Γυναίκες χτυπημένες, βιασμένες, δολοφονημένες, γυναίκες που έχουν
ακούσει κάθε λέξη οργής και θυμού, γυναίκες πληγωμένες από τον «άνθρωπο τους».
Γυναίκες, πλάσματα υπέροχα που ένας άντρας τις φθείρει την ομορφιά επειδή αυτή
έμαθε πως είναι η «θέση» του στην οικογένεια…
Σήμερα, ολοένα και περισσότερες γυναίκες πληγώνονται
συναισθηματικά, σωματικά, ψυχολογικά από τον σύντροφό τους. Η κρίση αυτή στην
οικογένεια φαίνεται να έχει ρίζες πολύ βαθιές. Η αστικοποίηση και οι ρυθμοί της
καθημερινότητας καταπιέζουν τον άνδρα, σε βαθμό τόσο μεγάλο που η μόνη του
προσωπική εκτόνωση είναι η οικογένεια του. Εκεί που νιώθει την ασφάλεια να
επιβληθεί. Εκεί που του έμαθαν ότι μπορεί να επιβληθεί, γιατί είναι άντρας. Η
προκατάληψη αυτή, ακόμη, τείνει τον άντρα να δείξει την βίαιη μεριά του, μια
μεριά που θυμίζει κτήνος. Η επιστροφή αυτή του άντρα στην πράξη με γνώμονα το
ένστικτό του είναι αυτή που επιστρέφει την κοινωνία του 21ου αιώνα στον
μεσαίωνα. Παράλληλα, η οικονομική κρίση έχει παίξει τον ρόλο της στις δυσκολίες
που έχει, πλέον, να αντιμετωπίσει μια οικογένεια. Οι μισθοί, λοιπόν, μειώνονται
και τα προβλήματα αυξάνονται. Η γυναίκα δεν έχει τον έλεγχο των χρημάτων που
βγάζει, και νιώθει καταπιεσμένη στο ίδιο της το σπίτι.
Η βία δεν είναι μόνο σωματική. Βία είναι η συνεχής προσβολή και μείωση, ο ακατάπαυστος έλεγχος. Βία είναι η ανασφάλεια που αισθάνεσαι κοντά του. Ακόμη κι αν δεν είναι όλο το σύνολο των ανδρών έτσι, είναι τόσο πολλά τα φαινόμενα βίας στις γυναίκες σήμερα, που το να πράξουμε είναι πλέον αναγκαίο. Λέμε όχι στη βία. Λέμε ναι στον σεβασμό.
Γεωργία Κωνσταντινίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου