Στην αρχαία Αθήνα βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος ήταν η ισονομία και ισοπολιτεία. Όλοι ήταν ίσοι απέναντι στους νόμους και όχι οι «πλείονες», πράγμα που στην σημερινή εποχή δεν ισχύει. Πολλοί άνθρωποι έχουν περισσότερα δικαιώματα απέναντι των νόμων λόγω της πολιτικής τους δύναμης. Καταφέρνουν να επηρεάζουν άμεσα την πολιτεία και να μένουν αφανείς καθώς κανένας δεν τολμά να τους συγκεκριμενοποιήσει. Η αναφορά σε αυτό το κοινωνικό πρόβλημα και στις συνέπειες που επιφέρει είναι το ελάχιστο δυνατό.
Η Δικαστική εξουσία θεωρείται πως είναι ανεξάρτητη της Νομοθετικής και της Εκτελεστικής, παρόλ’ αυτά επηρεάζεται άμεσα από αυτές και συγκεκριμένα την πρώτη. Η Νομοθετική εξουσία καταργεί την Δικαστική με μεθοδικό τρόπο. Οι βουλευτές και οι υπουργοί, έχοντας πολλά προσωπικά συμφέροντα, εισάγουν αλλαγές σε ήδη υπάρχοντα νομοσχέδια, έτσι ώστε να τάσσονται υπέρ κάποιου ιδιώτη. Με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι πολιτικά ή επιχειρηματικά δυνατοί άνθρωποι καταλήγουν να βρίσκονται πάνω από τον νόμο και να λειτουργούν αυθαίρετα χωρίς καμία συνέπεια.
Ένα ακόμη αίτιο που διογκώνει την αίσθηση ύπαρξης ανισότητας απέναντι στους νόμους είναι η γραφειοκρατία. Καθημερινά γίνονται άδικες πράξεις, οι οποίες μένουν ατιμώρητες καθώς η ατελείωτη γραφειοκρατία και οι μακροχρόνιες δίκες αποτρέπουν τους απλούς πολίτες από το να καταφύγουν την δικαιοσύνη.
Συνεπώς, η πολιτική διαφθορά είναι ορατή σε πολλά αξιώματα. Η ανομία κυριαρχεί και αυξάνεται λόγω της μη ανατρέψιμης αδικίας. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται το κράτος και υπάρχει φόβος ανάμεσα στους πολίτες. Συγκεκριμένα, νιώθουν απροστάτευτοι καθώς δεν μπορούν να βασιστούν στην αξιοπιστία και στην ανιδιοτέλεια των δικαστικών προσώπων. Επομένως, οι πολίτες αποστασιοποιούνται από τους πολιτικούς θεσμούς και αμφισβητούν την λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Η ανεξαρτητοποίηση της Δικαστικής εξουσίας θα υπάρξει μόνο όταν εξαλειφθεί η ιδέα, ότι πολιτικοί και ιδιώτες μπορούν να είναι υπεράνω του νόμου, του δικαίου και των θεσμών. Οι πολίτες πρέπει να λειτουργούν προς το συμφέρον του ενιαίου συνόλου και να είναι ενεργοί ασκώντας το εκλογικό τους δικαίωμα. Τέλος, η πολιτεία πρέπει να αποτελεί παράδειγμα δημοκρατίας και να δρα με γνώμονα την αξιοκρατία.
Ελίζα Φωτεινίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου