Το μουσείο του μέλλοντος

 

Το Ντουμπάι άνοιξε το Μουσείο του Μέλλοντος, μια ματιά στον κόσμο σε 50 χρόνια

Τις πόρτες του «Μουσείου του Μέλλοντος» (MOTF) άνοιξε το Ντουμπάι και χαρακτηρίζεται ως το πιο υψηλής τεχνολογίας και όμορφο αξιοθέατο στη χώρα, αν όχι σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Χτισμένο δίπλα στους Emirates Towers, το μουσείο που άνοιξε  22/02/2022,  σηματοδοτεί μια ματιά στον κόσμο σε 50 χρόνια από τώρα, εκθέτοντας και προβλέποντας πώς οι λύσεις επόμενης γενιάς – από την τεχνητή νοημοσύνη στην επαυξημένη πραγματικότητα και τον εντοπισμό πιθανών απειλών – μπορούν να βελτιώσουν και να φέρουν επανάσταση στην ανθρωπότητα για το καλύτερο

Το Μουσείο του Μέλλοντος είναι ένα μωσαϊκό στοιχείων — από το εικονικό στο φυσικό. Θα είναι μια πλατφόρμα για την ανταλλαγή ποικίλων και ριζικά διαφορετικών ιδεών, φιλοσοφιών και πνευματικών μαθημάτων και εμπειριών.

Ως χώρος και κέντρο έμπνευσης, το μουσείο θα βοηθήσει στην εξεύρεση λύσεων σε προβλήματα για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου για το αύριο. Θα είναι ένα μέρος για να μάθετε και να εξερευνήσετε τις δυνατότητες και να δημιουργήσετε κάτι νέο.

Σχεδιασμένο για να είναι «αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό επίτευγμα», το μουσείο είναι ένα σχήμα δακτυλίου με ένα κενό στο κέντρο του, που κάθεται σε έναν τύμβο καλυμμένο με γρασίδι.

Πρόκειται για ένα κτίσμα ύψους 77 μέτρων, το οποίο δεν χρησιμοποιεί ούτε μία υποστηρικτική κολώνα. Έχει σπειροειδές σχήμα και αποτελείται από 1,024 πάνελ από ανοξείδωτο ατσάλι, τα οποία κατασκευάστηκαν με τη βοήθεια ειδικών ρομπότ. Το σχήμα του αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα, η πράσινη βάση του την γη, ενώ το κενό «το άγνωστο μέλλον και έχει ήδη αναγνωριστεί από το National Geographic ως ένα από τα 14 ομορφότερα μουσεία του κόσμου

 Ο φουτουριστικός σχεδιασμός της αστραφτερής δομής σε σχήμα δαχτυλιδιού είναι συμβολικός. Η κυκλική δομή αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα. κάθεται στην κορυφή ενός πράσινου τύμβου που αντιπροσωπεύει τη γη, και το κενό αντιπροσωπεύει το άγνωστο μέλλον.

Με έκταση 30.000 τετραγωνικών μέτρων και επτά ορόφους, το MOTF ύψους 23 τετραγωνικών μέτρων, έχει πολλούς ορόφους αφιερωμένους σε διαφορετικές εμπειρίες. Οι τρεις όροφοι περιλαμβάνουν εκθέσεις που επικεντρώνονται στην ανάπτυξη πόρων του εξωτερικού διαστήματος, των οικοσυστημάτων και την βιομηχανική, μαζί με την υγεία και την ευημερία

Ένας άλλος όροφος θα παρουσιάσει τεχνολογίες του κοντινού μέλλοντος που στοχεύουν να φέρουν επανάσταση στον κόσμο αντιμετωπίζοντας προκλήσεις σε τομείς που περιλαμβάνουν την υγεία, το νερό, τα τρόφιμα, τις μεταφορές και την ενέργεια. Ο τελευταίες όροφος αφορά τα μικρά παιδιά – αφιερωμένος στα παιδιά για να εξερευνήσουν και να λύσουν προκλήσεις με τον δικό τους τρόπο για να γίνουν οι «μελλοντικοί μας ήρωες», αναφέρει η ιστοσελίδα του μουσείου

Τέλος, την πρόσοψη του μουσείου «τυλίγουν» αποσπάσματα από τον Αλ Μακτούμ με ένα από αυτά να γράφει: «Μπορεί να μη ζούμε για εκατοντάδες χρόνια, αλλά τα προϊόντα της δημιουργικότητάς μας μπορούν να αφήσουν μια κληρονομιά πολύ αφότου έχουμε φύγει. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που μπορούν να το φανταστούν, να το σχεδιάσουν και να το εκτελέσουν. Δεν είναι κάτι που περιμένεις, αλλά κάτι που δημιουργείς

https://www.iefimerida.gr/design/ntoympai-anoixe-moyseio-mellontos-pio-omorfo-ktirio

https://www.in.gr/2022/02/22/b-science/future/ntoumpai-mouseio-tou-mellontos-allazei-ton-pagkosmio-xarti-oloklirou-tou-kosmou/

New York Post

Παναγία η Αχειροποίητος

                                     

Περιδιαβαίνοντας στο κέντρο της πόλης, είναι δύσκολο να μην εστιάσει κανείς στον Ιερό ναό Παναγίας Αχειροποιήτου. Βρίσκεται στην οδό Αγίας Σοφίας, απέναντι από την πλατεία Μακεδονομάχων. Ανήκει σε μια από τις αρχαιότερες χριστιανικές εκκλησίες και αποτελεί σημαντικό δείγμα της βυζαντινής εποχής. Χρονολογείται  τον 5^ο αιώνα  και χτίστηκε πάνω σε ερείπια δημόσιων ρωμαϊκών λουτρών. Είναι αφιερωμένη στη Θεοτόκο και οφείλει την ονομασία της στη δημιουργία της εικόνας του ναού, όχι από ανθρώπινο χέρι, αλλά από θεϊκή παρέμβαση (αχειροποίητη). 

Η εκκλησία αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί ως χριστιανικός ναός, αργότερα, με την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς το 1430, μετατράπηκε σε τζαμί μέχρι την απελευθέρωση της πόλης το 1912. Ο ναός λειτούργησε ως χριστιανική εκκλησία ξανά το 1930. Ο ναός χρησιμοποιήθηκε ως καταυλισμός πυρόπληκτων της πυρκαγιάς το 1917 που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης της Θεσσαλονίκης και έχει φιλοξενήσει πρόσφυγες από τη Μ. Ασία το 1922. 

Αξιοσημείωτος είναι και ο διάκοσμος της εκκλησίας, αποτελούμενος από περίτεχνα ψηφιδωτά και ξεχωριστούς κίονες με μάρμαρο από την Προποντίδα. Οι τοιχογραφίες του ναού, οι οποίες παρουσιάζουν στρατιωτικούς αγίους που μαρτύρησαν, υπέστησαν σοβαρές φθορές κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Η Αχειροποίητος ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο της παλαιοχριστιανικής τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής με υπερώα, η οποία καταλήγει στα ανατολικά σε ημικυκλική αψίδα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σύνθετα ιωνικά κιονόκρανα, σημαντικό δείγμα αρχιτεκτονικής. Η Αχειροποίητος, λοιπόν, είναι αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της πόλης που αξίζει ο καθένας μας να επισκεφθεί.

ΖΟΡΚΑΔΗ ΡΑΦΑΕΛΑ

Πηγές: http://odysseus.culture.gr, Thessaloniki-sightseeing.com, https://thesekdromi.gr, thessgiatro.gr

https://el.wikipedia.org, https://www.thessalonikiguide.gr

 

Η Γερμανική Εκπαίδευση- κάνοντας ένα ταξίδι στην Έσση (Hessen)

                 Η Γερμανία χωρίζεται σε 16 ομόσπονδα κρατίδια (Bundesländer), που έχουν παραδοσιακά αυξημένο βαθμό αυτονομίας από την κεντρική κυβέρνηση σε πολλά θέματα, όπως και στην εκπαίδευση.

                                
      Στην Έσση της Γερμανίας στο νηπιαγωγείο τα παιδιά 3-6 ετών μαθαίνουν γραφή και ορθογραφία και κυρίως μαθαίνουν να εκφράζονται. Λίγο καιρό πριν τις διακοπές (μία εβδομάδα πριν την 1 Ιουλίου) ή μια εβδομάδα πριν την λήξη των διακοπών, τα παιδιά που θα εισαχθούν στην Α΄ Δημοτικού πηγαίνουν στο σχολείο εγγραφής και προσαρμόζονται με το περιβάλλον κάνοντας κανονικό μάθημα γερμανικής γλώσσας μόνο κάθε απόγευμα εκείνη την εβδομάδα.

      Έπειτα, στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, ξεκινάνε τα δημοτικά σχολεία. Φυσικά εκτός από το έθιμο του αγιασμού οι γονείς φτιάχνουν στο παιδί ένα τεράστιο χωνί (Schultütte ή Zuckertütte) το οποίο το γεμίζουν με διάφορα γλυκά (Bon-Bons).   

    Τα δημοτικά (Grundschule) είναι τετρατάξια. Όσο μεγαλύτερη είναι η τάξη, τόσο πιο αργά τελειώνουν τα μαθήματα. Όπως στην Ελλάδα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχουμε ξεχωριστό καθηγητή για κάθε μάθημα, το ίδιο ισχύει και στην Γερμανία από το δημοτικό  έως το Λύκειο. Ακόμη, τα παιδιά μέχρι να τελειώσουν το Δημοτικό μαθαίνουν τη γερμανική γραφή σε καλλιγραφικά που είναι γνωστή ως Schreibschrift, να γράφουν σε κενό χαρτί χωρίς γραμμές σωστά και να γράφουν με πένα.

       Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίζεται σε 2 κλάδους. Από την 5η έως την 9η τάξη είναι το “Γυμνάσιο”, το Hauptschule, όπου οι μαθητές συνεχίζουν την βασική εκπαίδευση του δημοτικού, κάνουν το μάθημα του Επαγγελματικού Προσανατολισμού και μπαίνουν στην διαδικασία των προαγωγικών εξετάσεων. Στη συνέχεια είναι το “Λύκειο” που ονομάζεται Gymnasium (ΓΕΛ) ή Realschule ( ΕΠΑΛ) το οποίο είναι από την 10η τάξη έως την 12η τάξη. Οι μαθητές παίρνουν τον προσανατολισμό που τους ενδιαφέρει από την 10η τάξη με μοναδικό στόχο το Abitur (αντίστοιχες πανελλαδικές), που έχει ισχύ και ως απολυτήριες εξετάσεις και ως εισαγωγικές στα πανεπιστήμια.

                                  
Τέλος, θα ήθελα να διατυπώσω την εμπειρία μου ως μαθητής στη Γερμανία, η οποία θα παραμείνει αξέχαστη λόγω της δύσκολης αποδοχής και προσαρμογής με τα άλλα παιδιά. Ήταν δύσκολη η καθημερινότητα μαζί τους ως ξένος, με τη γλώσσα, με τη δυσκολία των υπόλοιπων μαθημάτων σε ξένη γλώσσα και ήταν άθλος να πολεμώ καθημερινά για πέντε ολόκληρα χρόνια όλη αυτή την κατάσταση.  

                                   Γρατσάνης Νικόλαος.

 Πηγή εικόνων :  Google Εικόνες

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ;

Στην καθημερινότητά μας συναντάμε πολλά άτομα με αναπηρία. Δυστυχώς τα περισσότερα από αυτά τα άτομα πέφτουν θύματα bullying και ρατσισμού. Όπως και όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι, ασχέτως από το χρώμα ή τη θρησκεία και τις συνήθειές τους, έχουν δικαιώματα και αυτά. Κάποιοι ίσως να μην είναι αρκετά ώριμοι για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση σωστά, χωρίς να προσβάλλουν τα άτομα με αναπηρία.

Προσωπικά έχω βρεθεί μπροστά σε μερικά περιστατικά και έχω αισθανθεί πολύ άβολα, διότι μπορώ να διακρίνω πως δεν υπάρχει σεβασμός ανάμεσά μας. Είναι πολύ άσχημο να βλέπεις τον συνάνθρωπό σου να βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση και να μην ξέρεις πραγματικά πώς να αντιδράσεις. Κανονικά, όλο αυτό θα πρέπει να σταματήσει, να βάλουμε όλοι μαζί ένα τέλος στο ρατσισμό και στο bullying. Είτε γεννήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι έτσι, είτε στην πορεία της ζωής τους βρέθηκαν σε κάποιο ατύχημα, δεν είναι από δική τους επιλογή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες που μπορούν και ζουν έτσι και ακόμα πιο πολύ τους συγχαίρω που συνεχίζουν και είναι δυνατοί μετά από προσβλητικά σχόλια που δέχονται καθημερινά.

Το να είσαι κωφάλαλος, ή τυφλός, ή σε αναπηρικό καροτσάκι, δεν σημαίνει πως είσαι αδύναμος και ανήμπορος. Μπορείς να καταφέρεις πολλά περισσότερα από όσα νομίζεις. Γι’ αυτό, σαν κοινωνία έχουμε δημιουργήσει-χτίσει κτίρια και έχουμε προσθέσει στους δρόμους βοηθητικά μέσα για να βοηθάμε τους ανθρώπους αυτούς. Όπως για παράδειγμα η σχολή τυφλών,  τα φανάρια με ήχο στους δρόμους, καθώς και οι ράμπες για τα αναπηρικά καροτσάκια. Η νοηματική γλώσσα, είναι και αυτή ένα μέσω επικοινωνίας εξίσου  σημαντικό. Με αυτόν τον τρόπο, σαν κράτος τους βοηθάμε και τους ωθούμε να κάνουν πράγματα που πίστευαν πως είναι αδύνατο να καταφέρουν.

Παρόλο που ο ρατσισμός και η κακή συμπεριφορά προς αυτούς τους ανθρώπους συνεχίζεται, οι περισσότεροι προσπαθούμε να τους ενθαρρύνουμε να κάνουν πράγματα και δραστηριότητες.  Με τον αρμόζοντα πάντα σεβασμό πετύχαμε σε ικανοποιητικό βαθμό αυτό το στόχο, και δεν πρόκειται να σταματήσουμε εκεί μέχρι να πετύχουμε ακόμα περισσότερα, έτσι ώστε σε κανέναν πολίτη με αναπηρία να μη λείψει τίποτα και να αισθάνεται πάντα  μέλος μιας κοινωνίας χωρίς διακρίσεις.

                              ΝΙΤΣΟ ΡΑΦΑΕΛΑ 

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΓΑΛΕΡΙΑΝΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ

 Γαλεριανό συγκρότημα. Μια εικονική περιήγηση/The galerian complex.A visual tour - YouTube

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - Γαλεριανό Συγκρότημα - YouTube

Ο ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ

Οργανικό και αναπόσπαστο τμήμα του τεράστιου και μεγαλοπρεπούς ανακτορικού συγκροτήματος του Καίσαρα Γαλέριου, αποτελούσε, τη ρωμαϊκή εποχή, ο Ιππόδρομος της Θεσσαλονίκης ο οποίος χτίστηκε στις αρχές του 4^ου αι. μ.Χ. από τον Γαλέριο. Η συνολική του έκταση υπολογίζεται περίπου στα 30.000 τ.μ. Ο Ιππόδρομος ήταν κατασκευασμένος σε άμεση επαφή με τα ανατολικά τείχη της πόλης και βρισκόταν μεταξύ των τειχών και των ανακτόρων του Γαλέριου. Λειτουργούσε ως χώρος ψυχαγωγίας και κοινωνικής δραστηριότητας. Διεξάγονταν ιππικοί αγώνες, αρματοδρομίες και μονομαχίες. Είχε χωρητικότητα πάνω από 15.000 θεατές. Επιπλέον, στο χώρο αυτόν, ο αυτοκράτορας ενημέρωνε και επικοινωνούσε με τους πολίτες για μείζονα θέματα που απασχολούσαν τους κατοίκους. Το τέλος της λειτουργίας του Ιπποδρομίου σήμανε η σφαγή 7.000 Θεσσαλονικέων μετά από εντολή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου, ως τιμωρία για τη δολοφονία του Γότθου διοικητή της πόλης Βουτέριχου.

Ο ρωμαϊκός Ιππόδρομος αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της κοινωνική και πολιτικής ζωής της Θεσσαλονίκης για τουλάχιστον τρεις αιώνες και σήμερα το μη κατεστραμμένο μέρος του βρίσκεται τμηματικά θαμμένο κάτω από το τσιμέντο της σύγχρονης πόλης.

 Απ’ τον φημισμένο Ιππόδρομο σήμερα σώζονται ελάχιστα ερείπια επάνω στα οποία έχουν χτιστεί πολυώροφα κτήρια, συνεπώς δεν είναι ορατά και επισκέψιμα.

                                      ΜΑΓΗΣ ΜΑΚΗΣ

ΠΗΓΕΣ

https://cityculture.gr/o-romaikos-ippodromos-tis-thessalonikis-mnimes-zontanevoun-sta-krimmena-eripia-tou/

https://thessaloniki4all.gr/el/places/ρωμαϊκή-εποχή/ιππόδρομος

https://thessaloniki.gr/locations/ιππόδρομος/

Συμβουλές του Ευρωκοινοβουλίου για να προστατευόμαστε στο διαδίκτυο

 

Με χρήσιμες συμβουλές εξοπλίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τους πολίτες στην ασφαλή περιήγησή τους στο διαδίκτυο.

Το διαδίκτυο είναι κομμάτι της ζωής μας πλέον. Σχεδόν όλες οι δραστηριότητές μας, είτε για εργασία είτε για ψυχαγωγία περνάνε από το ιντερνετ πλέον.

Η ΕΕ πιέζει τους τηλεπικοινωνιακούς φορείς να προστατεύσουν τα δίκτυα της ΕΕ από απάτες στον κυβερνοχώρο. Οι παρακάτω συμβουλές μπορούν να μας βοηθήσουν να είμαστε ασφαλείς, καθώς χρησιμοποιπούμε το διαδίκτυο και δουλεύουμε εξ αποστάσεως

Είμαστε προσεκτικοί με ανεπιθύμητα email, SMS και τηλεφωνήματα, ειδικά εάν αυτά χρησιμοποιούν την κρίση για να μας πιέσουν να παρακάμψουμε τις συνήθεις διαδικασίες ασφαλείας. Οι επιτιθέμενοι γνωρίζουν ότι συχνά είναι πιο εύκολο να ξεγελάσουν τους ανθρώπους από το να τους εκθέσουν σε ένα πολύπλοκο σύστημα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι οι τράπεζες και άλλoi φορείς δεν θα ζητήσουν ποτέ να αποκαλύψουμε κωδικούς πρόσβασης.

• Ασφαλίζουμε το οικιακό μας δίκτυο. Αλλάζουμε τον προεπιλεγμένο κωδικό πρόσβασης για το Wi-Fi δίκτυό μας με έναν πιο ισχυρό. Περιορίζουμε τον αριθμό των συσκευών που είναι συνδεδεμένες στο δίκτυο αυτό και επιτρέπουμε την πρόσβαση μόνο σε αυτούς που εμπιστευόμαστε.

• Προστατεύουμε το δίκτυό μας. Βεβαιωνόμαστε ότι έχουμε αλλάξει τον κωδικό του, ότι έχουμε ενημερώσει όλα τα συστήματα και τις εφαρμογές μας. Μάλιστα, είναι απαραίτητη η εγκατάσταση λογισμικού προστασίας από ιούς.

• Δυναμώνουμε τους κωδικούς πρόσβασής μας. Θυμόμαστε να χρησιμοποιούμε μεγάλους και περίπλοκους κωδικούς πρόσβασης, οι οποίοι περιλαμβάνουν αριθμούς, γράμματα και ειδικούς χαρακτήρες.

• Οικογένεια και επισκέπτες. Τα παιδιά και τα άλλα μέλη της οικογένειάς μας μπορούν να διαγράψουν κατά λάθος, ή να τροποποιήσουν πληροφορίες, ή ακόμα χειρότερα, να «μολύνουν» τυχαία τη συσκευή μας. Να μην επιτρέπουμε, λοιπόν, τη χρήση συσκευών από άλλα μέλη τις οικογένειας χωρίς επίβλεψη, οπωσδήποτε όσον αφορά τις συσκευές που χρησιμοποιούμε για την εργασία μας.

https://www.iefimerida.gr/tehnologia/symboyles-prostateyomaste-apo-kybernoepitheseis

Συνέντευξη του Δ. Παπαευαγγέλου

 Ο Δημήτρης Παπαευαγγέλου γεννήθηκε το 2005 και ασχολείται συστηματικά με το ποδόσφαιρο από πολύ μικρή ηλικία. Η αγάπη του για το άθλημα αυτό τον οδήγησε μέχρι και στο να ενταχθεί στην ομάδα του ΠΑΟΚ η οποία βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, εκτός της μόνιμης κατοικίας του, την Κατερίνη. Έτσι τα τελευταία επτά χρόνια η ζωή του έχει μοιραστεί σε δύο πόλεις, χωρίς αυτό να τον εμποδίζει να είναι συνεπής σε όλες του τις υποχρεώσεις. Μέσα από την συνέντευξη του μας δίνεται η δυνατότητα να μάθουμε περισσότερα όσον αφορά την αγάπη του για το ποδόσφαιρο.

 Σε ποια ηλικία και γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

Άρχισα να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο στην ηλικία των πέντε ετών, καθώς μου άρεσε να ασχολούμαι με αυτό στον ελεύθερο μου χρόνο.

Από ποια ομάδα ξεκίνησες;

Η πρώτη μου ομάδα ήταν η ακαδημία Olympian.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής;

Πρότυπο μου είναι ο Cristiano Ronaldo παρόλο που δεν αγωνιζόμαστε στην ίδια θέση, τον θαυμάζω για τις ποδοσφαιρικές και αθλητικές του ικανότητες.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον;

Σίγουρα στο μέλλον θα ήθελα να συνεχίσω να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο. Ένα από τα όνειρα μου όμως που επιθυμώ να πραγματοποιήσω είναι να ενταχθώ σε μία από τις ομάδες της Αγγλίας, γιατί είναι ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα στον κόσμο. Γνωρίζω όμως πως μόνο μέσα από την προσωπική προσπάθεια και την σκληρή δουλειά μπορεί κάποιος να καταφέρει κάτι τέτοιο, για αυτό και είμαι αποφασισμένος να βάλλω τα δυνατά μου για να το πετύχω!

Πως αισθάνεσαι που αποτελείς μέλος μιας τόσο ιστορικής ομάδας, όπως είναι ο ΠΑΟΚ;

Είμαι πολύ χαρούμενος και ευγνώμων που ανήκω σε μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ελλάδας, όπως είναι ο ΠΑΟΚ και θα συνεχίσω να δουλεύω για να παραμείνω σε αυτόν.

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή σου και ποια η χειρότερη στην μέχρι τώρα πορεία σου;

Πριν  από περίπου έναν χρόνο είχα υποστεί έναν τραυματισμό στα γόνατά μου, ο οποίος με κράτησε πίσω έξι μήνες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο να μην πέσει η ψυχολογία μου αλλά να πεισμώσω και να καταφέρω να γυρίσω γρήγορα πίσω. Αυτή ήταν για εμένα η χειρότερή μου στιγμή. Τώρα όσον αφορά την καλύτερη μου στιγμή σίγουρα είναι αρκετές, αλλά ξεχωρίζω το κύπελλο που κατακτήσαμε με την ομάδα μου το καλοκαίρι του 2016 στο Παρίσι της Γαλλίας, καθώς υπήρχε πολύ μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ των ομάδων.

 Πως περνάς τις ώρες σου εκτός γηπέδου και προπονήσεων ;

Φροντίζω να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου, την οποία επισκέπτομαι σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο. Επίσης, τις Κυριακές που έχω περισσότερο χρόνο και είναι μέρα ξεκούρασης χαλαρώνω κάνοντας διατάσεις, παγοθεραπεία και μασάζ.

Τι σημαίνει για σένα το ποδόσφαιρο;

Το ποδόσφαιρο για εμένα είναι ένας τρόπος ζωής, γιατί μέσα από αυτό γνώρισα και απέκτησα φιλές, έμαθα να έχω πειθαρχία και να σέβομαι τους αντιπάλους μου με τον καλύτερο τρόπο. Αυτή είναι όλη μου η ζωή!!! Πολλοί άνθρωποι λένε ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει σχέση με τη ζωή. Για πολλούς είναι εύκολο να κατακρίνουν τους παίκτες. Βλέπουν τους παίκτες χωρίς παιδεία, αμόρφωτους, με κακό τρόπο έκφρασης. Κανείς δεν ξέρει όμως τι θυσία, ατελείωτες ώρες προπόνησης μπορεί να κάνει κάποιος για να παίξει και να φθάσει ψηλά στο ποδόσφαιρο. Πίσω από έναν ποδοσφαιριστή υπάρχει μια χαμένη νεότητα. Χάνουμε οικογενειακές στιγμές, σχολικά ταξίδια, εξόδους, διακοπές. Και πάλι πολλοί άνθρωποι ακόμα και μορφωμένοι άνθρωπο ακούω να λένε “τρέχουν για ένα πετσί προσπαθώντας να τη βάλλουν στα δίχτυα” .

                                    Επιμέλεια Κλαούντια Τ.

Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης

Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης ανάμεσα στην Εγνατία Οδό και την οδό Αγίου Δημητρίου στη βόρεια πλευρά της πλατείας Αριστοτέλους. Η Αρχαία Αγορά αποτελούσε το κοινωνικό, οικονομικό, διοικητικό, πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Η Ρωμαϊκή Αγορά της Θεσσαλονίκης, που για τρεις περίπου αιώνες αποτέλεσε κύριο σημείο αναφοράς της πόλης, καθώς και διοικητικό κέντρο, ανεγέρθηκε στη Θεσσαλονίκη κατά το τέλος του 2^ου αιώνα και το πρώτο τρίτο του 3^ου αιώνα μ.Χ. Χτίστηκε ως κάτι αντίστοιχο προς την ελληνική Αγορά, με αρχέτυπο όμως το κέντρο της Ρώμης. Την  ίδια εποχή διαμορφώθηκαν πανομοιότυπες αγορές σε όλη τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο το συγκρότημα της Ρωμαϊκής Αγοράς υπέστη αλλαγές, διατήρησε ωστόσο κάποιες από τις λειτουργίες του σαν κοινωνικό κέντρο της πόλης.

Στη Ρωμαϊκή Θεσσαλονίκη, οι κύριοι οδικοί άξονες ήταν η σημερινή οδός Εγνατία, που ξεκινούσε από την Πύλη του Βαρδαρίου και κατέληγε στην Κασσανδρεωτική Πύλη του ανατολικού άκρου της πόλης, και μία οδός κάθετη προς την Εγνατία που πιθανώς διέσχιζε την πόλη από τη θάλασσα μέχρι την Ακρόπολη. Στο σταυροδρόμι αυτών των οδών βρισκόταν η Ρωμαϊκή Αγορά.

Κατά τη Ρωμαϊκή Περίοδο η Αγορά είχε δύο πλατείες: αυτή που περιλαμβάνει την Κρυπτή Στοά, το Μουσείο της Ρωμαϊκής Αγοράς και το Ωδείο και αυτή που στα βυζαντινά χρόνια λειτουργούσε ως ανοιχτή πλατεία χωρίς στοές και παραμένει κάτω από το ανώτερο τμήμα της Πλατείας Αριστοτέλους χωρίς να έχει ερευνηθεί. Αποτελούνταν από μία μεγάλη ορθογώνια πλατεία με ίχνη μαρμάρινων πλακοστρώσεων στο βορειοδυτικό τμήμα της  με μεγάλες κιονοστοιχίες, ένα Ωδείο – βουλευτήριο με διαμορφωμένες κτιστές κερκίδες και σκηνή στο ανατολικό τμήμα της και το  ισόγειο τμήμα πολυώροφης στοάς στο νότιο τμήμα της. Ακόμη στη νοτιοανατολική γωνία του χώρου έχει αποκαλυφθεί ένα τμήμα λουτρικού συγκροτήματος.

Νότια του αρχαιολογικού χώρου και κοντά στα Λουτρά Παράδεισος βρίσκονταν οι περίφημες Μαγεμένες. Σήμερα βρίσκονται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.

Στη δυτική πλευρά της αρχαίας πλατείας υπάρχει η είσοδος προς το υπόγειο Μουσείο που περιλαμβάνει μια αίθουσα με τη μόνιμη έκθεση της Αγοράς, μια αίθουσα για τις περιοδικές εκθέσεις και ένα μικρό αμφιθεατρικό χώρο εκδηλώσεων.

                               ΓΡΑΤΣΑΝΗΣ ΝΙΚΟΣ

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE_%CE%91%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82

https://cityportal.gr/place/arxaia-agora-rwmaikh-agora-thessalonikhs-153900-1351-1072-0/

Οι δύο όψεις του… Έλληνα

Ο ελληνικός λαός βρισκόταν στο προσκήνιο του πολιτισμού της γης από τις απαρχές του. Η συμβολή του στην παγκόσμια ιστορία είναι αδιαμφισβήτητη και διατηρεί ξεχωριστή θέση στην ιστορία αυτή. Αναμφίβολα, η πορεία των Ελλήνων είναι στενά συνδεδεμένη με την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα τους. Ωστόσο, ο χαρακτήρας του Έλληνα έχει δύο όψεις, τελείως αντίθετες η μια από την άλλη, οι οποίες τον οδήγησαν στην κορυφή και το μηδέν αντίστοιχα.

Από τη μια, ο ελληνικός λαός παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο σύνολό του, τα οποία συνέβαλαν στην ιστορική του πορεία. Πρώτ’ απ’ όλα, απ’ αρχαίων χρόνων έγινε εμφανής η ευστροφία και η εξυπνάδα του. Πιο συγκεκριμένα, η πρόοδος που σημείωσαν οι αρχαίοι Έλληνες σε πνευματικό και πολιτιστικό τομέα ήταν ραγδαία και αποτέλεσε στοιχείο επιρροής για άλλους λαούς. Ωστόσο, η ευστροφία του Έλληνα δε βρίσκεται μόνο στο τότε, καθώς τα ελληνικά μυαλά συνεχίζουν να συμβάλλουν τα μέγιστα στην επιστημονική και, γενικότερα, πολιτισμική εξέλιξη. Επομένως, γίνεται φανερό πως πρόκειται για ένα λαό με «έξυπνα» γονίδια.

Παράλληλα, το χαρακτηριστικό για το οποίο είναι διάσημος ο ελληνικός λαός είναι η φιλοξενία του. Η «αγάπη για τον ξένο» αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του χαρακτήρα του και κάτι το οποίο επιδεικνύουν με κάθε ευκαιρία. Απόδειξη αυτού αποτελούν τα λόγια των επισκεπτών της χώρας οι οποίοι το πρώτο στο οποίο αναφέρονται, όταν ερωτώνται για τον λαό, είναι η φιλοξενία του. Το χαρακτηριστικό αυτό εν μέρει δημιουργεί την αξιαγάπητη εικόνα του Έλληνα σε όλο τον κόσμο.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, οι Έλληνες έχουν την τάση να χρησιμοποιούν τα αξιοθαύμαστα χαρακτηριστικά τους για τον λάθος σκοπό. Η τάση τους αυτή τους οδήγησε από τεράστιες επιτυχίες σε τραγωδίες και συνθέτει την δεύτερη, «σκοτεινή» όψη τους.

Αρχικά, η εξυπνάδα τους πολλές φορές μετατρέπεται σε πονηριά και κακοπροαίρετη σκέψη. Συγκεκριμένα, όταν πρόκειται για προσωπικά συμφέροντα, χρησιμοποιούν την απίστευτη πονηριά τους για να τα εξασφαλίσουν. Για να πετύχουν τον σκοπό τους μπορούν να επινοήσουν κάθε είδους τεχνάσματα. Η τάση τους αυτή απορρέει από έναν συνδυασμό της ευστροφίας τους αλλά και του ατομικισμού τους, ο οποίος τους απομακρύνει από τον συνάνθρωπο και τους οδηγεί στην ανεντιμότητα.

Επιπλέον, ο αξιοζήλευτος πατριωτισμός του Έλληνα τον οδηγεί σε απερίσκεπτες ενέργειες και κατ’ επέκταση στην καταστροφή του. Ειδικότερα, η υπερβολική πίστη στον εαυτό του τον έχει οδηγήσει, ιστορικά, σε βιαστικές κινήσεις οι οποίες οδήγησαν σε πανωλεθρίες τόσο σε στρατιωτικό όσο και πολιτικό επίπεδο. Έτσι, ο πατριωτισμός του ελληνικού λαού συνέβαλε στην υποβάθμιση της εθνικής δύναμης.

Συνοψίζοντας, οι Έλληνες αποτελούν μια ιδιαίτερη περίπτωση λαού, ο οποίος παρουσιάζει διαφορετικά πρόσωπα. Μπορούν να φτάσουν σε υψηλά επίπεδα πολιτισμού από τη μια και να αλληλοεξοντωθούν από την άλλη. Ωστόσο, αν κάτι δεν αλλάζει είναι πως στα δύσκολα, οι Έλληνες βρίσκουν τον τρόπο και τα καταφέρνουν. Έτσι, είναι σημαντικό να ανακαλέσουν τα στοιχεία που τους έφτασαν στην κορυφή για να ανακάμψουν.

                                                  ΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ

 

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΑΝ

 Το μίσος όλο αυτό που δέχθηκα

Ήμουν Εβραίος και δεν με αποδέχθηκαν

Παντού με δίωκαν και μ’ έψαχναν

Μια ελπίδα είχα να ξέφευγα

Μα όλα ήταν μάταια και σκέφτηκα:

 

Τώρα που το χέρι στραγγαλίζει το στυλό

μονάχα μια ελπίδα έχω κι εγώ

να δω το μονάκριβό μου γιο

Μα χάθηκε κι αυτή η ελπίδα

μες  του φόβου την καταιγίδα

 

Πώς γίναν οι άνθρωποι έτσι

Κι ο Γερμανός έχει αγριέψει

Χωρίς σταματημό μας έχει γυρέψει

Και τις οικογένειές μας έχει μαζέψει

Μες το στρατόπεδο, για να φονεύσει

              Καραμπέρης Χρήστος, Μάλαμας Αλέξανδρος (Α1)

 

 Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σήμερα το πρωί μας συνέλαβαν και αυτή τη στιγμή είμαστε στο τρένο. Δεν ξέρω πού πηγαίνουμε και για ποιο λόγο. Φοβάμαι πολύ. Εδώ και λίγο καιρό οι Γερμανοί μας είχαν στερήσει εντελώς την ελευθερία μας και τώρα συμβαίνει αυτό. Κανείς δεν ξέρει προς τα πού κατευθυνόμαστε παρά μόνο αυτοί. Έχω ένα κακό προαίσθημα. Δε θυμάμαι πώς ξεκίνησαν όλα αυτά. Πρέπει να ήταν αρχές Φεβρουαρίου όταν μπήκαν οι πρώτοι Ναζί στη Θεσσαλονίκη. Μας ανάγκασαν όλους να φορέσουμε ένα κίτρινο αστέρι στο πέτο, ώστε να μας ξεχωρίζουν∙ μας έβγαλαν καινούριες ταυτότητες, ώστε να γνωρίζουν ακριβώς ποιους είχαν στα χέρια τους. Μας φακέλωσαν. Ώσπου μια μέρα απλώς άρχισαν να συλλαμβάνουν κόσμο. Τους συγκέντρωναν όλους και τους έβαζαν μέσα σε τρένα, χωρίς να τους δώσουν  κάποια πληροφορία. Σήμερα ήταν η σειρά μου. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, δεν ξέρω ούτε αν θα ζήσω. Δε μένει άλλο παρά να περιμένω για να το μάθω.

                      Αθανασιάδου Κυριακή  (Α2)

 Ξύπνησα, από τα κλάματα και τις φωνές. Κατέβηκα τα σκαλιά και είδα όλη μου την οικογένεια μαζεμένη στην εξώπορτα. Δύο ψηλοί άντρες με κάτι στολές μας είπαν ότι πρέπει να φύγουμε, ότι θα μας πάνε κάπου αλλού. Η Άνι, η μικρή μου αδερφή, ήταν πέντε χρονών και η μόνη που είχε χαρεί στο άκουσμα ότι φεύγουμε.   Τη ρώτησα «τι έγινε;» κι εκείνη μου απάντησε «πάμε διακοπές». Στο τρένο είχε πολύ κόσμο ∙ ήταν όλοι τους φοβισμένοι. Δεν μπορώ να το εξηγήσω ∙ κάτι περίεργο στην ατμόσφαιρα πλανιόταν.  Μετά από τέσσερις ημέρες περίπου, δεν ξέρω. Έχασα τη διαύγειά μου, δεν ήξερα τι γινόταν γύρω μου, η Άνι μου κρατούσε το χέρι κατά τη διάρκεια  της τέταρτης μέρας. Μου φάνηκε περίεργο, διότι πάντα της άρεζε να κρατά μόνο της μητέρας μας το χέρι. «Στο Auschwitz» έτσι άκουσα να το λένε δύο γυναίκες που καθόντουσαν παραδίπλα μου σε όλο το ταξίδι. Έχασα από το οπτικό μου πεδίο την οικογένειά μου, κάθισα για ένα δευτερόλεπτο να σκεφτώ αν ήταν μαζί μου στο τρένο. Πεινούσα, ζαλιζόμουν, δεν είχα τη δύναμη να τους ψάξω. Οι δυο γυναίκες που ήταν μαζί μου στο τρένο μου εξήγησαν τα πάντα… Τότε ήταν που έφυγα κι εγώ, για να πάω κοντά τους. Δεν άντεξα ούτε στην ιδέα για το τι θα συνέβαινε στο μέλλον.

                  Μαντούση Κατερίνα (Α3)  

 

 ΤΑΞΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Μαμά, μπαμπά, που είστε;

Εμένα πότε θα με ταΐσετε;

Κλεισμένος, μόνος σ’ ένα δρόμο χωρίς επιστροφή

Ποιο είναι το τέλος και ποια η αρχή;

Φοβισμένα πρόσωπα παντού

Δεν ξέρω που να πάω αλλού

Γιατί με αφήσατε εσείς;

Μόνος μου σε ένα τρένο κι άλλος κανείς;

Ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι Ναζί;

Και γιατί δε μας αφήνουν να είμαστε όλοι μαζί;

Τη λευτεριά μας τι τη θέλουν να την έχουν;

Άλλα πολλά ήδη δεν κατέχουν;

Η αλήθεια είναι πως φοβάμαι πολύ

Διότι αυτό σίγουρα είναι ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.

                                                        Νικολαΐδου Μαριάνθη (Α4)

 

 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Φορτώσαμε σήμερα στο σταθμό της πόλης

τους πρώτος Εβραίους για τα κάτεργα.

Γιατί υπηρετώ έναν ανώτερο θεσμό.

 

Άνθρωποι χλωμοί, αδύνατοι και κατηφείς

που κοιτούσαν στο άπειρο με μάτια δακρυσμένα

Γιατί εγώ υπηρετώ έναν ανώτερο θεσμό.

 

Ένας κύριος αρνήθηκε να χωθεί στο βαγόνι

Μα εγώ υπηρετώ έναν ανώτερο θεσμό.

 

Τον πλησίασα και τον σημάδεψα στο μέτωπο

με το υπηρεσιακό μου όπλο.

Εγώ υπηρετώ έναν θεσμό ανώτερο!

 

Δίχως δισταγμό και χωρίς δεύτερη σκέψη

Υπηρετώντας πάντα αυτόν τον ανώτερο θεσμό

Του χάρισα την αιώνια γαλήνη από τα θνητά βάσανα

 

Γιατί δεν υπάρχει θεσμός  ανώτερος της Ελευθερίας

                      Φωτεινίδης Βασίλης (Α5)

 

 Ανδρεία, περηφάνια

όχι φόβος και κατάντια

Μια μάνα κι ένα γράμμα

γεμάτο όλο κλάμα

Ένα γράμμα γεμάτο ελπίδα

Που μέσα κρύβει μόνο αλήθεια

Ένας  άνθρωπος –όχι γυναίκα-

γεμάτος όλος αξιοπρέπεια

Ένας  άνθρωπος αθώος

που λύτρωση αξίζει

Ένας  άνθρωπος γεμάτος πόνο

απέναντι στον πόλεμο

Μ’ ένα στυλό χαράζει σ’ ένα χαρτί

γεμίζοντάς το ζωή

Με σκόρπιες λέξεις στο χαρτί

το Χάρο στα μάτια αντικρίζει

Καθώς το τέλος της πλησιάζει

για τα παιδιά της μια χαραμάδα ελπίδας χαράζει  

Τους τα δίνει όλα χωρίς καν να το σκεφτεί

γιατί τώρα πια απλά υπάρχει∙ δε ζει.

                        Μεσιτίδου Ελευθερία (Β1)

 «Ο καταδότης»

Μικρή ήμουνα στη σοφίτα, κρυβόμουνα,

αν έβγαινα γνώριζα δεν θα ξαναγυρνούσα.

Φοβόμουνα κι έλεγα

"άραγε τι γίνεται απ΄έξω;"

Ότι θα έβγαινα σκεφτόμουν

και υπομονή έκανα.

Μέρες όμορφες ονειρευόμουν

και τα χρόνια σιγά-σιγά περνούσαν.

Σχεδόν όλα τελείωναν,

μα δεν κατάφερα να φύγω,

τον ήλιο να αντικρύσω, την ελευθερία,

να νιώσω 

αυτός που μας πρόδωσε πώς άραγε ένιωσε;

       Αναστασία Ποντγκόρναγια (Β4)

 «ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΑΣΤΕΡΙ»

Οδεύω προς το θάνατο

Στην άγνωστή μου μοίρα

Κουβαλώντας μόνο ένα παλτό

Και η σκέψη μου είναι στην Αθήνα

 

Κάθε βράδυ στο θεό κάνω προσευχή

Να’ ναι καλά οι δυο μου γιοι

Το αστέρι μου φοράω, κατάρα και ευχή

Ο λόγος που ακόμα ζω είναι οι δυο μου γιοι

          Δημοπούλου Εσπέρια, Δανιηλίδου Στέλλα (Γ1)

 

Ο τρόμος σου κόβει την ανάσα

Μια ανάσα που αν πάρεις, θα σε σκοτώσει

Μια ανάσα δηλητήριο

Το  σώμα σου κοκάλινο

Η ψυχή σου με ένα μονάχα φύσημα του αέρα

μπορεί να χαθεί

Πόση αξία έχει ο άνθρωπος;

Πόση αξία έχει η ζωή;

Τυλίχτηκες στις φλόγες για ένα αστέρι

Εσύ Εβραίε που χάθηκες αλλά ακόμα μιλούν για σένα.

                    Λουπάκη Κατερίνα (Γ2)

“Εκδηλώσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες του 8ου ΓΕΛ για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος -27 Ιανουαρίου 2022”

Η Ελληνική Βουλή με νόμο του 2004 καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου ως ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος, ενώ και ο ΟΗΕ με  Ψήφισμα της 1ης Νοεμβρίου του 2005, καθιέρωσε την ίδια ημέρα ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος.

Έτσι την Πέμπτη 27/01/2022 το σχολείο μας αφιέρωσε 2 διδακτικές ώρες στη μνήμη των Εβραίων μαρτύρων και ηρώων εστιάζοντας στην τύχη της εβραϊκής κοινότητας της πόλης μας. Κατά τη διάρκεια της 1^ης ώρας οι μαθητές/-τριες ήρθαν σε επαφή με μία επιστολή-ντοκουμέντο μέσα από το γκέτο της Θεσσαλονίκης (μπορείτε να τη διαβάστε εδώ) , καθώς και με στοιχεία ιστορικής πλαισίωσης ενώ τη 2^η τους ζητήθηκε  να γράψουν ένα ποίημα ή σύντομο διήγημα σχετικό με το Ολοκαύτωμα.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω  τους καθηγητές και τις καθηγήτριες που βοήθησαν στην υλοποίηση της δράσης και να συγχαρώ τους μαθητές και τις μαθήτριες που συνέγραψαν κείμενα στοχαστικά και ευαίσθητα.

                                                                 Επιτροπίδου Δέσποινα

Ιατρικό θαύμα: Θεραπεία σπονδυλικής στήλης αποκαθιστά γρήγορα την κινητικότητα σε πλήρως παράλυτους

Ελβετοί επιστήμονες φαίνεται πως κατάφεραν να αποκαταστήσουν γρήγορα την κινητικότητα σε πλήρως παράλυτους, μέσω μιας εξατομικευμένης θεραπείας.

 Συγκεκριμένα, ένα νέο εμφύτευμα προσφέρει ελπίδες στους παράλυτους ανθρώπους μετά από τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη, καθώς τους επιτρέπει να σταθούν ξανά όρθιοι, να περπατήσουν, ακόμη και να κολυμπήσουν, να κάνουν ποδήλατο ή κανό.

  Η θεραπεία -που χρησιμοποιεί ηλεκτρική διέγερση για να ενεργοποιήσει τους νευρώνες της σπονδυλικής στήλης- βελτιώθηκε σημαντικά και, χάρη σε πιο εξελιγμένα εμφυτεύματα που ελέγχονται από λογισμικό με τεχνητή νοημοσύνη, ο παράλυτος είναι δυνατό να ανακτήσει σε σημαντικό βαθμό την κινητικότητά του.

Οι ερευνητές της Ομοσπονδιακής Ελβετικής Πολυτεχνικής Σχολής της Λοζάνης (EPFL) και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου CHUV της πόλης, με επικεφαλής τους καθηγητές Γρεγκουάρ Κουρτέν και Ζοσελίν Μπλοχ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Nature Medicine», εφάρμοσαν με επιτυχία σε τρεις πλήρως παράλυτους άνδρες 29 έως 41 ετών τη νέα θεραπεία, αποκαθιστώντας μέσα σε λίγες ώρες τη δυνατότητα ανεξάρτητης κίνησης. Απέδειξαν έτσι ότι η τεχνική της ηλεκτρικής διέγερσης της σπονδυλικής στήλης συνιστά μια πολλά υποσχόμενη θεραπευτική προσέγγιση.

 Πώς λειτουργεί η θεραπεία στους παράλυτους

Το νέο εμφύτευμα ενεργοποιεί όλα τα νεύρα στη σπονδυλική στήλη που σχετίζονται με τις κινήσεις των μυών των κάτω άκρων και του κορμού.

 Η τεχνολογία συνδυάζεται με μια εξατομικευμένη υπολογιστική μέθοδο -χάρη σε αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης-, που επιτρέπει αφενός την ακριβή τοποθέτηση του εμφυτεύματος σε διαφορετική θέση σε κάθε παράλυτο και αφετέρου την ανάπτυξη ενός προγράμματος ενεργοποίησης που προσαρμόζεται ανάλογα με τις εκάστοτε κινητικές ανάγκες κάθε ασθενούς.

 «Οι αλγόριθμοι μιας ενεργοποίησης μιμούνται τη φύση. Και τα νέα μας μαλακά εμφυτεύματα έχουν σχεδιαστεί για να τοποθετούνται κάτω από τους σπονδύλους, απευθείας στη σπονδυλική στήλη. Μπορούν να τροποποιούν τους νευρώνες που ρυθμίζουν συγκεκριμένες ομάδες μυών. Ελέγχοντας αυτά τα εμφυτεύματα, μπορούμε να ενεργοποιούμε τη σπονδυλική στήλη όπως θα έκανε ο εγκέφαλος με φυσικό τρόπο, επιτρέποντας έτσι στον ασθενή να στέκεται όρθιος, να βαδίζει, να κολυμπά ή να κάνει ποδήλατο», δήλωσε ο δρ Κουρτέν.

 «Τα πρώτα μου βήματα ήταν απίστευτα, το όνειρό μου είχε πραγματοποιηθεί. Μπορώ τώρα να ανεβοκατεβαίνω σκάλες και ελπίζω ότι έως την άνοιξη θα είμαι σε θέση να περπατώ ένα χιλιόμετρο», ανέφερε ο Μικέλ Ροκάτι, ένας Ιταλός που είχε μείνει παράλυτος μετά από ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του πριν από τέσσερα χρόνια και ήταν ένας από τους τρεις ασθενείς στους οποίους εισήχθη χειρουργικά το νέο εμφύτευμα σπονδυλικής στήλης.

Όπως φάνηκε και από τους άλλους δύο ασθενείς, στους οποίους το νέο σύστημα δοκιμάστηκε επίσης με επιτυχία, χρειάζεται εντατική εξάσκηση για να νιώσουν άνετα με τη νέα εμφυτευμένη συσκευή, αλλά η ανάκτηση της κινητικότητάς τους προοδεύει με εντυπωσιακό ρυθμό.

 Όπως είπε ο Κουρτέν, «και οι τρεις ασθενείς ήταν σε θέση να στέκονται, να περπατούν, να κάνουν ποδήλατο, να κολυμπούν και να ελέγχουν γενικά τις κινήσεις του σώματός τους μέσα σε μόνο μία μέρα από την ενεργοποίηση των εμφυτευμάτων τους, χάρη στα ειδικά προγράμματα ενεργοποίησης που γράψαμε για κάθε διαφορετικό τύπο δραστηριότητας. Οι ασθενείς μπορούν να επιλέξουν την επιθυμητή δραστηριότητα στο τάμπλετ και αμέσως τα αντίστοιχα πρωτόκολλα μεταβιβάζονται σε έναν βηματοδότη στην κοιλιά τους. Αυτός, με τη σειρά του, μεταφέρει τα σήματα στο εμφύτευμα που ενεργοποιεί συγκεκριμένους νευρώνες, επιτρέποντας έτσι την κίνηση».

 Η πρόοδος μετά από μερικούς μήνες χρήσης του εμφυτεύματος επέτρεψε στους ασθενείς να ανακτήσουν μυϊκή μάζα, να κινούνται τριγύρω πολύ πιο ανεξάρτητα και να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες, όπως να πίνουν όρθιοι ένα ποτό στο μπαρ

https://www.iefimerida.gr/ygeia/apokatastasi-kinitikotitas-se-pliros-paralytoys

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