Η συμβολή της ελληνικής μυθολογίας

             Η ελληνική μυθολογία είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο μυθικών ιστορημάτων που

συγγράφηκαν στην αρχαία Ελλάδα από περίφημους Έλληνες συγγραφείς,

ποιητές, ιστοριογράφους, μελετητές, ακόμη και από απλούς πολίτες και αφορούσαν τους

θεούς του Ολύμπου και τους ήρωες, τη φύση του κόσμου και διάφορες πληροφορίες για

την τέλεση τελετουργιών και πρακτικών της λατρείας τους στο δωδεκάθεο. Οι σύγχρονοι

ερευνητές μελετούν την αρχαιοελληνική μυθολογία για να κατανοήσουν τους συμβολισμό

της, τους θρησκευτικούς και πολιτικούς θεσμούς των αρχαίων Ελλήνων, τις αξίες και τα

πιστεύω τους καθώς και εξ’ ολοκλήρου το μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

             Η ελληνική μυθολογία άσκησε ουσιώδη επιρροή στους πολιτισμούς της δύσης 

στους τομείς της φιλοσοφίας, της ιστορίας, της πολιτικής, των τεχνών και των γραμμάτων

και ιδιαίτερα στην λογοτεχνία κατά τα μεταγενέστερα χρόνια της αρχαιότητας. Αποτελεί

βασικό στοιχείο της δυτικής κληρονομιάς και πυροδότησε την έμπνευση για πολλούς

καλλιτέχνες, ποιητές και διανοούμενους του αρχαίου κόσμου οι οποίοι με την βοήθεια της

ελληνικής μυθολογίας έχουν καταφέρει να αποδώσουν σύγχρονες έννοιες και να

ανανακαλούν σχετικότητα με τα κλασσικά μυθολογικά θέματα και τον σύγχρονο κόσμο.

 Η δημοτικότητά της ελληνικής μυθολογίας παρέμεινε στην κορυφή για πολλούς αιώνες. 

           Η τεράστια σημασία του ελληνικού αυτού έργου γίνεται αισθητή μέσα από το πλήθος

δημοσίων κτηρίων μεγάλων διαστάσεων και αξίας, όπως ο Παρθενώνας στην Αθήνα, ο ναός

του Δία στην Ολυμπία και ο ναός του Απόλλωνα στους Δελφούς τα οποία έχουν λάβει

πολλούς επαίνους με τα χρόνια και υπάρχουν ακόμη ως μνημεία και αξιοθέατα του

μεγαλιώδους ελληνικού πολιτισμού. Κατά τον 5 ο αιώνα π.Χ. εμφανίζονται νέοι τρόποι

παρουσίασης των μύθων, το θέατρο και η ποίηση. Μεγάλοι τραγικοί ποιητές μέσα από τα

έργα τους απεικονίζουν με μεγάλη λεπτομέρεια και δεξιοτεχνία τους ελληνικούς μύθους.

Αυτοί είναι ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης. Παράλληλα, κατά τον 6 ο αιώνα π.Χ.

καταγράφονται οι πρώτες δυσπιστίας και η απόρριψη της μυθολογίας από προ-

Σωκρατικούς φιλοσόφους, οι οποίοι αναζήτησαν μία πιο επιστημονική εξήγηση για τα

φαινόμενα και τα γεγονότα. Τέλος, οι πρώτοι ιστορικοί, Ηρόδοτος και Θουκυδίδης, ορίζουν

την απαρχή της μοντέρνας ιστορίας με τα έργα τους όπου τεκμηριώνουν με λιγότερο

αντικειμενική άποψη τα γεγονότα ώστε να αφήσουν ένα «κτήμα ες αεί» για τις επόμενες

γενιές που θα μελετήσουν τα έργα της εποχής.

         Συνοψίζοντας, η ελληνική μυθολογία αποτέλεσε μεγάλη βοήθεια για την ερμηνεία του

αρχαίου κόσμου και άνοιξε τους δρόμους για πολλούς αρχαίους ποιητές και καλλιτέχνες οι

οποίοι δημιούργησαν μεγαλειώδη έργα τέχνης που στολίζουν την ελληνική κουλτούρα

μέχρι και σήμερα. Χωρίς την ελληνική μυθολογία, πολλοί λαοί σε όλο τον κόσμο δεν θα

είχαν καταφέρει να διαμορφώσουν τον δικό τους μοναδικό πολιτισμό και σύστημα αξιών

και πολλά φαινόμενα θα είχαν παραμείνει ανεξήγητα.

                                                                  Αθανασιάδου Γωγώ

ΠΗΓΕΣ:

https://www.worldhistory.org/trans/el/1-11221/

https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%B

A%CE%AE_%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1