα, λόγω των λίγων πληροφοριών υπάρχουν τα κακώς ενημερωμένα άτομα τα οποία είναι ανίκανα να λάβουν σωστές αποφάσεις. Αυτή η έλλειψη πρόσβασης μπορεί να οδηγήσει σε έναν πληθυσμό επιρρεπή στη χειραγώγηση και την προπαγάνδα.

Η διαδικτυακή λογοκρισία αποτελεί σημαντική απειλή για τη δημοσιογραφική ακεραιότητα, καθώς οι δημοσιογράφοι και τα μέσα ενημέρωσης ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πίεση να αυτολογοκριθούν για να αποφύγουν τις ποινές από τις αρχές ή ισχυρά συμφέροντα, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση στον ρόλο τους ως φύλακες και υπερασπιστές της αλήθειας.

Επιπρόσθετα, οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες ενδέχεται να παραβιάζουν τα δικαιώματα  ιδιωτικού απορρήτου των ατόμων. Η αυξημένη επιτήρηση και παρακολούθηση δεδομένων μπορεί να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στην προσωπική ελευθερία και αυτονομία. Τέλος, η λογοκρισία καταπνίγει τη δημιουργικότητα και την καλλιτεχνική έκφραση επιβάλλοντας όρια στο τι μπορούν να εξερευνήσουν οι καλλιτέχνες. Αυτή η αποπνικτική ατμόσφαιρα αποθαρρύνει την καινοτομία και την πολιτιστική πρόοδο.

Συμπερασματικά, η λογοκρισία εμποδίζει την οποιαδήποτε πολιτισμική ανάπτυξη καθώς και όλους τους δημοκρατικούς θεσμούς. Τόσο το κράτος όσο και ο λαός έχει υποχρέωση, να σταματήσει τη λογοκρισία καθώς πρέπει να προστατέψουμε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα από τη σκοτεινή αυτή σκιά.

                                          Γιαννακούδης Δημήτριος

Βιβλιογραφία

Από το ίντερνετ στη λογοκρισία;. alfavita.gr

Θα γίνει η λογοκρισία το νέο χαρακτηριστικό της εποχής μας;. thepressproject.gr

Λογοκρισία και το δικαίωμα στην ελευθέρια λογού και στην πληροφόρηση. mcaounilaw.gr

Τα Παραδοσιακά Έθιμα σε Χώρες-Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελείται από πολλά διαφορετικά κράτη, καθένα από τα οποία διαθέτει τις δικές του παραδόσεις και έθιμα. Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε τρία από τα πιο αξιοσημείωτα παραδοσιακά έθιμα που πραγματοποιούνται σε χώρες-μέλη της ΕΕ.

 1. Το Καρναβάλι της Βενετίας - Ιταλία

 Το Καρναβάλι της Βενετίας είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και αναγνωρίσιμα έθιμα στην Ευρώπη. Κάθε χρόνο, τον καιρό της Αποκριάς, οι κάτοικοι της Βενετίας και επισκέπτες από όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται για να συμμετάσχουν σε αυτήν τη γιορτή. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι οι εντυπωσιακές μάσκες και τα κοστούμια που φορούν οι συμμετέχοντες. Οι μάσκες δίνουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να κρύψουν την ταυτότητά τους και να εκφραστούν ελεύθερα κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.

Το Καρναβάλι της Βενετίας είναι μια παράδοση που ρίχνει ρίζες από τον 11ο αιώνα. Ξεκίνησε αρχικά ως μια περίοδος διασκέδασης και αποχαιρετισμού πριν την Σαρακοστή, όπου οι Βενετσιάνοι φορούσαν μυστηριώδεις μάσκες για να κρύψουν την ταυτότητά τους και να ανακατεύονται με τον κόσμο.

Ωστόσο, το Καρναβάλι απαγορεύτηκε κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας της Αυστρίας (1797-1866) και αναβίωσε τον 20ο αιώνα. Σήμερα, οι εορταστικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν μάσκες, παρελάσεις, καρναβαλικούς χορούς και ανταγωνισμούς κοστουμιών. Το Καρναβάλι της Βενετίας έχει γίνει γνωστό για τις πανέμορφες μάσκες και τα κοστούμια που φορούν οι συμμετέχοντες, δίνοντας ζωή σε ένα μαγικό και μυστηριώδες καρναβάλι.

 2. Η Εορτή της Σεντ Στίβεν - Ουγγαρία

 Στην Ουγγαρία, την ημέρα της Σεντ Στίβεν (20 Αυγούστου), πραγματοποιείται ένα αξιοσημείωτο εθιμικό γεγονός. Κατά τη διάρκεια αυτής της εορτής, τα ζευγάρια συμμετέχουν σε έναν αγώνα ρίψης του γκουρού πουλιού (κόκκινης αγριόπαπιας) πάνω από τον ποταμό Δούναβη. Το ζευγάρι που πετύχει την πιο εντυπωσιακή ρίψη θεωρείται τυχερό και προβλέπεται ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή.

Η εορτή της Σεντ Στίβεν στην Ουγγαρία είναι η πιο σημαντική εθνική γιορτή της χώρας και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Αυγούστου. Η εορτή αυτή αφορά τον Άγιο Στίβεν, που ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Ουγγαρίας και βασιλιάς της Ουγγρικής Δυναστείας τον 11ο αιώνα.

Η εορτή της Σεντ Στίβεν είναι σημαντική γιατί αντιπροσωπεύει την εθνική ενότητα της Ουγγαρίας και την εισαγωγή του χριστιανισμού στη χώρα. Κατά τη διάρκεια της γιορτής, οι Ουγγροί παραβρίσκονται σε λαϊκές εκδηλώσεις, παρελάσεις, και άλλα εορταστικά γεγονότα. Συχνά, τονίζεται η παράδοση της αγιοκρατίας, κατά την οποία οι πιστοί φέρνουν στους ναούς της χώρας εικόνες του Άγιου Στίβεν για να τις ευλογήσουν. Επίσης, είναι συνήθες να δοθούν δώρα και να ανάψουν πυροτεχνήματα, δημιουργώντας μια πνευματική και γιορτινή ατμόσφαιρα σε όλη την Ουγγαρία.

 3. Η Παρέλαση των Μπελούγκα - Βέλγιο

Στην πόλη Binche του Βελγίου, κατά τη διάρκεια της Παραμονής της Σαρακοστής (Mardi Gras), πραγματοποιείται η παρέλαση των Μπελούγκα. Οι συμμετέχοντες φορούν πολύχρωμες στολές και ξυλάκια, τα οποία χρησιμοποιούν για να χτυπήσουν το έδαφος ρυθμικά. Αυτό το εντυπωσιακό εθιμικό γεγονός έχει αναγνωριστεί από την UNESCO ως ανθισμένη πολιτιστική παράδοση.

Η Παρέλαση των Μπελούγκα (Les Gilles) στο Βέλγιο ξεκίνησε περίπου τον 19ο αιώνα. Αυτή η γιορτή τιμά τους Γκίλες, ενδυμένους με φοβερές φούστες, και μεγάλα πλουμιστά καπέλα. Ο σκοπός της είναι να αποτινάξει τον κακό και να προσφέρει καλοτυχία στην κοινότητα.

