Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

Εποχή ''φόβου''.... ή τόλμης;

                                              

      Με αφορμή τις 16 γυναικοκτονίες που σημειώθηκαν το 2021 θα ήθελα να θίξω πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζονται οι γυναίκες από τους άντρες σήμερα και γιατί συμβαίνουν γυναικοκτονίες και όχι ανδροκτονίες.

      Ένα θέμα που φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα την κοινωνία μας το τελευταίο διάστημα είναι η θέση της γυναίκας καθώς αντιμετωπίζεται με βία και απάνθρωπους τρόπους. Σε όλη την Ελλάδα καταγράφηκαν 16 γυναικοκτονίες που διαπράχθηκαν από άντρες συζύγους, συντρόφους, συγγενείς ή αγνώστους. Καταγράφηκαν μία με δύο κάθε μήνα, που είναι ένας μεγάλος αριθμός. Όλες αυτές οι γυναίκες δεν δολοφονήθηκαν τυχαία. Οι συγκεκριμένες κακοποιούνταν ή τρομοκρατούνταν από τους δράστες τους. Πολλές μάλιστα είχαν καταγγείλει κάποια συμβάντα στην αστυνομία.

      Τα ερωτήματα σε όλον αυτό τον παραλογισμό είναι γιατί όλες είναι γυναίκες και όχι άντρες; Και γιατί οι άντρες φτάνουν σε τέτοιο ακραίο σημείο; Η απάντηση είναι μία. Οι γυναίκες θεωρούνται πιο αδύναμες από τους άντρες και έτσι γίνονται τα εύκολα θύματα. Επίσης ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ να μιλήσουν και να ζητήσουν βοήθεια. Οι άντρες αυτό το εκμεταλλεύονται και έτσι παίρνουν το πάνω χέρι και συνεχίζουν την κακοποίηση χωρίς σταματημό και στο τέλος φτάνουν σε αυτό το τραγικό σημείο. Φυσικά και αυτοί για να διαπράξουν τέτοια εγκλήματα είναι ''άρρωστοι''.

      Οι γυναίκες από την άλλη, κάποιες απελπισμένες με αυτά που βιώνουν και κάποιες άλλες έχοντας αποδεχτεί αυτές τις καταστάσεις σωπαίνουν ή φοβούνται και έτσι δεν κάνουν τίποτα. Αυτό είναι τεράστιο λάθος. ΚΑΜΙΑ γυναίκα ό,τι και να κάνει, όπως και να είναι δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά. Η λέξη φόβος πρέπει να βγει από το μυαλό όλων μας και να αντικατασταθεί με τις λέξεις τόλμη, δύναμη και αποφασιστικότητα.

     Δεν είναι δυνατόν τον 21ο αιώνα να γίνονται τέτοια πράγματα και οι γυναίκες να περνάνε βάναυσα βασανιστήρια και στο τέλος να βρίσκουν άδικο θάνατο. Με αυτό το τρόπο η κοινωνία δεν παίρνει καλά παραδείγματα και οι γυναίκες φοβούνται από το να βγουν έξω μέχρι για το αν πρέπει να βάλουν τη σχέση τους στο σπίτι τους ή όχι.

  Για να σταματήσει λοιπόν όλο αυτό οι φωνές των γυναικών πρέπει να ακούγονται δυνατά και να λαμβάνουν άμεση βοήθεια προτού να είναι αργά. Οπότε ας ενωθούμε όλες μαζί και ας στηρίξουμε η μία την άλλη για να σταματήσουμε να ζούμε σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία. Εμείς επιλέγουμε αν θα ζούμε με φόβο ή χωρίς!!!

                                                    ΧΡΥΣΑ  ΜΠΑΡΔΟ

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η μουσική ως μέσο έκφρασης

  Η μουσική είναι μία από τις πιο σημαντικές τέχνες. Από την αρχαιότητα ακόμη βλέπουμε την σημασία της για διάφορους πολιτισμούς αλλά και τι...