 Αυτά είναι μόνο τρία από τα πολλά παραδοσιακά έθιμα που πραγματοποιούνται στον ευρωπαϊκό χώρο, αναδεικνύοντας την πολιτιστική ταυτότητα και τη διαφορετικότητα κάθε κράτους μέλους, κάτω από την ομπρέλα με όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση  

         Γεωργιάννος-Ταβλαρίδης Φοίβος

Το υδρογόνο ως πηγή ενέργειας

 Στην εποχή μας, η αναζήτηση βιώσιμων πηγών ενέργειας αποτελεί μία από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, το υδρογόνο έχει εμφανιστεί ως μία ελπιδοφόρα λύση που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην επίλυση των ενεργειακών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε σύντομα τον τρόπο με τον οποίο το υδρογόνο αποτελεί πηγή ενέργειας, τον τρόπο παραγωγής του και τα οφέλη του προς το περιβάλλον, την οικονομία και τη βιωσιμότητα του πλανήτη μας.

Πηγή Ενέργειας:

Το υδρογόνο είναι το πιο διαδεδομένο στοιχείο στο σύμπαν και αποτελεί το καθαρότερο καύσιμο. Αν και δεν υπάρχει στη φύση σε ελεύθερη μορφή, μπορεί να παραχθεί από πολλές πηγές, όπως το νερό και τα ορυκτά καύσιμα. Όταν καίγεται, το υδρογόνο παράγει μόνο νερό και θερμότητα, χωρίς εκπομπές CO2 ή άλλων ρυπογόνων ουσιών.

Παραγωγή Υδρογόνου:

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι παραγωγής υδρογόνου, αλλά ο πιο πολλά υποσχόμενος είναι η παραγωγή μέσω της ηλεκτρόλυσης του νερού (ηλεκτρολυτική αντίδραση). Σε αυτήν τη διαδικασία, το νερό διασπάται σε υδρογόνο και οξυγόνο με τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας, που μπορεί να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές όπως οι ηλιακοί συλλέκτες ή οι αιολικές ανεμογεννήτριες.

Οφέλη προς το περιβάλλον:

Η χρήση του υδρογόνου ως πηγής ενέργειας έχει σημαντικά οφέλη προς το περιβάλλον. Καθώς η καύση του υδρογόνου δεν παράγει εκπομπές CO2 ή αλλαγές στο κλίμα, μπορεί να συμβάλει στη μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Επιπλέον, η παραγωγή υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές μπορεί να μειώσει την εξάρτηση από τα εξαντλούμενα και ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα.

Οικονομικά Οφέλη:

Η ανάπτυξη της υδρογονοκίνησης μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας στον τομέα της παραγωγής, της διανομής και της τεχνολογίας του υδρογόνου.Η χρήση του υδρογόνου στις μεταφορές μπορεί να μειώσει το κόστος καυσίμων και να βελτιώσει την αποδοτικότητα των οχημάτων και να μειώσει δραστικά το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.

Βιωσιμότητα:

Η χρήση του υδρογόνου συμβάλλει στην επίτευξη μιας πιο βιώσιμης ενεργειακής πολιτικής, με μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και αυξημένη ανεξαρτησία από τις πετρελαϊκές πηγές. Αυτό μπορεί να συμβάλλει στην επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με την ενεργειακή ασφάλεια και την κλιματική αλλαγή.

Συνοψίζοντας, το υδρογόνο αναδεικνύεται ως μία πολλά υποσχόμενη πηγή ενέργειας που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση των ενεργειακών προκλήσεων του 21ου αιώνα. Μέσω της βιώσιμης παραγωγής και χρήσης του υδρογόνου, μπορούμε να προωθήσουμε την προοδευτική αλλαγή προς ένα πιο βιώσιμο, καθαρό και αποτελεσματικό ενεργειακό σύστημα και απαλλαγμένο από ρύπους μέλλον.

Γεωργιάννος-Ταβλαρίδης Φοίβος

Ματωμένες αθλητικές φανέλες

       Δυστυχώς με τον πρόσφατο θάνατο του 29χρονου Μιχάλη Κατσούρη καθώς και την μεγάλη δυστυχία που προκάλεσε η άδικη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, το φαινόμενο της τυφλής οπαδικής βίας συνεχίζει να αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα.

          Οπαδική βία ή αλλιώς "χουλιγκανισμός" θεωρούνται οι ανάρμοστες και ορισμένες φορές βίαιες πράξεις που διαδραματίζονται εντός και εκτός γηπέδων και έχουν στόχο την πρόκληση αναταραχών μεταξύ των φανατικών οπαδών. Οι παράγοντες που συμβάλουν σε τέτοιου είδους επεισόδια είναι αρκετοί. Η ανάγκη της ταπείνωσης του αντιπάλου γίνεται πλέον ολοένα μεγαλύτερη, δημιουργώντας έτσι την επιθυμία της υπεροχής και της επικράτησης. Το ανταγωνιστικό πνεύμα που έχει επικρατήσει στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού, ωθεί τους παράγοντες των αθλητικών ομάδων σε μια στάση ανοχής.

        Προφανώς ο Άλκης και ο Μιχάλης δεν ήταν τα μοναδικά θύματα του "χουλιγκανισμού" στην χώρα μας, αφού στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί 13 θανάσιμα περιστατικά βίας στα γήπεδα μέχρι σήμερα. Ο πρώτος θάνατος σημειώθηκε το μακρινό 1983, με το πρώτο θύμα της τυφλής οπαδικής βίας να αποτελεί ο μόλις 18 χρόνων Άρης Αριστείδης Δημητριάδης. Τρία χρόνια αργότερα, ο άτυχος 29χρονος καθηγητής Χαράλαμπος Μπλιώνας έχασε την ζωή του αφού δέχτηκε μια φωτοβολίδα στον λαιμό. Ένας ακόμη θάνατος από φωτοβολίδες σημειώθηκε το 1991 όταν ένα ανήλικο παιδί, ο 17χρονος Γιώργος Παναγιώτου, χτυπήθηκε από μια στην κοιλιά. 

            Μερικούς μήνες μετά το παραπάνω συμβάν, όταν 4 φίλοι επέστρεφαν με το αυτοκίνητό τους, έπειτα από έναν αγώνα μπάσκετ, δέχτηκαν επίθεση με μολότοφ, με δύο από αυτούς να βρίσκουν τραγικό τέλος. Συγκεκριμένα, ένας κουκουλοφόρος που τους ακολουθούσε με το όχημα του, πέταξε την βόμβα μέσα στο αμάξι τους τυλίγοντάς το στις φλόγες. Στις θέσεις του οδηγού και του συνοδηγού κάθονταν οι Γιάννης Γεωργούσης και Χρήστος Τσολακίδης, αντίστοιχα, οι οποίοι πρόλαβαν να βγουν από το αυτοκίνητο εγκαίρως και να γλυτώσουν ενώ εγλωβισμένοι στα πίσω καθίσματα βρίσκονταν ο 21χρονος Ευθύμιος Λιάκας και ο 25χρονος Κώστας Ντόλιας που βρήκαν τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες. Αυτό ήταν και το πρώτο θανάσιμο επεισόδιο στο πλαίσιο αγώνα μπάσκετ. 

          Το 1995 ένας ακόμη νεαρός, ο 25χρονος Γιώργος Καρνέζης έπεσε θύμα επίθεσης μετά τον αγώνα, μέσα στο ίδιο του το αμάξι όπου δέχτηκε τουλάχιστον τρεις μαχαιριές. Το επόμενο περιστατικό οπαδικής βίας σημειώθηκε 12 χρόνια αργότερα, όταν ο 22χρονος Μιχάλης Φιλόπουλος δέχτηκε επίθεση από χούλιγκαν. Τα επόμενα χρόνια υπήρξαν ακόμα 2 θάνατοι στην Κρήτη. Το 2011 έχασε την ζωή του ο 21χρονος Γιάννης Ρουσάκης ενώ το 2014 ο 46χρονος Κώστας Κατσούλης. Θύμα επίθεσης έπεσε το 2017 και ο 24χρονος Νάσος Κωνσταντίνου αφήνοντας την τελευταία του πνοή μετά από μερικές μέρες στο νοσοκομείο. Τέλος το 2020 υπήρξε ένας ακόμα θάνατος, αυτός του 28χρονου Τόσκο Μποζατζίσκι από την Βουλγαρία, του οποίου του επιτέθηκε ομάδα χούλιγκαν αφήνοντάς τον σωριασμένο στο έδαφος. Έπειτα σαν να μην έφτανε αυτό, ένα αυτοκίνητό τους πέρασε από πάνω του σε χαμηλή ταχύτητα, σκοτώνοντάς τον.

    Συμπερασματικά το φαινόμενο της οπαδικής βίας αναπτύσσεται και συντηρείται, ενώ τα θύματα δυστυχώς ολοένα και αυξάνονται. Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά οι άδικες αυτές ψυχές να δικαιωθούν και να μπει ένα τέλος στην βία στα γήπεδα.

                         Βαλεντίνα Ανγκουρά

ΠΗΓΕΣ:

•https://www.iefimerida.gr/ellada/thymata-opadikis-bias-ellada-alkis-kampanos?amp

•https://www.offlinepost.gr/2022/04/29/to-fenomeno-tis-opadikis-vias/

•https://www.ethnos.gr/opinions/article/195184/opadikhbiataaitiaoieythyneskaiposthaantimetopistei

Life Coaching και οι δυνατότητες που προσφέρει

      Νιώθεις εξαντλημένος από την καθημερινότητά σου; Βιώνεις αλλαγές και πιστεύεις ότι χάνεις τον έλεγχο; Προσπαθείς να αυξήσεις τα επίπεδα αυτοπεποίθησης και να μειώσεις τα επίπεδα στρες στη ζωή σου; Αν απάντησες ναι σε κάποια από τις παραπάνω ερωτήσεις, τότε το Life Coaching είναι κατάλληλο για σένα. Το Life Coaching βασίζεται στις εξής δύο έννοιες: προσωπική ανάπτυξη και αλλαγή. Θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου αλλά και να γίνεις το άτομο που πάντα επιθυμούσες.

Το εξωτερικό μας περιβάλλον είναι πολύ πιθανό να μας επηρεάζει όταν παίρνουμε τις αποφάσεις μας και να διαμορφώνει ανεπαίσθητα τα θέλω μας. Το Life Coaching εκπαιδεύει το άτομο να επαναπροσδιορίσει τα πραγματικά θέλω του και συναισθήματά του, απορρίπτοντας περιοριστικές πεποιθήσεις και αλλάζοντας νοοτροπία, μέσα από μία απόλυτα βιωματική διαδικασία.

Στη μέθοδο του Life Coaching, μέρος παίρνουν δύο άτομα: ο Coach και ο Coachee (ο πελάτης). Μέσα από συναντήσεις και συζητήσεις, ο Coach είναι υπεύθυνος να βοηθήσει τον πελάτη του να οραματιστεί τη ζωή που επιθυμεί να δημιουργήσει, να θέσει στόχους και να τους κατακτήσει, διαμορφώνοντας ένα εξατομικευμένο πλάνο δράσης. Ο ρόλος του είναι να καθοδηγήσει τον πελάτη στην αναζήτηση εσωτερικά λύσεων για τα δικά του προβλήματα και προκλήσεις, ενισχύοντας τις δυνάμεις και τα θετικά χαρακτηριστικά του. Σκοπός του Life Coaching είναι το άτομο να φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στην:

 Επίτευξη των στόχων του

 Αντιμετώπιση φοβιών και ανασφαλειών

 Αναγνώριση προσωπικών δεξιοτήτων

 Υιοθέτηση νέων και υγειών συνηθειών

 Βελτίωση των σχέσεών του με άλλους ανθρώπους

Ακόμη, υπάρχουν και άλλες μορφές Coaching όπως Business Coaching για καλύτερη διαχείριση της επαγγελματικής ζωής, Career Coaching για βελτίωση του επαγγελματικού προφίλ και Wellness Coaching για θέματα υγείας και ευεξίας. Το Life Coaching αποτελεί ευκαιρία για αυτοβελτίωση, στοχοθεσία και ψυχική ενδυνάμωση. Μέσω του Life Coaching μπορεί κανείς να ανακτήσει τον έλεγχο της καθημερινότητάς του, να βρει αυτό που πραγματικά τον εκφράζει, να ξεπεράσει προσωπικές δυσκολίες και να δει με μια νέα, θετική ματιά τη ζωή και τις δυνατότητες που απλώνονται μπροστά του.

                                             Γεωργία Αρβανίτη

o https://coachingnow.gr/coaching/?gclid=EAIaIQobChMI17X-pd6fgQMVLYpQBh0JowWCEAAYAiAAEgI40vD_BwE

ohttps://eirini-savalan.com/el/services/life-coaching/?gclid=EAIaIQobChMIn_yi0t-fgQMVn4tQBh04gAxAEAAYASAAEgKh4_D_BwE

ohttps://www.mariapapazoglou.com/all-about-life-coaching/#:~:text=Life%20coaching%20helps%20you%20put,you%20always%20envisioned%20to%20be

Οι επιπτώσεις της πυρκαγιάς στο Δάσος Δαδιάς

Το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς αποτελεί ένα σπουδαίο προστατευόμενο οικοσύστημα και μοναδικής αξίας πνεύμονα διεθνώς. Είναι μία από τις τρεις περιοχές στη Γη με την πιο ιδιαίτερη και σπάνια ορνιθοπανίδα. Περιέχει πάνω από 220 είδη πτηνών και σπάνιων αρπακτικών και πτωματοφάγων. Ανάμεσά τους βρίσκονται τρία από τα τέσσερα είδη γύπα της Ευρώπης, οι μαυρόγηπες, οι ασπροπάρηδες και τα όρνια. 

Μετά από 17 ημέρες μάχης με τη φωτιά, έχουν υπολογισθεί οι καταστροφές και το πλήγμα στο δάσος είναι σοβαρό. Η πυρκαγιά που πρωτοεμφανίστηκε στις 21 Ιουλίου 2023 άφησε το αποτύπωμα της, προσεγγίζοντας και προηγούμενα καμένη δασική έκταση, όπως παρατηρείται από λήψη δορυφορικών πλάνων. Η περιβαλλοντική καταστροφή που έχει προκαλέσει η φωτιά και που θα συνεχίσει να προκαλεί για τα επόμενα χρόνια χαρακτηρίστηκε αρχικά ανεπανόρθωτη.

Μετά από έλεγχο του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, αποδείχθηκε πως 245.299 στρέμματα, δηλαδή περισσότερο από το 60% του δάσους, έχουν συνολικά καεί. Παράλληλα, πολλά σπάνια είδη πουλιών που έβρισκαν κατοικία στο δάσος και αναπαράγονταν τυλίχτηκαν στις φλόγες. Ακόμη, μεγάλες πλημμύρες είναι πιθανό να συμβούν στο σύντομο μέλλον. Οι πλημμύρες μετά από τη φωτιά είναι συνήθως πολύ πιο σοβαρές λόγω της τέφρας που προκαλεί λάσπη. Επίσης, τα νερά της βροχής μπορούν να μαζέψουν χώμα και να το μεταφέρουν πάνω σε απογυμνωμένο έδαφος με τη μορφή ρεύματος πλημμυρικών υδάτων.

Το οικοσύστημα της Δαδιάς ποτέ δεν θα επανέλθει εντελώς. Παρόλο που σε 10 χρόνια μπορεί να αναγεννηθεί το δάσος, χρειάζονται πάνω από 60-80 χρόνια για να επιστρέψει στην προηγούμενή του κατάσταση. Επιπλέον, ολική καταστροφή θα υπάρξει εάν η περιοχή ξανακαεί μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, χρίζοντας απαραίτητη την ανθρώπινη παρέμβαση με αναδάσωση.

Παρόλα αυτά, εικόνες ελπίδας έρχονται από το δάσος με πουλιά, αρπακτικά, ερπετά και θηλαστικά να παραμένουν στον τόπο τους χωρίς καμία πρόθεση να τον εγκαταλείψουν. Έχει διαπιστωθεί πως ακόμη υπάρχει ζωή στο Δάσος της Δαδιάς και πως τίποτα δεν τελείωσε. Η οικολογική καταστροφή ήταν σημαντική, όμως η περιοχή μπορεί να αποκατασταθεί και να επανέλθει ως ένα σημείο, αρκεί να δράσουν προσεκτικά οι διαχειριστές του. Έτσι, η βιοποικιλότητα μπορεί να διατηρηθεί και το δάσος να σωθεί, εφόσον η φύση κάνει το θαύμα της.

                                                         Γεωργία Αρβανίτη

https://www.google.com/amp/s/www.ethnos.gr/greece/amp/217873/fotiasthdadiasyne

xizetaihmaxhmetisflogesgiaebdomhhmeraanypologisthoikologikhkatastrofh

o https://www.news247.gr/koinonia/fotia-ston-evro-anepanorthoti-i-katastrofi-to-dasos-

tis-dadias-chathike-gia-panta.10159736.html

https://www.google.com/amp/s/www.ethnos.gr/greece/amp/219289/hepomenhhmera

stoethnikoparkodadiasoisynepeiesthspyrkagiastiepetaistoplaisiothsapokatastashs

o https://dadia-np.gr/

o https://www.iefimerida.gr/ellada/dadia-ebroy-esbise-i-fotia

o https://www.kathimerini.gr/society/562586725/to-dasos-tis-dadias-den-tha-epanelthei/

https://www.ethnos.gr/greece/article/219289/hepomenhhmerastoethnikoparkodadias

oisynepeiesthspyrkagiastiepetaistoplaisiothsapokatastashs

o https://dasarxeio.com/2023/09/04/128755/

o https://www.documentonews.gr/article/fotia-ston-evro-kaike-sxedon-to-60-toy-

dasoys-dadias/

o https://www.gnomionline.gr/eikones-elpidas-apo-to-dasos-tis-dadias/

Η φτώχεια στην Ελλάδα

Φτώχεια ονομάζεται η οικονομική κατάσταση όπου υπάρχει σοβαρή έλλειψη πρώτων υλών και πόρων για την κάλυψη των βασικών αναγκών της κοινωνίας. Σήμερα, η φτώχεια είναι ένα συχνά εμφανιζόμενο γεγονός στις νότιες χώρες και ιδίως στις τρίτες χώρες, δηλαδή στην Αφρική. Λόγοι που προκαλούν την πτώχευση μιας χώρας οφείλονται κατά κύριο λόγο στην μη ορθή διακυβέρνηση της χώρας, στην οικονομική κατάσταση της χώρας και σε άλλους καθοριστικούς για την λειτουργία της κοινωνίας παράγοντες.

Η Ελλάδα βιώνει την φτώχεια σε μεγάλο βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό οφείλεται κυρίως στην οικονομική κρίση που πέρασε η Ελλάδα μετά το 2009, καθώς και σε διάφορους άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες που κατέστησαν την χώρα υπό σχετική φτώχεια. Στην ΕΕ η σχετική φτώχεια ορίζεται ως το ποσοστό του πληθυσμού που ζει με εισόδημα χαμηλότερο από 60% του μέσου όρου του εισοδήματος στην χώρα. Στην Ελλάδα αυτό το ποσοστό υπερβαίνει το 20%. Η περιφέρεια με την μεγαλύτερη φτώχεια είναι η Ήπειρος με την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη να ακολουθούν από κοντά. Οι περιφέρειες με την χαμηλότερη φτώχεια είναι η Αττική και η Κρήτη. Επιπλέον, η πανδημία του κορονοϊού με μεγάλο ποσοστό Ελλήνων να χάνουν την δουλειά τους εξαιτίας του  εγκλεισμού και ο πόλεμος στην Ουκρανία  διέγραψαν την οικονομική άνοδο της χώρας με την αύξηση των τιμών να παίζουν και αυτές κάποιον ρόλο.

Όμως, πώς μπορεί το ελληνικό κράτος να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την κρίση της φτώχειας; Αρχικά, το έθνος μπορεί να αυξήσει τα εισοδήματα των  Ελλήνων που ζουν σε ακραία φτώχεια, ώστε να τους βοηθήσει να σταθεροποιηθούν σταδιακά και να καταφέρουν να ανακάμψουν από την δυσμενή αυτή κατάσταση. Έπειτα, τα ίδια άτομα μπορούν να τα βοηθήσουν προωθώντας τα για ακόμη μια φορά στην αγορά εργασίας, αν και εφόσον δύνανται να εργαστούν. Ακόμη, μπορούν να τεθούν σε άμεση λειτουργία οι «Κοινωνικές Δομές Άμεσης Αντιμετώπισης της Φτώχειας», ένα δίκτυο κοινωνικών δομών που αναπτύχθηκε με σκοπό να συμβάλλει στην κάλυψη αναγκών των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, δηλαδή αστέγων και ανθρώπων που βρίσκονται σε σοβαρή κατάσταση πτώχευσης. Οι υπηρεσίες που προσφέρει το δίκτυο αυτό είναι οι εξής: υπνωτήρια αστέγων, ανοιχτά κέντρα ημέρας αστέγων, συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φαρμακεία κ.ά.

Κλείνοντας, η ελληνική φτώχεια έχει στερήσει από τον λαό της πολλά αγαθά, καθώς και τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωση των πολιτών και την ανάπτυξη του ελληνικού κράτους. Με τις προαναφερθείσες ενέργειες καθώς και με την συμβολή των πολιτών αλλά και άλλων μη κυβερνητικών οργανισμών που υπάρχουν στην Ελλάδα, μπορεί επιτέλους να γίνει η αρχή για την πλήρη αντιμετώπιση της φτώχειας στην χώρα.

                                     Γωγώ Αθανασιάδου

ΠΗΓΕΣ:

https://ec.europa.eu/employment_social/2010againstpoverty/about/tackling_el.htm ,

https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%84%CF%8E%CF%87%CE%B5%C

Οπαδική βία

           Ένα φλέγον ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία και συγκεκριμένα την ελληνική κοινωνία είναι η οπαδική βία. Τα τελευταία χρόνια η ελληνική γη έχει ματώσει από τις δολοφονίες εις βάρος φιλάθλων. Τα πιο πρόσφατα συμβάντα κλονίζουν την παγκόσμια ενημέρωση και γίνονται πρωτοσέλιδα. Ξυλοδαρμοί, απειλές, βωμολοχίες, βανδαλισμοί, δολοφονίες, όλα αυτά "συνοδεύουν" τα ελληνικά γήπεδα και τους συνδέσμους των ομάδων. 

          Πού οφείλεται όμως αυτός ο φανατισμός που διακατέχει τους οπαδούς της σημερινής εποχής; Η ρίζα του προβλήματος είναι η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας, η οποία συμβάλλει στην επικράτηση του ρατσισμού και της μη αποδοχής της διαφορετικότητας που σχετίζεται άμεσα με τον οπαδισμό. Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να εστιάσει περισσότερο στην πνευματική και ηθική καλλιέργεια των παιδιών, δίνοντάς τους τα κατάλληλα ερεθίσματα και βάσεις για την ζωή τους. 

          Ακόμη, η ελλιπής γνώση και η ημιμάθεια χρησιμοποιούνται ως εργαλείο εκμετάλλευσης των ανθρώπων κάνοντας τους έρμαια των μεγάλων επιχειρήσεων (ομάδων) και εύκολα θύματα προπαγάνδας. Συγκεκριμένα οι σύνδεσμοι των ομάδων έχουν τον ρόλο των σειρήνων στην Οδύσσεια, υπνωτίζουν με ψέματα τους αφελείς ανθρώπους και όταν μπορέσουν να τους χειριστούν τους χρησιμοποιούν προς όφελος της ομάδας βάζοντάς τους να πραγματοποιήσουν αισχρές πράξεις. Η ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν σε κάποια κοινωνική ομάδα και η μόδα που έχει χτιστεί γύρω από τους αθλητικούς συλλόγους συμβάλλουν στην εξάπλωση του οπαδισμού. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετέχουν επίσης στην διάδοση του μίσους ανάμεσα στους οπαδούς και στην εξαγρίωση των πληθών. 

          Το φαινόμενο του οπαδισμού μπορεί να εξαλειφθεί αν ο καθένας από εμάς αποφασίσει να αλλάξει τρόπο σκέψης. Καμία ζωή δεν θα έπρεπε να χάνεται στα γήπεδα. Σημαντική ευθύνη έχουν το κράτος και οι αρμόδιες αρχές που οφείλουν να προστατεύουν τον πολίτη και να μην συνωμοτούν στον βωμό των χρημάτων και του κέρδους. Η βία έχει πολλές μορφές, ας αφήσουμε τον αθλητισμό έξω από αυτήν. 

                                                    Ελίζα Φωτεινίδου

Έμφυλη βία: Γυναικοκτονίες

   Ο μακρύς κατάλογος με τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα συνεχίζει δυστυχώς να μεγαλώνει. Όπως αποδείχθηκε κατά την περίοδο της καραντίνας η Ελλάδα είχε την υψηλότερη αύξηση στις γυναικοκτονίες το 2021 με αύξηση 187,5%, καθώς από 8 περιστατικά το 2020 καταγράφτηκαν 23 το 2021. Το 58% των γυναικών-θυμάτων ανθρωποκτονίας από πρόθεση παγκοσμίως δολοφονήθηκε από τον σύζυγο/σύντροφο ή άλλο μέλος της οικογένειάς του, γεγονός που φανερώνει πως η χώρα μας κινείται προς την κατεύθυνση της  ισότητας των φύλων με ρυθμό σαλιγκαριού. Ποιοι είναι οι λόγοι όμως που οδηγούν μερικούς σε τέτοιου είδους απάνθρωπες πράξεις;

   Η στάση έναντι της ισότητας εξελίσσεται, αλλά ακόμη και η σημερινή νεότερη γενιά δεν είναι απαλλαγμένη από τα στερεότυπα και τις ανισότητες μεταξύ των φύλων. Αν και η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο δρόμος προς αυτήν για την Ελλάδα είναι ακόμα μακρύς. Τα άδικα στερεότυπα λοιπόν φαίνεται να επικρατούν στα περισσότερα σπιτικά μέχρι και σήμερα, αφού από την αρχή του 2023 περίπου 3.000 γυναίκες έπεσαν θύματα κακοποίησης από τους συζύγους τους και βρήκαν τη δύναμη να το καταγγείλουν.

   Η μαύρη λοιπόν λίστα με τις γυναίκες θύματα δεν έχει τελειωμό. Οι προσπάθειες της Ελλάδας να μειώσει τα περιστατικά έμφυλης βίας μπορεί να είναι σημαντικές αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσουν το φαινόμενο σε μεγάλο επίπεδο. Πότε όμως δεν είναι αργά να δικαιωθούν όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τις ζωές τους και να κάνει η χώρα μας ένα βήμα μπροστά προς μια ασφαλέστερη και πιο δίκαια κοινωνία.

                          Βαλεντίνα Ανγκουρά

ΠΗΓΕΣ
•https://www.in.gr/2023/03/22/greece/protathlitria-eyropis-ellada-stin-eksarsi-ton-gynaikoktonion/

•https://www.tovima.gr/2022/10/24/society/deiktis-isotitas-fylon-2022-teleytaia-i-ellada-stin-ee/

•https://el.m.wikipedia.org/iki/%CE%88%CE%BC%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B7_%CE%B2%CE%AF%CE%1_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%E%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

 

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

«Δε θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς να παίζω μουσική. Ζω τα όνειρα μου μέσα από τη μουσική. Παρατηρώ τη ζωή μου μέσα από τη μουσική. Γνωρίζω ότι τη μεγαλύτερη απόλαυση στη ζωή μου, την έδωσε το βιολί» είπε χαρακτηριστικά ο μεγάλος επιστήμονας Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Η μουσική από την αρχαιότητα ακόμα, αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή του ανθρώπου καθώς ο ίδιος, αποκομίζει πολλά οφέλη απ’ αυτή. Το να παίζει κανείς ένα μουσικό όργανο, εκτός απ’ το ότι τον ψυχαγωγεί, ενισχύει και διάφορες λειτουργίες του εγκεφάλου. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα, κινητοποιεί τον εγκέφαλο αναγκάζοντας την χρήση και των δυο ημισφαιρίων. Έτσι ενδυναμώνονται δεξιότητες όπως η πολυδιεργασία και η μνήμη. Ακόμα, η παραγωγή μουσικής ευνοεί τον ταυτόχρονο συντονισμό πολλαπλών μελών του σώματος, αλλά και την καλλιέργεια της δημιουργικότητας. Όλα αυτά φυσικά συμβάλλουν και στην ψυχολογία του ατόμου προσδίδοντας του το αίσθημα της ικανοποίησης και της χαλάρωσης. 

Ωστόσο για να αποκτήσει κανείς όλα αυτά τα οφέλη δεν χρειάζεται απαραίτητα να παίζει μουσική. Το άκουσμα αρκεί για να βοηθήσει έναν άνθρωπο να αποβάλει τις αρνητικές σκέψεις και το άγχος και να βρει καταφύγιο στην αγαπημένη του μελωδία. Μέσα από τα τραγούδια ξεκουράζεται το μυαλό, αλλά και ταυτόχρονα δουλεύει, καθώς τα επεξεργάζεται βοηθώντας τον ακροατή να δημιουργήσει άποψη για αυτό που ακούει και ακόμα να εκφράσει τα συναισθήματα του. Τέλος, η μουσική έχει αποτελέσει μέσο αντίστασης και κίνητρο επανάστασης ξυπνώντας και τονώνοντας το ηθικό των ανθρώπων σε πολλές χαρακτηριστικές και δύσκολες στιγμές της ιστορίας.

Η μουσική, λοιπόν, είναι ένα στοιχείο που μας ενώνει και αυτό είναι που την κάνει τόσο ξεχωριστή. Είναι ένα μοναδικό μέσο το οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να εκφράζονται να εκτονώνονται να χαλαρώνουν αλλά και να εξελίσσονται, καθώς ανάλογα με την εποχή, τη γενιά, την κουλτούρα και τον ίδιο τον άνθρωπο αλλάζει και το άκουσμα της.

Χριστίνα Τσέρου

Πηγές  

https://www.ualberta.ca/youalberta/2021/04/the-health-benefits-of-playing-a-musical-instrument.html

https://schoolpress.sch.gr/2gymkozanis/?p=785

https://www.classicfm.com/discover-music/reasons-to-play-a-musical-instrument/

Παραπληροφόρηση: Γιατί οδηγεί τον κόσμο σε λανθασμένες πεποιθήσεις;

Η παραπληροφόρηση είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει κατακλύσει την σύγχρονη κοινωνία και οι λόγοι που παρασύρεται ο κόσμος σε λανθασμένες πεποιθήσεις είναι πολλοί.

Ο πρώτος λόγος  είναι οι χαλκευμένες ειδήσεις που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο. Οι ιστοσελίδες ειδήσεων και οι κοινωνικές πλατφόρμες πλημμυρίζουν με άρθρα και πληροφορίες τα οποία είναι ψευδή. Επειδή όμως είναι πολύ καλά γραμμένα αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να δυσκολεύονται να διακρίνουν το αληθές από το ψευδές.

Ένας άλλος λόγος που πέφτουμε κορόιδα στην παραπληροφόρηση είναι επειδή έχουμε έλλειψη κριτικής σκέψης. Πολλές φορές όμως με αυτό τον τρόπο, όταν διαβάζουμε ένα άρθρο το οποίο επιβεβαιώνουμε ότι ταιριάζει στις προκαταλήψεις μας πέφτουμε στην παγίδα της προπαγάνδας των Μ.Μ.Ε..

Επιπλέον, το σχολείο μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην άμβλυνση αυτού του φαινομένου. Η εκπαίδευση κριτικής σκέψης και στις πηγές αξιόπιστης πληροφόρησης είναι απαραίτητη για να μπορέσει ο κόσμος να αντιμετωπίσει την παραπληροφόρηση.

Συνοψίζοντας, η παραπληροφόρηση είναι ένα πρόβλημα που απειλεί την κοινωνία μας. Ο κόσμος παρασύρεται από την πληθώρα ψευδών πληροφοριών λόγω της έλλειψης κριτικής σκέψης και της υπερβολικής πληροφόρησης. Το σχολείο μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην άμβλυνση αυτού του φαινομένου, παρέχοντας στους μαθητές τα εργαλεία που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τις πληροφορίες και να εξελιχθούν σε ενημερωμένους πολίτες.

                                              Αθανασία Σαμαρά

«Προτάσεις για την αντιμετώπιση του ρατσισμού»

Ο ρατσισμός είναι ένα αρκετά σοβαρό θέμα και αποτελεί

προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι ρίζες του μπορούν να

αναζητηθούν στις κοινωνικές συνθήκες, στις προκαταλήψεις και τα

στερεότυπα, στην έλλειψη παιδείας.

Η ρατσιστική συμπεριφορά μπορεί να εξαλειφθεί ή τουλάχιστον

να περιοριστεί;

Αρχικά, το σχολείο μπορεί να καλλιεργήσει τον σεβασμό και

την ανεκτικότητα στο διαφορετικό, να οργανώσει προγράμματα και

δραστηριότητες για να ευαισθητοποιήσει τους μαθητές στην

αποτροπή ρατσιστικών φαινομένων. Επιπλέον, πνευματικοί

άνθρωποι, γνώστες του θέματος, ψυχολόγοι, επιστήμονες θα

μπορούσαν να συμβάλουν στην καταπολέμησή του.

Ακόμη, τα Μ.Μ.Ε θα μπορούσαν να αναδείξουν τις βασικές

αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας και των ανθρωπίνων

δικαιωμάτων με άρθρα και δημοσιεύσεις πάνω στο θέμα.

Παράλληλα, το άτομο που υφίσταται ρατσιστική συμπεριφορά

χρειάζεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του, να αντιδράσει, να

μιλήσει, να ζητήσει βοήθεια από το οικογενειακό ή το σχολικο

περιβάλλον του.

Δεν αξίζει σε κανένα άνθρωπο αυτή η συμπεριφορά, ιδιαίτερα

σε άτομα που είναι ευαίσθητα και δεν έχουν κάποιον δίπλα τους να

τους ενθαρρύνει, να τους στηρίξει και να τους περιβάλλει με

αγάπη.

                                                            Ελισάβετ Μισυρλή

Ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ευρώπη

 

         Στη σύγχρονη εποχή, ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες, η  κλιματική αλλαγή απασχολεί εντατικά τους επιστήμονες. Τα τελευταία χρόνια οι επιπτώσεις της έχουν αρχίσει να γίνονται πιο εμφανείς και συνιστούν όλο και μεγαλύτερη απειλή τόσο για τον πλανήτη όσο και για την ανθρώπινη υγεία. Άλλες γίνονται πιο αισθητές, όπως η πρωτοφανής άνοδος της θερμοκρασίας και άλλες όχι τόσο, όπως τα μικροσωματίδια που εισπνέουμε καθημερινά λόγω των αέριων ρύπων. Πού οφείλεται όμως η μόλυνση του αέρα και ποιά η πραγματική έκταση του προβλήματος;

          Κύριες πηγές ατμοσφαιρικής ρύπανσης αποτελούν, μεταξύ άλλων, η γεωργία, ο ενεργειακός εφοδιασμός, οι βιομηχανίες μεταποίησης και εξόρυξης, ο οικιακός, εμπορικός και θεσμικός τομέας, ο τομέας οδικών και μη οδικών μεταφορών και φυσικά τα απόβλητα. Από το 2005 έως και το 2020 (τελευταίες καταγραφές του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος) έχει παρατηρηθεί μια σταδιακή μείωση των συνολικών εκπομπών, ωστόσο οι επιβλαβείς για την υγεία συνέπειες των ατμοσφαιρικών ρύπων καθιστούν απαραίτητη την λήψη πιο ισχυρών μέτρων για την αντιμετώπιση τους.

         Σύμφωνα με τον ΕΟΠ και παρά τις βελτιώσεις που έχουν παρουσιαστεί την τελευταία εικοσαετία, “η ατμοσφαιρική ρύπανση αποτελεί τον μεγαλύτερο περιβαλλοντικό κίνδυνο για την υγεία στην Ευρώπη”. Μόνο το 2020, μόνο στην Ευρώπη, καταγράφτηκαν 275.000 πρόωροι θάνατοι από συγκεντρώσεις λεπτών σωματιδίων, 64.000 οφείλονταν σε διοξείδιο του αζώτου και 28.000 στην οξεία έκθεση στο όζον. Επιπλέον, μια σχετική έκθεση του ΕΟΠ που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2023 και επικεντρώνεται στον ανήλικο πληθυσμό, αποκαλύπτει πως τουλάχιστον 1200 παιδιά και έφηβοι πεθαίνουν κάθε χρόνο, από έκθεση σε μολυσμένο αέρα. Η μελέτη αυτή διεξάχθηκε σε 30 χώρες της Ευρώπης, οπότε τα ποσοστά όσον αφορά ολόκληρη την ήπειρο ενδέχεται να είναι αρκετά μεγαλύτερα.

            Εκτός όμως από τα επίπεδα θνησιμότητας, η ατμοσφαιρική ρύπανση φέρεται να πυροδοτεί και να επιδεινώνει ποικιλία αναπνευστικών και καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως διάφορες ασθένειες των πνευμόνων, καρκίνο του πνεύμονα, καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια αλλά και κρίσεις άσθματος.

            Γίνεται έτσι κατανοητή η σπουδαιότητα της κατάστασης, καθώς και το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πια σενάριο του μακρινού μέλλοντος. Είναι καίριας σημασίας, οι άνθρωποι ως κοινωνία να αναγνωρίσουμε ότι το πρόβλημα αποτελεί συλλογική ευθύνη και να αναλάβουμε δράση όσο το δυνατό πιο άμεσα.

                                                     Μυρτώ Γιανκίδη

Πηγές

 https://www.eea.europa.eu/publications/air-quality-in-europe-2022/health-impacts-of-air-pollution

 https://www.eea.europa.eu/publications/air-quality-in-europe-2022/sources-and-emissions-of-air

 https://www.amna.gr/home/article/725490/I-atmosfairiki-rupansi-skotonei-1200-paidia-kai-efibous-

stin-Europi-kathe-chrono-

 https://www.eea.europa.eu/en/topics/in-depth/air-pollution

 https://www.eea.europa.eu/el/themes/air/intro

Το γυναικείο φύλο στον χώρο εργασίας

 

       Στις μέρες μας , οι γυναίκες επαναστατούν καθημερινά για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν ισάξια εργασιακά δικαιώματα με αυτά των αντρών . Βέβαια αρκετοί φορείς επισημαίνουν ότι τα γυναικεία δικαιώματα έχουν αναγνωρισθεί ως ισοδύναμα με αυτά του αντίθετου φύλου χωρίς να υπάρχει κάποια ειδοποιός διαφορά μεταξύ τους. Παρόλα αυτά κατά πόσο αληθεύει αυτό; Ισχύει ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο στον χώρο εργασίας τους όπως οι άντρες στην σύγχρονη κοινωνία ;

       Αρχικά, ενώ τα εργασιακά δικαιώματα των γυναικών έχουν αναγνωρισθεί πλήρως από τα περισσότερα κράτη, πολλοί εργοδότες φοβούνται να εμπιστευτούν μία γυναίκα στο εργασιακό τους περιβάλλον. Συγκεκριμένα αν έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα σε μία γυναίκα και σε έναν άντρα για την προσφορά μιας θέση εργασίας θα προτιμήσουν τον άντρα. Αυτό οφείλεται στις ρατσιστικές ιδεολογίες πολλών εργοδοτών και στην άρνηση τους να προσλάβουν μία γυναίκα θεωρώντας πως δεν κατέχει τις κατάλληλες δεξιότητες με αυτές του άνδρα.

     Ακόμη, όταν οι γυναίκες εξασφαλίσουν μία θέση εργασίας, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες , δεν αμείβονται το ίδιο με τους άντρες. Σε δεκατέσσερις χώρες της Ευρώπης και συγκεκριμένα στις Βέλγιο, Βουλγαρία, Κροατία, Τσεχία, Κύπρος, Φινλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία και Σλοβενία , υπάρχει χάσμα σχετικά με την χρηματική αποζημίωση των υπαλλήλων . Ουσιαστικά το 13% των γυναικών στην Ευρώπη λαμβάνουν χαμηλότερο μισθό από τους άντρες .

        Αυτές δεν είναι οι μόνες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην εργασία τους. Υπομένουν φαινόμενα όπως σεξουαλική παρενόχληση, απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης και λεκτική βία από ανωτέρους σχετικά με τον τρόπο που εργάζονται. Η ανισότητα αυτή γίνεται ακόμη πιο εμφανής μέσω των προαγωγών, καθώς μόνο το 38 % των γυναικών καταλαμβάνουν υψηλόβαθμες θέσεις , σε σχέση με τους άντρες που κατέχουν το 62% .

         Εν κατακλείδι γίνεται αντιληπτό πως το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων δεν έχει γεφυρωθεί πλήρως στον χώρο εργασίας. Για την αντιμετώπιση του θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες για να επιτευχθεί πραγματική ισότητα, αλλά και για να εξαλειφθούν κάθε είδους διακρίσεις κι ανισότητες εις βάρος του γυναικείου φύλου.

                                              Ελένη – Ευαγγελία Πανίκα

Πηγές : https://www.dnews.gr/eidhseis/ergasiaka/247173/gsee-ta-ergasiaka-dikaiomata-

ton-gynaikon-anisotita-stin-ergasiaki-ekseliksi-kai-tis-amoives

Η ωφέλεια της μουσικής παιδείας για τα παιδιά

     Η ενσωμάτωση της μουσικής εκπαίδευσης στην καθημερινότητα των μαθητών θεωρείται σίγουρα ενδιαφέρουσα και σημαντική. Λίγοι γονείς θα έλεγαν ότι δεν θα ήθελαν τα παιδιά τους να ξέρουν κάτι από μουσική. Μα στην ουσία σαν προτεραιότητα, η μουσική εκπαίδευση δεν είναι στη κορυφή των προτιμήσεων μας, όταν καθημερινά βαλλόμαστε από τα πρέπει της σύγχρονης κοινωνίας. Όμως τι μπορεί να μας προσφέρει η καθημερινή ενασχόληση μας με την μουσική;

       Οι ευεργετικές ιδιότητες της μουσικής μπορεί να μην ευρέως γνωστές στο μαθητικό κοινό, αλλά ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες τονίζουν τα αμέτρητα οφέλη της στην καθημερινότητα των μαθητών.Σύμφωνα με μια καινούρια έρευνα που πραγματοποίησε το πανεπιστήμιου του Vermont, η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου μπορεί να βελτιώσει την προσοχή των παιδιών, τον συναισθηματικό έλεγχο αλλά και να μειώσει το άγχος. Επιπλέον, η μουσική διεγείρει τον εγκέφαλο, βελτιώνοντας όχι μόνο την μνήμη των μαθητών, αλλά και συμβάλει στην επίτευξη υψηλών ακαδημαϊκών ή προσωπικών στόχων. Ακόμα οι μαθητές μαθαίνουν να έχουν υπομονή, να συνεργάζονται, αλλά και να διαθέτουν αυτοπεποίθηση. Εμφανές παράδειγμα αποτελούν τα μέλη μιας ορχήστρας, καθώς για την εκτέλεση ενός μουσικού κομματιού, θα πρέπει να συνεργαστούν μεταξύ τους και να λειτουργήσουν συλλογικά ως ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Επιπροσθέτως η μουσική καλλιεργεί τη δημιουργικότητα και την πειθαρχία στους μαθητές, δύο απαραίτητα εφόδια για την μετέπειτα επαγγελματική τους σταδιοδρομία αλλά και την προσωπική τους ευτυχία.

          Συνοψίζοντας, τα οφέλη της μουσικής παιδιάς είναι αμέτρητα αλλά και άκρως αναγκαία, καθώς όχι μόνο συμβάλουν άμεσα στην διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός εφήβου, αλλά και στην αρμονική συνύπαρξη των μελών ενός συνόλου. Αρκεί όμως η μουσική να μην χρησιμοποιείται με δόλιο τρόπο, προβάλλοντας λανθασμένα πρότυπα και αξίες.

                                           Κωνσταντίνος Μπαλόμπας

Βιβλιογραφία: 

Άρθρο του κ.Γράψα Νικόλαου στην ιστοσελίδα του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτυού 

Άρθρο της Μουσικού παιδαγωγού, Σοφίας Ελευθερίου στην ιστοσελίδα mylittleword.

                               

Ανοσοθεραπεία-το νέο όπλο στην θεραπεία κατά του καρκίνου

   Τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια, η ανοσοθεραπεία αποτελεί σημαντικό μέρος της θεραπευτικής φαρέτρας των επιστημών στην μάχη με τον καρκίνο, αλλάζοντας ριζικά την θεραπευτική αντιμετώπιση και την πορεία ορισμένων μορφών καρκίνου με πολύ κακή πρόγνωση, όπως το μεταστατικό μελάνωμα.

   

Συγκεκριμένα, η ανοσοθεραπεία είναι η θεραπευτική μέθοδος, που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα, στον αγώνα κατά ορισμένων ασθενειών όπως ο καρκίνος. Οι βασικοί τύποι ανοσοθεραπείας ενάντια του καρκίνου είναι τα εμβόλια, που χορηγούνται κυρίως σε υγιείς ανθρώπους ως μετρό πρόληψης. Ακόμα η χορήγηση μονοκλωνικών αντισωμάτων στον ασθενή συγκαταλέγεται στους δραστικότερους τύπους ανοσοθεραπείας, καθώς όχι μόνο επιτίθενται στα καρκινογενή κύτταρα αλλά και συμβάλουν στην δημιουργία αντισωμάτων, δηλαδή ειδικών πρωτεϊνών, που εξουδετερώνουν άλλες πρωτεϊνες – εισβολείς, τα αντιγόνα. Επιπλέον η χρησιμοποίηση αναστολών των σημείων ανοσιακού ελέγχου (Immune Checkpoint Inhibitors) αποτελεί μια πρωτοποριακή θεραπευτική μέθοδος ενάντια του μεταστατικού μελανώματος, καθώς εντοπίζει άμεσα τα ξένα κύτταρα στο ανοσοποιητικό μας σύστημα αδρανοποιώντας τα και προστατεύοντας ταυτόχρονος και τα υγιή κύτταρα του οργανισμού μας.

     Τα πλεονεκτήματα που παρέχει η συγκεκριμένη θεραπεία τόσο στον ασθενή όσο και στον θεράποντα ιατρό είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Αρχικά η ανοσοθεραπεία παρέχει στον εξειδικευμένο ιατρό στοχευμένη καταπολέμηση του καρκίνου, μειώνοντας δραματικά την διάρκεια της θεραπείας. Επιπροσθέτως, η συγκεκριμένη θεραπευτική μέθοδος δεν προκαλεί τόσο σημαντικές παρενέργειες στον ασθενή, όσο η χημειοθεραπεία.

    Συνοψίζοντας η ανοσοθεραπεία αποτελεί μία από τις πιο πρωτοπόρες θεραπευτικές μεθόδους στον χώρο της ιατρικής. Παρέχοντας στους ασθενής μια στοχευμένη και ανώδυνη θεραπεία. Ωστόσο χρίζει στάδια βελτίωσης, καθότι δεν δρα επιτυχώς σε όλα τα ειδή καρκινώματος.

                                       Κωνσταντίνος Μπαλόμπας

Βιβλιογραφία: Άρθρο της Dr. Μαντόυ Νικολαΐδη στην ιστοσελίδα ‘‘Ογκολόγος’’ και το άρθρο του Dr. Πάρη Κοσμίδη στην ιστοσελίδα ‘‘Υγειά’’

Αφιέρωμα στην Μαρία Κάλλας

 

    Η αξεπέραστη φωνή και η μοναδική προσωπικότητα της Μαρίας Καλογεροπούλου την κατέστησαν μια σημαντική παρουσία για την ελληνική μουσική. Η Μαρία Σεσίλια Σοφία Άννα Καλογεροπούλου γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1923 στη Νέα Υόρκη. Μέσω της αξεπέραστης λυρικής της καριέρας κατάφερε να αφήσει πίσω της μια μεγάλη μουσική κληρονομιά όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.

           

Σε ηλικία μόλις 11 ετών κατάφερε να κερδίσει το πρώτο της βραβείο στην γενέτειρά της την Νέα Υόρκη. Δεν άργησε να αναγνωριστεί η σπάνια φωνή της και στην Ελλάδα όταν πλέον εγκαταστάθηκε με την μητέρα και την αδελφή της. Αφού παρακολούθησε τα μαθήματα της διάσημης Ελβίρας ντε Ιντάλγκο και γνώρισε τις φωνητικές ιδιαιτερότητες των ρόλων του ιταλικού ρομαντικού ρεπερτορίου, έθεσε τα πρώτα της βήματα στο χώρο της όπερας.             Σχετικά με την καριέρα της: το 1945 πρωταγωνίστησε στην «Τόσκα» (1942, 1943) , στον «Κάμπο» του Ντ' Αλμπέρ (1944, 1945), στην «Καβαλερία Ρουστικάνα» (1944), στον «Πρωτομάστορα» του Μανώλη Καλομοίρη (1944, το μόνο ελληνικό έργο που τραγούδησε), στον «Φιντέλιο» του Μπετόβεν (1944), και την οπερέτα «Ο Ζητιάνος Φοιτητής» του βιεννέζου συνθέτη Καρλ Μιλέκερ (1945). Ακόμη, η Μαρία Κάλλας κατόρθωσε να εμφανιστεί στην Σκάλα του Μιλάνου το 1950 όπου και συνεργάστηκε με εξαίρετους καλλιτέχνες όπως ο ξακουστός Φράνκο Τζεφιρέλι. Της δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχει σε μεγάλες παραγωγές, όπως η όπερα « Η Εστιάς» του Γκασπάρε Σποντίνι, «η Άννα Μπολένα», «η Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Γκλουκ κ.ά. Συνολικά ενσάρκωσε περισσότερους από 40 διαφορετικούς ρόλους και ηχογράφησε πάνω από 20 ολοκληρωμένα έργα της όπερας. 

            Η Μαρία Καλογεροπούλου τιμήθηκε για τον πλούτο της μουσικής της παραλαμβάνοντας: το Βραβείο Γκράμι για το Σύνολο της Προσφοράς, το αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλυγουντ και το Τάγμα της Αξίας της Δημοκρατίας. 

       

Η πολυτάραχη ζωή της και οι φήμες της εποχής δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τον θαυμασμό και την αγάπη του κόσμου γι' αυτήν. Παρόλ’ αυτά μετά από μεγάλες επιτυχίες η καριέρα της Μαρίας Κάλλας έφτασε στο τέλος της. Ενώ έπασχε από χρόνια κατάθλιψη και διάφορα προβλήματα υγείας η διάσημη μουσικός υπέκυψε και στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 ξεψύχησε στο διαμέρισμά της στο Παρίσι.

            Η πόλη μας γιορτάζει τα 100 χρόνια από την γέννηση της θαυμαστής καλλιτέχνιδος. Πολλές συναυλίες και γκαλά όπερας οργανώνονται από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Περισσότερες πληροφορίες στο: https://www.thessalonikiguide.gr/                                                

                                               Ελίζα Φωτεινίδου

Πηγές:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CE%9A%CE

%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82#

https://www.sansimera.gr/biographies/732